Behind The Scene

Scene 52

Career

Nagbubulongang mga boses ang narinig ko ng unti-unti kong minulat ang mga mata ko. Everywhere was white and on my wrist was a dextrose.

When my vision was clearer, I saw Mama taking someone on the phone. Si Kuya naman ay may katawagan din.

"Ma..." Napatingin sila saakin at agad akong linapitan ni Mama at ni Kuya. Sa sofa nakita kong napatayo si Ronald at si Ate Em.

"Anak! How are you? May masakit ba? Anong-" Naputol si Mama ng dumating si Papa.

"Eve! Diyos ko! Akala ko kung napano ka na!" Yinakap ako ni Papa ng mahigpit. From his shoulders, I looked at the people around me. They all looked tense.

"Anong nangyari?" Mahina kong tanong. My head is still aching. Nagkatininan si Mama at Kuya at kumalas naman si Papa sa yakap.

"Nahimatay ka. Dahil daw sa stress, the doctors are still running some blood test para masiguradong walang ibang nangyari sayo." Sagot ni Mama.

"Eve, tell me the truth. Dahil ba to sa kumakalat na balita kay Max?" Bahagyang nanglaki ang mga mata ko. Oh right. Ang bilis naman kumalat ng balita.

"Yeah...pero-"

"Gagong yun! Where is that bastard at kakasuhan ko yun!" Napatayo si Papa sa galit.

"Pa, don't! Tinwagan niya ako before I heard about the news, he knows those rumours were spreading around and he told me he'll explain to me after!" Pagmamakaawa ko. I trust Max, I know I can trust him, kaya hihintayin ko ang explanation niya. We won't work out if we'll let a rumour get in between us.

Nang huminahon na si Papa at umalis na din si Ronald, Ate Em at Kuya. Si Mama at Papa naman ay bumili muna ng pagkain at umuwi sa bahay para kunan ako ng mga damit. I might stay here for a few days.

"Come in!" Sabi ko ng may kumatok. Pumasok ang nakangiting doktor saakin at may sinulat clip board niya.

"Kamusta ang pakiramdam mo Miss Eve?" Maligaya niyang tanong.

"Okay lang po, medyo masakit pa ang ulo ko, but other than that, I'm fine." Sinulat niya muli sa clip board niya at tumango.

"Where are your parents by the way?" Ginala niya ang buong kwarto.

"Umalis po muna, bumili ng pagkain." Napanguso ang doktor nung may tinignan siya sa clipboard niya.

"Well, I have some...big news with the findings of your test." Sa mga pangugnusap ng doktor ay bumilis ang tibok ng puso ko. "Do you want to wait for your parents-"

"No!" Pareho kaming bahagyang nagulat sa sagot ko. "I mean...okay lang po, you can tell me, now...." Kumunot ang nuo ng doktor pero kalaunan ay umaliwalas ang mukha ne'to.

"Well, we found in your test that, well, kaya ka nahimatay dahil besides from over stressing yourself, it appears that you're also pregnant! Almost one month na! Congratulations!" The huge smile of the doctor did not reflect the grim line of my lips. May mga sinabi pa siya, pero parang lumayo ang boses niya habang prinoprosesso ng utak ko ang mga sinabi niya.

I'm...I'm...pregnant

Me?

A baby?

I have a baby?

In me...a baby...is..Oh my God!

"Healthy naman yung baby, kaya there's no need to worry. Just keep in mind that whatever the mothers feels, affects the baby. Kaya, as much as possible, I don't even know if it's possible, but reduce your dramatic scenes sa current mong project? I know that will be a bit complicated, plus, they'll ask why, and I'm pretty sure magiging malaking eskalandalo pag nalaman nilang buntis ka—wait sino ang ama?"