Demon's Game Nightmare (COMPLETED)

Chapter 13

Kailangan talaga maging plastik ka sa tamang paraan, kaysa naman maging totoo pero kapalit naman nito puro kamalian. -- Zafania Torres

CHAPTER 13

First murder

LAHAT kami natigilan sa utos ni Lewis, halos walang nagsasalita at gustong magsalita ni-isa sa amin tanging ang pag-ugong lang ng aircon ang maririnig dito ngayon. Lahat kami diretso lang nakatingin sa seryoso niyang mga mata, hindi ito mapakali dahil pabalik-balik ang tingin niya sa amin.

Bigla siyang tumawa ng napakalakas. "Nagbibiro lang ako! Masyado kayong seryoso!" Sigaw niya sa amin nang humupa na ang kanyang paghalakhak.

"Hindi magandang biro iyan Lewis." Inirapan ko siya at nilagok ang alak na nasa baso ko.

"Uuwi na ako." Biglang tumayo sa Kael at agad na kinuha ang kanyang gamit.

Sabay na napatayo sina Sasha at Miracle. "Teka nagbibiro lang ako." Tumayo na rin si Lewis habang pinipigilan ang pag-alis ni Kael.

"Malayo pa ang uuwian ko." Ani Kael at tuluyan na itong lumabas ng silid ni Lewis.

Tumayo na rin ako mula sa aking pagkakaupo at sinulyapan sina Miracle at Sasha. "Uwi na rin tayo Zaf, sa iyo kami makikitulog ni Sasha tutal nandoon naman ang gamit namin sa unit mo. Let's go." Magsasalita sana ako nang biglang higitin ni Miracle ang kamay namin ni Sasha sa ginawa niya bahagya akong nakaramdam ng hilo.

Pilit kaming pinipigilan ni Lewis sa pag-alis ngunit agad na kaming sumakay ng taxi hindi na namin naabutan si Kael sa labas marahil nakaalis na ito.

Habang nasa byahe kami hindi maalis sa isip ko ang sinabi ni Lewis, hindi ko alam kung seryoso ba siya o dala lang ng alak ang sinabi niya o baka naman talagang nagbibiro lang siya at masyado lang namin ginawang big deal. Pero kitang-kita ko sa mga mata ni Lewis na wala akong nakitang biro sa sinabi niya halatang seryoso siya sa kanyang sinabi.

"Okay lang ba kayo?" Biglang tanong ni Sasha na pinaggigitnaan namin ni Miracle.

Nakatingin lang ako sa labas ng bintana at hindi lumingon sa kanya pero tinanguan ko na lang siya. "Hindi tayo umalis doon dahil sa sinabi ni Lewis." Untag ni Miracle at awtomatikong napalingon ako sa kanya.

Diretso lang siya nakatingin at nakahalukipkip. "Ma-masyado na kasing gabi." Hindi ko alam kung bakit nautal siya sa kanyang sinabi. Sandali ko siyang tinignan na halos hindi mapakali ang kamay niyang nakapatong sa kanyang hita.

Muli akong tumingin sa bintana at pinanood ang mga sasakyang nalalagpasan namin. Tahimik lang kami sa buong byahe walang kahit isang nagsasalita tanging ang kanta na pinapatugtog sa taxi na ito ang tanging naririnig namin. Halos kalahating oras din ang byahe ngunit hindi ako nakadama ng antok siguro dahil na rin sa mga nangyari ngayong isang buong araw. Buong byahe nasa isip ko pa rin ang nangyari sa bangungot ko at ang sinabi sa amin ni Lewis. Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwalang kaya niyang sabihin kay Sasha iyon, kahit na biro lang iyon o dala lang ng alak sa katawan niya hindi pa rin maganda ang sinabi niya.