Chapter 10

13 6 4
                                    

Chapter 10
"Seeker"

"WHAAAAAAAAAAAAAAT? Am I dreaming? If yes, please wake me up because I think I am having a nightmare."
Nanginginig kong sabi.

Ikaw ba naman makakita nang batang halos 2years old lang tapos nakakatayo na at nakakapagsalita pa. And take note, english speaking pa.

"No, April you are not dreaming. All of this are real. So try to stay calm and listen to us. And try not to loose yourself okay?"
Sarah said with a calm voice.

"Mommy, daddy its not funny anymore. If your doing a prank on me, okay its super effective. But please stop it. Its not funny."
I am about to cry by this moment.

"Fine. Ako na nga lang ang magpapaliwanag muna. Sarah okay lang yan. Mamaya mo nalang ipaliwanag okay? At siguro wag mo nalang siyang kausapin ng english kasi napaparanoid na siya. Hahahahah"
Natatawang sabi ni mommy.

"Hahaha. Sige po. Mukhang natakot ko pa siya."
Sabi ni Sarah.

Umupo na si Sarah sa tabi na para bang hindi siya bata sa pag asta niya.

"Mommy, ano po ba ang nangyayari? Bakit nakakapagsalita si baby Sarah? Diba kapatid ko siya? Diba normal na bata lang siya diba?"
Mangiyak ngiyak kong sambit.

Nakita ko silang apat na nagpipigil nang tawa. Helloooo. Wala kayang nakakatawa sa nangyayari. -.-

"Oo anak, kapatid mo siya. And yes she is a normal baby. But you are the one who is not normal."
Nakangiting sabi ni mommy?

"What do you mean po? Hindi ko maintindihan."
Sabi ko.

Napakunot nalang ako ng noo at napaduck face kasi ba naman. Hindi daw ako normal? Ano ako, isang baliw? Hindi ko talaga maintindihan nangyayari. Kung panaginip man to. Please wake me up.

"Mukhang hindi mo talaga nauunawaan. Hahahah. Kaya mo naiintindihan ang sinasabi ni Sarah kasi isa kang Seeker anak. Tanging si daddy mo lang yung hindi naririnig yung sinasabi si Sarah. Pero sa tagal na nang pinagsamahan namin. Nauunawaan niya ang mga nangyayari kahit hindi siya isang Seeker."
Paliwanag ni mommy.

"Ano po ba yang Seeker na yan? Atsaka po si daddy lang? Edi ibig sabihin si...."

"Yes April isa rin akong Seeker tulad niyo ni tita Emely."
Singit ni Grace.

"Ano po ba talaga yang Seeker na yan? Talagang gulong gulo na ko sa mga nangyayari. Hindi ko kayo magets."
Litong lito na talaga ako.

"Hmmm. Sa madaling sabi, Tayong mga Seeker ay nakakakita at nakakarinig nang mga bagay na hindi nakikita ng mga normal na tao. Namana mo iyan sakin. Your special April."
Nakangiti niyang sabi.

"It means makakakita ako ng mga multo? Mommy ayaw ko po. Takot po ako sa mga multo."
Nanginginig kong sabi.

"Wag kang matakot April. Tulad nga nang sabi ni mommy mo. You are special. Because its not just that you can see things that we cannot see. But perhaps, you can help other people with your ability."
Sabi ni daddy.

"But how?"
I ask.

"Pwedi na ba ako magsalita April? Dahil ako ang magpapaliwanag sa bagay na yan."
Sabi ni Sarah nang pagtayo niya.

"Oh anak. Makinig ka sa sasabihin ni Sarah. Siya ang makakatulong sayo para maunawaan lahat."
Sabi ni daddy.

"Akala ko ba daddy hindi ka nakakakita o nakakadinig ng mga other elements? Eh bakit parang alam mo ang sinabi ni Sarah?
Tanong ko.

Pero napansin ko na nagsasalita pala si Sarah in a way na kaming mga Seeker lang ang makakarinig at makakaintindi. But it was really stranged though.

The Other WayWhere stories live. Discover now