Σκοτεινός Παράδεισος

Κεφάλαιο 5

Οι τεράστιες πόρτες του ομίλου άνοιξαν. Ο κ. Μόργκαν περπατούσε στον τεράστιο χώρο της επιχείρησης του και όλοι οι υπάλληλοι ήταν παρατεταγμένοι όρθιοι σαν να είχαν καταπιεί σκούπα. Η Μάγια προσπαθούσε να προλάβει τα γρήγορα βήματα του αφεντικού της, ενώ παράλληλα προσπαθούσε να φτιάξει όσο μπορούσε τα ρούχα και τα μαλλιά της. 

Ύστερα από λίγο έφτασαν έξω από ένα τεράστιο ασανσέρ. Τους περικύκλωναν εργαζόμενοι που κοιτούσαν ανυπόμονα το ρολόι τους ακόμα και απλοί πολίτες. Οι πόρτες άνοιξαν και όσα άτομα στέκονταν απέξω όρμησαν μέσα. Στην αναστάτωση, το πλήθος έσπρωξε και παρέσυρε μέσα. Το βλέμμα της αναζητούσε τον κ. Μόργκαν, αλλά δεν μπορούσε να δει τίποτα από τον κόσμο. Άλλη μια γκάφα από τη μεριά της και σίγουρα θα την σκότωνε. Η ατμόσφαιρα στο ασανσέρ ήταν ανυπόφορη, όλα τα άτομα ήταν στριμωγμένα με αποτέλεσμα να σπρώχνουν και τη Μάγια, η οποία είχε κολλήσει για τα καλά στο τζάμι του ασανσέρ. 

Ένα αντρικό χέρι αρπάζει το πίσω μέρος της μπλούζας της και την ξεκολλάει κυριολεκτικά από τη θέση που ήταν. Χωρίς να το καταλάβει είχε βρεθεί στη μια γωνία του ασανσέρ και ένα αντρικό σώμα να βρίσκεται ακριβώς μπροστά της. Ο κ. Μόργκαν δεν κοίταξε ούτε μια φορά την Μάγια, απλώς στεκόταν μπροστά της δημιουργώντας της λίγο χώρο. Η Μάγια είχε μαζευτεί όσο μπορούσε στην γωνία και τον κοιτούσε στα κλεφτά. Τα μάτια της παρατηρούσαν τις γωνίες του προσώπου του, τις οποίες έκρυβε τόσο καιρό κάτω από τα πυκνά μούσια. Αναρωτιόταν πως ένας τόσο όμορφος άντρας κρύβονταν πίσω από μια όχι τόσο κολακευτική αμφίεση. Όσο ονειροπολούσε, το ασανσέρ είχε φτάσει πλέον στο προορισμό του. Ο κόσμος βγήκε βιαστικά έξω και κ. Μόργκαν χωρίς να πει κουβέντα είτε να κοιτάξει προς το μέρος της βγήκε έξω. Η Μάγια γρήγορα τον ακολούθησε και έκανε ότι μπορούσε για να ηρεμήσει την καρδία της που χτυπούσε με απίστευτη ταχύτητα. 

Μπήκανε σε ένα τεράστιο γραφείο με σκούρα χρώματα στους τείχους και κλειστές κουρτίνες. Η Μάγια δεν είχε πια αμφιβολία. Αυτό ήταν το γραφείο του κ. Μόργκαν. Το δωμάτιο διέφερε πολύ από εκείνο στο σπίτι, μπορεί να είχαν τα σχεδόν χρώματα και σχεδόν καθόλου ήλιο, αλλά αυτό ήταν πιο μοντέρνο και ταίριαζε στο ύφος του ομίλου. Ο κ. Μόργκαν κάθισε στο μεγάλο  γραφείο του, η Μάγια παρατήρησε μια μικρή επιγραφή στο γραφείο του. 

"Ίαν Μόργκαν." διάβασε από μέσα της η Μάγια. Ένα χαμόγελο ξέφυγε από τα χείλη της, της φαινόταν περίεργο που δούλευε για κάποιον και δεν ήξερε ούτε το μικρό του όνομα. 

Ίαν σήκωσε τα μάτια του και την είδε που χαζογελούσε μόνη της. 

"Υπάρχει κάτι αστείο που πρέπει να μάθω;" ρώτησε αυστηρά. Το γέλιο της Μάγιας κόπηκε επιτόπου. 

"Εμ..όχι. Απλά σκεφτόμουν ότι είναι πολύ σκοτεινό το γραφείο." δικαιολογήθηκε. "Ίσως ανοίγαμε τις κουρτίνες να ήταν καλύτερα.Έχουν γίνει έρευνες ότι το φως βοηθάει.." Η Μάγια σταμάτησε να μιλάει όταν είδε τον Ίαν να την κοιτάει με θυμωμένο ύφος. 

"Όχι ομιλίες, το ξέχασα." είπε με ένα  αμήχανο χαμόγελο. 

Εκείνη τη στιγμή μπαίνει στο γραφείο μια γυναίκα.  Ήταν απίστευτα κομψή και όμορφη.  Τα τακούνια της χτυπούσαν σε όλο το πάτωμα του γραφείου.

"Ίαν! Πόσο μου έλειψες, λίγο ακόμα να έλειπες και θα ερχόμουν από το σπίτι."  Η γυναίκα πήγε και έκατσε στην άκρη του γραφείου.  Άγγιξε το μπράτσο του ναζιάρικα και εκείνος αποτραβήχτηκε. Η κρύα απόρριψη του δεν της άρεσε και αμέσως γύρισε το κεφάλι της θυμωμένα προς τη Μάγια, που την αγνοούσε όλο αυτό το διάστημα.

"Η κοπελίτσα; " ρώτησε με ύφος.

Κοπελίτσα;  κοπελίτσα;  Η Μάγια ήθελε να της ορμήσει θα της έβγαζε τρίχα τρίχα τα ξανθά βαμμένα μαλλιά της.

" Είναι η νέα προσωπική μου βοηθός." απάντησε ο Ίαν προσηλωμένος σε κάτι έγγραφα.

Η γυναίκα σηκώθηκε από το γραφείο και περιεργάστηκε τη Μάγια από πάνω μέχρι κάτω, παίρνοντας το ύφος του εξεταστή.

"Δεν μου αρέσει θα σου βρω κάποια άλλη καλύτερη. " είπε μετά από λίγο.

"Μάργκαρετ, η Μάγια θα παραμείνει στη θέση της.  Αν δεν μείνω ευχαριστημένος από τις υπηρεσίες της θα ρωτήσω τη συμβουλή σου.  Αυτή τη στιγμή όμως δεν την χρειάζομαι."

Τα λόγια του Ίαν έκανα τη Μάργκαρετ να σαστίσει.  Πρώτη φορά της μιλάμε κάποιος έτσι μπροστά σε άλλα άτομα. 

"Πολύ καλά λοιπόν εγώ να πηγαίνω. " είπε η Μάργκαρετ και αποχώρησε από το γραφείο. 

Η Μάγια παρακολουθούσε όλο το σκηνικό από μακριά.  Κατάλαβε ότι ο Ίαν ήταν έτσι με όλους.  Κρύος και απόμακρος.