Ananimcimcimcimden.
Eh, biliyorsunuz işte ben Rüzgar. Asıl kimlik ismi Ferit Ergüven olan fakat herkesin Rüzgar bildiği bir kişiliğimdir. Eminim beni çok merak etmişsinizdir. O zaman hadi beni tanıyın madem.
Ilk olarak Ferit dedemin adı. Annemle dedem pek iyi anlaşmazmış. Ben doğmadan dedem vefat edince babam dedemin ismini vermek istemiş bana. Ama annem itiraz etmiş tabiiki. Bu yüzden babam gizlice kimliğime Ferit ismini yazmış. Annem babamdan intikam alamayınca son çare, ilk günümden bu yaşıma kadar bana hep hayalindeki isimle - Rüzgarla seslendi. Bir zaman sonra artık akrabalarım, yakın arkadaşlarım kısacası herkes bana Rüzgar demeye başladı. Ve Ferit ismi sadece okulda anıldı.
Okulda hiçkimseyle pek arkadaşlıgım yoktur. Sebebi karakterimden olsa gerek. Çünkü ben öğretmenlere yalakalık yapmam. Çünkü ben gelip geçen kızlarla ilgilenmem. Çünkü benim önceliğim derslerimdir. Ve bir-çok çünkü daha..
Iki yıl öncesine kadar okulda göze batmamaya çalışarak geçinir giderdim. Fakar Denizi ilk gördüğüm andan itibaren onu arar olmuştum. Istemesemde gözlerim onu bir an göre bilmek için benle savaşır ve devamlı etrafında dönerdi.
Fakat bir süre sonra bir şey fark ettim. Deniz güzel bir kızdı. Çok çok güzel.. belkide benim için öyleydi yalnız ama sonuç olarak güzeldi ya. Orası ayrı. Ve Denizin çevresi de kendi gibi genişti. Hep yanında takılan bir kız yoktu. Okulda biriyle sıkı dost değildi. Daha çok grupça etrafında sürü kız olurdu. Herkesle iyi anlaşırdı.
Ve bir şey daha..
Benim onu izlediğim gibi uzaktan hep birini izlerdi. Mehmetcanı... . Onun etrafında pervane gibi dönerdi. Onu görünce gülümserdi falan filan..
Bense hep daha dibine gelirdim. Bazen tam arkasında otururdum. Bazen yanında yürürdüm. Ama bir kez olsun dönüpte şu kızların meşhur bakışından atmamıştı bana. Kabul ediyorum Mehmetcan benden daha yakışıklı bir erkekti. Ama aslında sorunum benim tipimle değildi. Maviye söylediğim gibi sorunum büyük değildi.
Benim görünüşümle alıp veremedigim yoktu. Okulda ilk başlarda çok kızdan çok teklif almıştım. Sanırım bu yeterli bir sebepti bana göre. Benim en büyük korkum, endişem Denizin Mehmetcandan sonra beni daha az yakışıklı olduğum için kalbime bakmadan yargılanmasıydı.
Ben Denizi iki yıl sessizce Mehmetcandan uzaklaşmasını bekleyerek sevmiş biriyim. Ama sonunda sabr edemedim. Şimdi diyeceksiniz ki,erkeksen çıkar karşısına çatır çatır söylerdin. Ama elimdeki tek şansı kuru sıkı mı sıksaydım?
Bende deli bir karar alarak Denize yazdım. Anladı mı? Sonunda anladı galiba. Ama bu seferde beni görmek istedi. Içimde endişe vardı. Belki biraz cesaret eksikliği. Ya beni görünce, olur ya işte kafasında kurduğu kadar iyi biri olmazsam da benle konuşmazsa?
Ama benim Mavim yine tehditler savurarak sonunda beni yeni bir karara yöneltmişti. Gidecektim. Denizi ilk gördüğüm yerde karşısına çıkıp işte benim Mavi diyecektim.
Hadi bana cesaret vermek için dokunun yıldıza. Çökün yorumlara. Size ihtiyacım var.
*****
Oooyyeee! Işte bizim Rüzgârmız. Delice bir yoldayız haberiniz ola.
uzun bir sure yb eklemedim cok onemli sebeplerim vardi. Yazin bolumler gelecek insallah. Eksilmeyin tamam mi? simdilik temelli donmedim. Ama donucem insallah. BU universte meseleleri bi bitsin donucem
Bu bölüme etiket atan herkesin bu gece ettiği ilk 3 dua kabul ola amin ♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Anonim : Mavi (TAMAMLANDI)
Teen FictionDeniz: beni rahatsız ettiğini söylemiştim. Bana birdaha yazma. Korkak! Zavallısın sen! Şimdi hadi sana eywallah! Anonim: Hayır Mavi hayır. Anonim: engelledin mi gerçekten? Anonim: seni seviyorum Mavi. Anonim: sadece beni ilk önce kalbim için sevme...