Σκοτεινός Παράδεισος

Κεφάλαιο 9

Προχωρούσε στους διαδρόμους του ομίλου με δύο μεγάλες κούτες στα χέρια της.

"Το καημένο κορίτσι. Δείτε πως το τρέχει πάνω κάτω και τι την βάζει να κουβαλάει. Σωστός τύραννος.."  Ψιθύριζαν οι υπόλοιποι υπάλληλοι, καθώς την έβλεπαν να περνάει ανάμεσα από τα γραφεία τους. 

Με το ζόρι μπορούσε να περπατήσει με τόσο βάρος στα χέρια της. 

"Λίγο ακόμα.. Λίγο ακόμα.." έλεγε στον εαυτό της. Τα χέρια της είχαν μουδιάσει και το γραφείο του Ίαν απείχε μόλις λίγα βήματα. 

"Άσε με να σε βοηθήσω." είπε μια αντρική φωνή. Η Μάγια γύρισε το κεφάλι της και είδε τον Τζακ να έρχεται προς το μέρος της. 

"Δεν χρειάζεται! Τα καταφέρνω, άλλωστε είναι η δουλειά μου.." είπε η Μάγια ευγενικά.

"Επιμένω! Αυτός ο άθλιος ξάδερφος μου, έβαλε μια τόσο όμορφη κοπέλα να κουβαλάει...Μα τι είναι αυτά;" ρώτησε και χωρίς να χάσει χρόνο πήρε τις κούτες από τα χέρια της κοπέλας. 

Η Μάγια τέντωσε τα χέρια της και την μέση της , ο πόνος που ένιωθε ήταν αφόρητος. 

"Νομίζω είναι τα αρχεία της εταιρίας από τότε σχεδόν που άνοιξε." απάντησε η Μάγια. 

"Δεν καταλαβαίνω τον λόγο που τα θέλει αλλά δεν μπορείς να βγάλεις άκρη με τον Ίαν."

Η Μάγια συμφώνησε κουνώντας καταφατικά το κεφάλι της και ύστερα από λίγο βρίσκονταν στο γραφείο του Ίαν.

"Μα, πως αφήνεις να κουβαλάει μια κοπέλα τόσο βαριές κούτες;" είπε ο Τζακ θυμωμένα και άφησε τις κούτες σε μια γωνία.

"Το τι κάνω με την βοηθό μου δεν σε αφορά." απάντησε ο Ίαν με την παγερή φωνή του. "Τι θες πάλι εδώ;" 

"Καταρχάς, ήρθα να χαιρετήσω την Μάγια.." Ο Τζακ χαμογέλασε στην Μάγια και εκείνη ανταπέδωσε ντροπαλά το χαμόγελο. 

Το βλέμμα του Ίαν κατευθύνθηκε πρώτα στον Τζακ, μετά στην Μάγια και κατέληξε ξανά στον Τζακ. 

"Και ο δεύτερος λόγος;" ρώτησε ο Ίαν διακόπτοντας την όλη κατάσταση με τα χαμόγελα.

"Για να καλέσω εσένα και την Μάγια στη δεξίωση που διοργανώνω σήμερα το βράδυ στο σπίτι μου." 

"Αποκλείεται." 

"Έλα τώρα Ίαν, θα είναι όλοι οι μέτοχοι της εταιρείας. Φαντάσου τι θα σκέφτονται για τον ιδιοκτήτη του ομίλου στον οποίο έχουν εμπιστευτεί τις επενδύσεις τους.." είπε ο Τζακ με ύφος.