Deniz: beni rahatsız ettiğini söylemiştim. Bana birdaha yazma. Korkak! Zavallısın sen! Şimdi hadi sana eywallah!
Anonim: Hayır Mavi hayır.
Anonim: engelledin mi gerçekten?
Anonim: seni seviyorum Mavi.
Anonim: sadece beni ilk önce kalbim için sevme...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Istekler üzerine Denizden...
Merdivenleri üçer beşer çabucak çıkıp sınıfa yetişmeye çalıştım. Çünkü geç kalmıştım. Ve herzaman sınıfa en son girmekten nefret ederdim. Bu yüzden yürüye bildiğim kadar hızlı yürüyordum. Ve lanet olası sınıfım koridorun sonundaydı. Muhtemelen zil çalındığı için koridor neredeyse boştu. Bir iki geveze öğrenci ve ben.
Hızlı yürüdüğüm için böğrümde bir acı belirirken durdum ve derin nefes aldım. Deminden beri baya bi efor sarf etmiştim. Derse girmesem mi? diye düşündüm. İkinci derse girerdim ama o zamana kadar nerede bekleyecektim?
Ben öylece koridorun ortasında durmuş sınıf kapımıza bakarken karşımda olan sınıflardan birisinin kapısı açıldı. Telaşla yürümeye devam ederken gördüğüm kişiyle durdum. Tabii ya.. daha alışamamıştım. Burası.. Rüzgarın sınıfıydı.
Rüzgar elinde bir dosyayla sınıftan çıkmış ve kapının önünde öylece durmuş bana bakıyordu. Hiç bir şey demeden ve gözlerime hakim oalrak yürüyüp, lanet olsunki onun tam yanından geçerek sınıfıma doğru gittim. arkasını dönüp bana bakmamıştı. Olsundu. İstediğim şey tam olarakta buydu zaten. Benden uzaklaşması. Ve galiba bunu başarıyordum.
***
İşte tenefüs zili ve bunu duyunca kafesi açılmış gibi kendini ortama bırakan ayılar. Evet nu okuldaki tüm erkekler tam bir ayıydı. Birer ergen..
KArnım aynı tenefüs gibi zil çalıyordu. Bu yüzden kantine inmek istesemde baya üşendiğimi fark ettim. Gerçekten çok yorgundum. hem yorgun, hem uykusuz, hemde baya üşengeç. Bu yüzden gitsem mi, gitmesem mi diye çelişki yaşadım ama göbeğim herzamanki gibi bu seferde beni ikna etmeyi başarmıştı.
Biliyorum deminden beri ne saçmalıyorsun sen diyorsunuz. Çünkü sizin beklediğiniz bir açıklama. Neden böyle yaptım diye bir açıklama. Ama özür dilerim bunu sizinle paylaşamam. Gider ona söylersiniz. Siz Rüzgarcısınız. Bilmiyorum değil.
Kantine inip savaş alanı gibi olan mekana girmiş bulunmaktaydım. bir birine birşey tanlar, kenarda gıybet edenler, hayvan gibi koşturanlar, flörtleşenler ve diğerleri.
Bense ruhsuz bir biçimde gidip simit ve çayımı alarak gelip boş masaların birinde oturdum. Simitimden bir ısırık aldım ama bir şey fark etmiştim. O kadarda aç değildim. Hatta baya baya iştahım yoktu.
