To the Moon and Back °[KathNiel] ✓COMPLETE

Quaker 25

WTH!

Bakit nandito sya?

Iiwas nalang ako ng tingin. Tsk. FU*K. Why is he here? >_< Look straight in front Kath---

"Don't you miss me baby Kath?" bulong nya nang makaupo na sya sa tabi ko.

"Shrek 4 years kang nawala. You don't know what I'm capable of doing now. Kaya tumahimik ka dyan."

He's still an ogre! >___<

Siniko ako ng katabing si Myles.

"Oh?"singhal ko sa kanya.

"hihihi. Lalo syang gumwapo ee? "she said whispering.

Kinurot ko sya sa tagiliran.

When I glanced at him. Fvck! Nang- aasar ba sya! He's staring at me w/out even blinking.

Isinulat ko sa notebook ko ang gusto kong sabihin sa kanya.

"Tutusukin ko yang mata mo! Tae ka! Don't try me!"

He chuckled. Bwiset na taong 'to! Ang sarap patayin.

Whosh. Ang tagal ng oras! Break na dapat ngayon eh! Tapos uwian. Haha. Feeling! May next subject pa nga after---

Lightbulb!

Matutulog nalang ako !

---

Daniel's POV

Naalala ko pa rin ang nangyari three days ago.

"Julia."

"Hi ex-boyfriend. "she greeted w/ an arched brow.

"Julia naman---"

"Don't bother explaining DJ. Isa pa kami na ni Diego."

Ha?

P-Pero---

Bakit si Diego mukhang gulat din?

"I don't believe you Jul---"

"But you have to." She said and kissed him right in my front.

Do I deserve this?

"J-Julia." I called out stammering.

I think ? I only knew one thing. I'm hurt. I want her back.

Pero wala na akong alam na gawin to win her heart again. I've tried.

Somehow... I just deserve all this. Parang bumalik lahat ng sakit. Yong sakit na naranasan ko three years ago.

And just like before... kahit anong gawin ko hindi nawawala yong sakit. Her memories start to haunt me again after all those years.

I tried to talk to Kathryn as well. But everytime I'm near her. Nagagalit lang ako sa kanya. Naaalala ko kung paano niya binibigyan ng pangalan si mama.

She really doesn't know anything...

Flashback:

"Anong pinagsasabi mo? Wag mong madamay-damay ang pamilya ko."

"Ow? Ang totoo niyan. I'm not really serious about helping your mom survive." Nakangising saad niya.

"Look Chandria. Kung galit ka dahil sa mga pang-aasar ko sayo. Fine. I'll stop it. Just stop making stories about my family because you really don't know anything---"

"Ako ba talaga ang walang alam dito? Padilla, look around. Ask your mom about what she did to my mother."

Iniwan ko siya at dumiretso sa kwarto ni mama.

"Ma. Anong ginawa mo sa mama ni Chandria?"

"DJ anak---"

"Tell me ma! May dapat ba akong malaman?"

"What did she tell you---"

"No. Gusto ko ikaw mismo ang magsabi sakin ng lahat! Anong ginawa mo ma!"

"I'm sorry son. But I didn't mean to hurt her mother. Magkaibigan kami ng papa niya. 16 years na kaming hindi nagkita ni Teodore. Anak. Maniwala ka..."

Para akong mabingi sa mga sinabi ni mama. Somehow, I found myself believing Chandria's right.

Isang Linggo na ang lumipas mula nang tigilan kong abangan si Chandria. Hindi narin ako pumasyal kina Tommy, yong kaibigan kong kapitbahay niya. Sa loob ng isang Linggo, nalaman kong wala na ngang trabaho si Kuya. Natanggal siya dahil inakusahan siyang nangdispalko ng pera.

I know very well my brother. Hindi siya ganong tao. Naghanap si Kuya ng ibang trabaho ngunit walang tumatanggap sa kanya.

Galing ako sa paaralan nang makasalubong ko si Kuya na nagmamadali.

"Kuya! Anong nangyayari?"

"Si mama DJ! Dinala namin sa hospital!"

We found out na mahinang-mahina na si mama. At nangangailangan kami ng malaking pera para ma-operahan siya.

Walang pagdadalawang-isip na pinindot ko ang door bell nila. Katulong ang nagbukas ng gate.

"Sinong hinahanap nila?"

"Si Chandria. Pwede ko ba siyang makausap?"

----

That's the history of why I served her.
I needed it badly that time.

Hanggang dito lang muna :D
Sorry po kung nabibitin ko kayo. :3 :3 Labs ko po kayo. Honesto.Promise. :)
Godbless readers. Stay cute. :)
lovelots:Empresshater15 XOXO