Bölüm 21

5.8K 344 34
                                    


Rüzgardan...

Aklım, fikrim, kalbim.. hepsi karmakarışıktı. Eski ben sanki içimde bir yerlere kaçmış, yerine bambaşka biri geçmişti. Herkese kırgındım. Anneme, babama, Denize, kendime.. Herkese yetecek kadar nefret ve kırgınlık vardı içimde. 


Belki hata yapmıştım. Belki Deniz haklıydı herşeyin bir mantıklı açıklaması varrdı. Ama yapamıyordum. Korktuğum şeyle yüzleşmek beni yıkmıştı. Bunu beklemiyordum. Ne kadar kendimi eninde sonunda böyle bir şey olacağına ikna etmeye çalışsamda "yok lan olmaz" diyordum hep. Ama bu hayatta olmaz dediğimiz ne varsa olurmuş. Bunu anlamıştım...


Denizden her şeyin olduğu gün...

Kafamı sıranın sert yüzeyinden kaldırıp kollarıma koydum. En azından kollarım sıradan daha yumuşaktı. Aklımda Rüzgarın beni nasıl kandırması vardı. Yahu neden en baştan gerçek ismini bana söylememişti ki? Neden beni kandırma gereği duymuştu? Aman neyse.. bir kaç hafta engelde kalsında kinim aazaldığında engeli kaldırı veririm..

Yatmaktan ve hocanın ciyaklıyan sesinden sıkılıp kafamı kaldırdım. İyiki göze batmıyordum yoksa birde hoca triplerini çekemezdim.


Elimi eteğimin cebine attığımda telefonumun orda olmadığını fark ettim. Hızlıca etrafa baktığımda arkamda oturan Selinin elindek itelefonumu gördüm. En nefret ettiğim şeydi. Birinin benim telefonumu kurcalaması!!


"Napıyorsun? Telefonumu kurcalamada ver bana!" diye tısladım. 


"Al tamam be. Yemedik resimlerine bakıyordum.." dedikten sonra telefonu bana uzattı. Tamam Selin iyi hoş kızdıda sıkmıştı artık. Bir süre kankacılık oynadıktan sonra dengim olmadığını anlayıp biraz ayrı takılmıştım. Şimdi benle çoğu kişi konuşmadığına göre mecburen takılmak zorunda kalmıştım. Ama bu kimseye telefonumu kurcalama hakkı vermezdi!


Telefonumu alarak cebime koydum ve tekrar yatmaya devam ettim. Yoksa bu okul hiiiç çekilmezdi..


**OLAY GÜNÜ***

Sabahleyin okula geldiğimde ilk ders spor olduğu için hemen salona indim. Çantamı felan askılıklara astıktan sonra giyinme odasında kulaklığımı takarak müzik dinlemeye başladım. Diğre kızlar gelip spor kiyafetlerini giyince bende hocadan gidip hastayım diyerek izin aldım ve tabi.. müziğe devamm!!



Zilden bir kaç dakika geçince Selin aniden yanıma geldi..Vardı gene ağzında bi bakla..


"Bir şey mi söyleyecektin?" diye imalı imalı yüzüne baktım.


"Yo.. Sadece.." diye gevelemeye başlayınca derin bir nefes aldım.


"Evet?"


"Deniz.. Kim bu ananim?" NEyyyy? Ananim mi? YAvrum sen nereden biliyon bizim bu garip cocuqumuzu?


"A..a..ananim? Ananim de kim?" hah Deniz aferim birde Rüzgar deseydin.


"Deniz telefonunda gördüm. Kaç gündür hatta haftamı desem çocukla konuşuyorsun bas baya. Sevgilin felan mı..?" yok daha niler.


"Ne saçmalıyorsun ya. Bana yazan salağın teki işte ben nereden bileyim. Baktım olmuyo postaladım. Hem sen.. benim telefonumu mu karıştırdın?" üste çık yavrum üste çık.


"rastladım canım ne var bunda allah allah" - yılannn.....-" hem görünce kim diye merak ettim. Tüm konuşmalarınızı okumadım sadece bazı ekran resimlerini okudum. Malum telefonunun diğer kısımları şifreli ya.." Hay bide okusaydın gerizekalı..

"Ya ben yala mı söylicem platoniğin biri işte.." burun delikleri büyüdüğüne göre kesin sabrı daralıyordu

"Kim dedim sana bu ananim? Bizden gibi aşığın mı var Deniz hanım?" Hayda... Çatdık haa

"Selin o çocuğun korkak bir platonikten başkası olmadığını söylemiştim." Özür dilerim ananim ama bu kızı ikna edemezsem tüm okul ben seni çözemeden sherlock holmes olur.

"Kızım benden de mi sakladın sen bunu. Kaç gündür konuşmuşsun 2 haftadır okula gelmedim diye bi sevgilin olduğunu benden saklamışsın inanamıyorum bravo" Bu kız neresiyle dinlemişti beni? Neyse samimiyete geç Deniz samimi ol..

"Selo saçmalama sevgilim olsa tutup elinden okulda gezmezmiyim telefonuma resimlerim yüklemezsmiyim. Salağın teki işte yazdı bana.. Tamam bak gerçekten ısındım ama kandırmış beni. allah bilir Mehmetcan felan işte ya önemsiz. Hem zaten gerçek olsa bile ilk başta karşıma çıkmayan korkağın tekini severmiyim ben?" Gerçekten Rüzgar bunu duysa ağzıma sıçardı ama napayım Seline söyleyemezdim.

"iyi tamam be. Ciddi bir şey olsa söylersin zaten değil mi?" aha yola geldi yılan sıva Deniz sıva..

"söylememmi selo ya. Hem ben napayım yakışıklı olamayan, zengin olmayan, okulda bi havası olmayan anne kuzusunu.. ben bad boylardan hoşlanıyorum biliyorsun." evet öyleydim ama eskiden. Çoook eskiden..


Sonunda sohbet daha fazla uzamasın diye Selini koluma takarak tam odadan çıkarken yerdeki notu gördüm. Önce lise birlerin aşk mektupları sanarak elime aldım ama üzerindekiler...


devamını biliyorsunuz zaten...


***********

İşte işlerin gerçel yüzü.. Rüzgar bunu nasıl öğrensin? Haydi yorumlara ve yıldıza..

Anonim : Mavi (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin