Deniz: beni rahatsız ettiğini söylemiştim. Bana birdaha yazma. Korkak! Zavallısın sen! Şimdi hadi sana eywallah!
Anonim: Hayır Mavi hayır.
Anonim: engelledin mi gerçekten?
Anonim: seni seviyorum Mavi.
Anonim: sadece beni ilk önce kalbim için sevme...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*
****
Ekrandaki Bilinmeyen numara yazısı belİrince buğulu gözlerle ona baktım. Arıyordu... Telefonu bekletmeden açıp kulağıma götürdüm. Gecenin karanlığında yatağımda onunla konuşuyordum. Tanımadığım, ama içten içe güvendiğim biriyle.
"Alo... Rüzgar, senmisin?" Burnumu çekerek fısıltıyla konuştum. Onca skandalın üzerine ailemin gelip, gecenin bu saatinde beni bir erkekle konuşurken basmasını istemiyordum.
"Benim Mavi.. Gecenin bu saatinde başka kim araya bilir?" Sesinden hafif güldüğünü duydum. Bu arada... Sesi.. Sesi ipek gibiydi. Sanki bir bebeğe annesi tarafından söylenilen bir ninni gibi.. Huzur verici.
"Rüzgar.. Sesin huzur verici." Diye mırıldandım yerimde mıymışırken. Telefonu yastıkla kulağımın arasına sıkıştırıp yanımdaki peçeteyle burnumu sildim. Sümüğüm akmasın değil mi?
"Sen onu birde bana sor Mavi... Bir gün biri gelip, gecenin bir yarısı Denizden mesaj alacaksın, üstüne üstluk aynı saatte Denizle telefonla konuşacaksın deseler ne diyosun lan sen deyip gülerdim. Şimdi halime bak." Haklıydı. Banada birisi geli bir erkeğe mesaj atacaksın, sonra seni araması için onunla konuşacaksın deseler bir yerlerine karanfil sokup resmini çektikten sonra instagramda paylaşırdım. Ama halime bak..
"Ee.. Her erkeği diz çöktüren bir kadın varmış derler ananim. Görüyorsun işe durumumuzu..." Yavaşça kıkırdadım.
"Haklısın. Ama sen beni ilk gördüğüm andan beri diz çöktürdün. Bu sayılmıyor galiba.. Şey.. Nasılsın yani.. Ailen çok kırdı mı seni?" Sesi yorgun gibi çıkmıştı. Ee tabii bu saatte ders çalışırsan sesinde yorgun çıkar b... Neyse..
"Yani.. Sanki babamlara Mervelerde kalacağım demişte Mehmetcanlara gitmiş, babam ve köydeki 1500 kıro erkek akrabam tarafından Mehmetcanın evinde uygunsuz bir pozisyonda yakalanmış, 'ıçıklıyı bılırım' demiş ve Mehmetcanın aslında Merve olduğunu, üstüne üstlük Nil erkoçların akrabası olduğunu iddia etmişim gibi bir durumdayım. Evde o kadar bağırışma oldu ki karşı komşu polise haber vermiş evde kıza işknce yapıyorlar diye.." Rüzgarın kahkahası kulağımı süslerken durumuma ağlasammı, gülsem mi bilemedim,
"Böyle bir durumda da beni güldürdün ya.. Deminden beri öğrendiğim tüm formulleri unuttum." Ah ben ve benim aşşırı tembel zekam.
"Sen neden bu saatte ders çalışıyorsun ki? Gündüzler torbaya mı girdi?" Haklıydım demi görller?
"Bilmem geceleri daya iyi konsantre oluyorum." Ben 24 saat konsantre olamıyorum.
"Peki ya uyku? Saat 8 de okulda oluyorsan.. E gece saat 3 hala uyumadıysan ne zaman uyuyorsun be?" Diye sordum çirkefleşerek. Sonra biraz daha sessiz olmam gerektiğini hatırlayıp yorganı başıma çektim.
"Aslında saat 2 de başlayıp 4e kadar bitiriyorum. Sonra uyuyup 7de uyanıyorum. Sonra okuldan gelir gelmez iki saat uyuyp kalkıyorum işlerimi hall edip akşam 11den ikiye kadar uyuyorum. Ve eşitleniyor." O anlatırken bile uykum gelmişti.
"Valla helal. Örnek çocuksun. Annem tanısa eminim seni çok severdi." Kimin annesi sevmezdi ki zaten?
"İnşallah o günlerde gelir." Dudağımı ısırıp sessizce sordum.
"Peki ya bizim buluşacağımız gün ne zaman gelecek Rüzgar? Ben artık seni görmek istiyorum. Artık istersen dünyadaki en çirkin insan senin kalbini gördüm, sesini duydum. Bundan sonra..." Cümlemi bitiremeden konuşmaya başladı.
"Deniz.. Senin daima etrafındaydım. Görmedin. Yine etrafında olucam ama görmeyeceksin. Diyelim ki buluştuk. Tamam mı buluştuk ve sen bana çook iyi davrandın. Ben mutlu oldum falan, sen bana daima iyi davranacaksın ama kendinle başbaşa kaldığın zaman beni üzmeden nasıl aramızdakı bu ilişkiyi bitirmen gerektiğini düşüneceksin. Ve sen yıpranacaksın. En mutlu olduğun zamanda birden aklına bu gelecek ve sen yine mutsuz olacaksın. Seni mutsuz etmektense ölmeyi dilerim." Bağırmak istiyordum. Hayır asla öyle tepki vermem diye bağırmak.
"Rüzgar.. Asla! Asla öyle tepki vermem. Benim için dış görünüşün önemli olduğunu mu zann ediyorsun?" Derin bir nefes aldı. "Mehmetcandan ne için hoşlanıyordun Mavi sırf yakışıklı diye değil mi?" Görmesede utanmıştım.
"Sen nasıl istersen. Ama elbet seni bulacağım. Elbet seni göreceğim. O zaman nasıl olacak hı? Ya seni seversem?" Ahh, çocuğa ne demiştim yaaa!
"İnan bunun için ne kadar dua ettiğimi bir allah biliyor. Sen beni seveceksin elbet, ama ilk önce kalbimi." Gözlerim kapanırken fısıldadım.
"Rüzgar.. İyiki hayatıma burnunu soktun. Bu günlerde beni toparlayan tek şeysin."
"Seni seviyorum Mavi. Hadi uyu sen. Rüyanda beni gör."
