"Playing with Danger''|1|✔ΥΠΟ ΔΙΩΡΘΩΣΗ

●35●

Αλεξ

Οταν φτασαμε στο νοσοκομείο. Ρωτήσαμε κατευθειαν που ειναι η Ευα. Μας ειπαν τον όροφο και ανεβήκαμε πανω. Οταν φτασαμε συναντήσαμε εναν γιατρο ωστε να ενημερωθούμε για την κατασταση της .Μας ειπε οτι πριν δυο λεπτα μπηκε στο χειρουργείο.

Καθήσαμε στις καρέκλες και περιμέναμε.

Αλ: Εγω φταιω για ολα εγω! Αν δεν ειχα πει να γινει αυτη η συνάντηση σε εκείνο το στενό τιποτα δεν θα γινοταν!

Αρ: Ελα ρε ηρεμησε ολα καλα θα πανε...

Αλ: Μα ναι δεν βλέπεις?

Αρ: Παω να παρω τα παιδια τηλεφωνο.

Μας ειπε και έφυγε. Μετα απο λιγο ξαναγύρισε και μας ειπε οτι τα κανόνισε.

Αλ: Παιδια... Θελω να σας πω κατι σημαντικο.

Ειπα και ολοι έστρεψαν το βλεμμα τους προς εμενα.

Αλ: Λοιπον θα παραιτηθώ απο αρχηγός!

Ολοι γουρλωσαν τα ματια.

Β: Οχι ρε φιλε σε παρακαλω!

Αλ:Συγνωμη Βαγγέλη! Την απόφαση μου την πηρα... Εξάλλου ενας ειναι ο αρχηγος σε μια ομάδα.

Γ: Ναι ομως..

Αλ: Ειπα κατι!

Χ: Ενταξει κολλητέ... Δεν θα σε πιέσουμε αλλο, παντως αν θες να ξαναγίνεις καποτε εχεις το ελεύθερο.. Ε Αρη?

Αρ: Φυσικα...

Τοτε είδαμε την Χρσιτινα,την Αννα,την Αγαπη,τον Θωμα,τον Σταθη,τον Δημητρη,και τους γονεις μας να ερχονται τρεχοντας προς το μερος μας.

Μαμα: Τι εγινε που ειναι?

Αλ: Ειναι στο χειρουργειο μαμα δεν ξερουμε τιποτα για την κατασταση της.

Μαμα: Δεν μπορω ζαλιζομαι.

Μπαμπας: Ελα να παμε λιγο τουαλετα να βρεξεις το προσωπο σου και να ηρεμησεις.

Της ειπε ο μπαμπας και εφυγαν.

Αγ, Χ, Αν: Πειτε τωρα τι εγινε!

Ειπαν συγχρονισμένα και με δάκρυα στα ματια.

Ο Αρης αρχισε να τους εξηγεί τι εγινε μιας και εγώ δεν μπορούσα.

Δ: Γαμω το κεφάλι σας... Παλι αυτη κολοσυμμορια φταίει... Αν δεν ησασταν εκει η Εύα δεν θα ηταν τώρα εκει μεσα.

Ειπε και έριξε μια δυνατη μπουνιά στον τοίχο.

Η Χριστινα ακούμπησε στον τοίχο γλιστρωντας και κλαίγοντας προς τα κατω. Τα κοριτσια ηταν στην αγκαλια των αγοριών και έκλαιγαν ενω οι ιδιοι προσπαθούσαν να επεξεργαστούν τι έγινε... Ο Γιωργος με τον Βαγγέλη κοιτούσαν το πάτωμα. Ο Αρης πήγαινε πανω κατω, ο Χρήστος ηταν χαμένος στις σκέψεις του ενω ενα δάκρυ του ξέφυγε και εγω απλως κοιτούσα το κενο μην μπορώντας να κανω κατι... Σε μια φαση χτύπησε το τηλέφωνο μου ομως κανεις δεν γύρισε να με κοιτάξει οπως κάνουν συνήθως.