The Other Way

Chapter 17

Chapter 17
"The Battle"

"April. Hindi mo maiiwasan ang katotohanan. Katotohanang mapapasaakin ka. Bwahahahahah."

Nananaginip nanaman ba ako? Wala akong ibang makita. The place is pitch black.

"Asan ka? Bakit ayaw mo akong harapin. Pag usapan natin yang problema mo. Matutulungan kita."

Sinubukan kong maglakad lakad pero tila hindi ako gumagalaw sa kinatatayuan ko.

"Magpakilala ka sakin. Ano ba ang gusto mo? Anong kailangan mo sakin? Magpakita ka sakin."

Sumigaw ako ng sumigaw at sinubukang umalis sa kadiliman. Wala na akong ibang marinig pa kundi ang nakakapangilabot niyang halakhak.

Habang tumatakbo ako biglang nagbago ang kapaligiran. Lumiwanag na at nasa isang field ako na madamo. Tila nasa isang burol ako. Asan na ba ako?

"April"

Tumingin ako sa aking likuran. Nakita ko ang isang lalaking nakaitim. 5'6ft ang height niya sa tingin ko. Nakapamulsa lang siya habang nakatayo sa malayo.

Habang naglalakad ako papalapit sa kanya. Yung mukha niya. Hindi ko makita. Black lang ang buo niyang pagmumukha.

Nang nasa harapan ko na siya. Bigla siyang tumawa.

"Sino ka ba? Ano ba ang kailangan mo?"

Natatakot ako pero kailangan kong lakasan ang kalooban ko. Kaya ko ito.

"April. Kilala mo ako. Kilala mo ako sa buong buhay mo. Wala nang makakapaglayo sayo sa akin. Bwahahahahah."

Aabutin sana niya ako pero bigla akong lumayo.

"Ano ang ibig mong sabihin? Hindi kita kilala. Ano ba ang kailangan mo?"

Matapos ko siyang tanungin, tila ba nagkakalayo kami sa isa't isa kahit na hindi naman kami gumagalaw. He was already 2 meters away from me.

His aura became dark, sinister nothing else but pure evil. The atmosphere became heavy and the wind blows insanely.

"Ano ba ang kailangan mo sakin?"

As I cover my hands in my face to prevent the dirt to hit my eyes. Then the wind blows stop. It is slowly became darker. It is terrifying.

Horns are coming out to his head. His hands are now with claws. And then his wings begun to spread. It was black. The feathers are slowly fading out on it. It looks like it is rotten out.

"Sino ka ba talaga at ano ang kailangan mo?"

He flaps his wing and a strong wind are rushing in me. His face finally shows out. His left eye has a scar form his cheeks up to his forehead. He looks so old but still have this evil looks.

"Ano ba ang kailangan mo sa......"

"ANG PUSO MO APRIL.!!!"

He rushed into me.

And then finally I woke up. I look at the clock. It is 8am. I saw Grace sitting down and is facing back at me on my bed.

"Grace?"

She face me and sit beside me.

"Oh mahal na prinsesa gising ka na pala. Tara bumaba na tayo at sabay na tayong kumaen."
She smiled.

I nod at her. But before we get off the bed, I look at my RHS to see a difference. It has.

"Grace."

Hinawakan ko siya sa balikat niya at bumuntong hininga. Pinakita ko sa kanya ang nasa kamay ko.

"APRIL ANONG NANGYARI? Kahapon 'ES' lang yan ahh. Bakit ngayon. Bakit ngayon 'EST' na? May nangyari ba? Bukas pa kasi makakauwi sila tita at tito eh. Kasama pa nila mga Guardian natin."