Κεφάλαιο 13

7.8K 621 4
                                    

Ο Ίαν μπήκε στο σπίτι κουρασμένος, άλλη μια μέρα δουλειάς τελείωσε. Έβγαλε το σακάκι του και το πέταξε στον καναπέ. Χαλάρωσε την γραβάτα του και κάθισε στον καναπέ. Κοίταξε γύρω του και παρατήρησε ένα μεγάλο βάζο να διακοσμεί το έπιπλο απέναντι του.

"Φρέντι έρχεσαι λίγο εδώ;" φώναξε ο Ίαν. Ο Φρέντι εμφανίστηκε λίγε στιγμές αργότερα.

"Ορίστε, κ. Μόργκαν." αποκρίθηκε.

"Ποιος έφερε αυτά τα λουλούδια;" ρώτησε ο Ίαν και με το χέρι του έδειξε το βάζο.

"Α! Ήρθε ο Τζακ να δει την δεσποινίς Μάγια και της έφερε λουλούδια. Δεν ήταν πολύ ευγενικό εκ μέρους του;" απάντησε ο Φρέντι με νόημα.

"Και τώρα που είναι η Μάγια;"

"Την πήρε ο κ. Τζακ να φάνε πρωινό μαζί." Ο Ίαν έσφιξε το σαγόνι του.

"Μπορείς να πηγαίνεις.. "

Ο Φρέντι έφυγε με ένα χαμόγελο στο πρόσωπο του, τον έκανε χαρούμενο που έβλεπε να αντιδρά έτσι το αφεντικό του για πρώτη φορά.

Από την άλλη πλευρά, ο Ίαν κοιτούσε επίμονα το βάζο με τα λουλούδια. Σηκώθηκε απότομα από τον καναπέ και άρπαξε το βάζο. Άνοιξε το παράθυρο του σπιτιού και πέταξε από κάτω με δύναμη.  Όλη η αυλή γέμισε γυαλιά και πεταμένα χρωματιστά λουλούδια. Ικανοποιημένος από την πράξη του ανέβηκε στο δωμάτιο του.

Λίγη ώρα αργότερα η Μάγια γύρισε και έκλεισε την πόρτα βιαστικά.

"Πώς πήγε;" ρώτησε ο Φρέντι όταν την άκουσε να μπαίνει. Η Μάγια τον κοίταξε με ένα κενό βλέμμα.

"Ήταν...ήταν τέλεια.." είπε απελπισμένα. "Ο ιδανικός άντρας!"

"Τότε τι σε απασχολεί;"

"Κάτι έλειπε! Ήθελα να αφήσω τον εαυτό μου να το χαρεί αλλά κάτι δεν με άφηνε.."

Ο Φρέντι την κοιτούσε προβληματισμένος. Η Μάγια δεν είχε όρεξη για περισσότερη συζήτηση, ένιωθε ένα περίεργο συναίσθημα που δεν μπορούσε να εξηγήσει. Έσπαγε το κεφάλι της να καταλάβει για ποιο λόγο δεν μπορούσε να ευχαριστηθεί την παρέα της με τον Τζακ. Καθόταν στον καναπέ αγκαλιάζοντας ένα από τα μαξιλάρια του. Παρατήρησε ότι τα λουλούδια που στόλισε ο Φρέντι στο σαλόνι, έλειπαν.

"Μα που πήγαν;" μουρμούρησε απορημένη.

Εκείνη τη στιγμή κατέβηκε ο Ίαν από το δωμάτιο του. Το παγωμένο βλέμμα του Ίαν συνάντησε τη Μάγια και εκείνη αμέσως γύρισε το κεφάλι της αλλού.

"Μην τολμήσεις να ξανά λείψεις τόσες ώρες από το σπίτι. " Η αυστηρή φωνή του Ίαν γέμισε το χώρο.

"Δεν το έκανα επίτηδες. Ο κ. Τζακ ήρθε και με πήρε."

"Δεν με νοιάζει τι έγινε. Αυτό που έγινε σήμερα δεν θα ξανά γίνει."

"Στον ελεύθερο μου χρόνο έχω το δικαίωμα να κάνω ότι θέλω." Η Μαγιά σηκώθηκε να φύγει.  Πέρασε από μπροστά του και το χέρι του αμέσως άρπαξε τον καρπό της τραβώντας την κοντά του.

"Εγώ δεν είμαι ο ευγενικός και καλός Τζακ για να μου μιλάς όπως θέλεις. Κατάλαβες;"

"Με τον τρόπο που μου φέρεσαι θα σου φέρομαι. Και τώρα άφησε με γιατί με πονάς. " Τον κοιτούσε κατευθείαν στα μάτια χωρίς ίχνος φόβου. Ένιωθε την καρδιά της να χτυπάει σαν τρελή και την ανάσα της να κόβεται.  Ο Ίαν ελευθέρωσε το χέρι της και εκείνη έτρεξε προς το δωμάτιο της.  Όταν έκλεισε την πόρτα έβαλε το χέρι της στη καρδιά της και ένιωσε του χτύπους.

"Αφού θες να τον σκοτώσεις, γιατί η καρδιά σου χτυπάει με αυτό τον τρόπο; " είπε παίρνοντας βαθιές αναπνοές.

_______________________________________

"Να βγάλεις ανακοίνωση για το φιλανθρωπικό γκαλά του ομίλου αύριο. Να στείλεις ειδικές προσκλήσεις για τους μετόχους και τους επιχειρηματίες που είναι γραμμένοι στη λίστα που σου έδωσα. "

Η Μάγια προσπαθούσε να προλάβει όσα της έλεγε. Πίστευε ότι σίγουρα τα έλεγε τόσο γρήγορα για να μην τα προλαβαίνει. Μετά το περιστατικό με τον Τζακ, ο Ίαν έβαζε συνεχώς έξτρα δουλειά να κάνει και στο γραφείο και στο σπίτι.

Αυταρχικό γουρούνι. Σκεφτόταν σε κάθε διαταγή που της έδινε. Η ατμόσφαιρα μεταξύ τους ήταν για τα καλά ηλεκτρισμένη. Η Μάγια αφού τελείωσε τις σημειώσεις έκανε να φύγει.

"Δεν νομίζω να σου είπα να φύγεις. " είπε ο Ίαν αυταρχικά. Έκανε μια γκριμάτσα εκνευρισμού και ξανά γύρισε στη θέση της.

"Με θέλετε τίποτα άλλο κ. Μόργκαν;" απάντησε χαμογελώντας με μια δόση ειρωνείας.

"Για αύριο, μην εμφανιστείς έτσι στο γκαλά. Προσπάθησε να γίνεις λίγο πιο γυναίκα.." Το χέρι του την έδειξε από πάνω μέχρι κάτω.

Το κεφάλι της Μάγιας ακολούθησε την κίνηση του χεριού του και έσκυψε να δει τα ρούχα της. Το τζιν, τα φθαρμένα all star και η ριγέ μπλούζα που φορούσε σίγουρα δεν ταίριαζαν για μια φιλανθρωπική εκδήλωση σαν και αυτή. Έσφιξε αμήχανα στο στήθος της του φακέλους που κρατούσε και κοίταζε τα παπούτσια της αμήχανα.

"Πιστεύω ότι καλύτερο για όλους μας θα ήταν να μην έρθω, άλλωστε έχω πολύ δουλειά να κάνω." αποκρίθηκε τελικά.

Ο Ίαν σηκώθηκε από το γραφείο του και την πλησίασε.

"Και στην εκδήλωση δουλειά θα κάνεις."



Σκοτεινός ΠαράδεισοςTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang