AŞK İŞİ | TAMAMLANDI

Bölüm 44 : Kalbim Sızlıyor

İrem'den

"İrem.." kafamı salladım ve gözümden süzülen yaşlara inat gülümsedim.

"Kemal Bey ile yemektesin." Bakışlarım masaya dönünce Ezgi Arden ile karşılaştım.Tiyatro izliyor gibi bir hali vardı sanki.

"İrem gerileceğini bildiğim için söylemedim.Yoksa benim de gelince hab..."

"Bana yalan söyledin." Sakin çıkan sesime rağmen etraftaki birçok gözün bize döndüğünü fark ettim.Gözlerine bakmaktan kaçınmıyordum ve o gözlerdeki pişmanlık her saniye daha da artıyordu.

"Evet ama..." bana bir adım daha attığında sağ elimi hızla sol yanağına indirdim.Yüzü sağa doğru savrulurken etkilenmemiş gibi bana tekrar döndüğünde arkamı dönerek beni bekleyen Ayça'nın yanına ilerledim.Murat'ın arkamdan geldiğini biliyordum.Adımlarım hızlanırken daha şimdiden attığım tokat için içim sızlamaya başlamıştı.Hızlı adımlarım yerini koşmaya bırakırken yanından geçtiğim Ayça'nın içinde arabanın anahtarı olan çantasını zorla aldım.Adımlarım restorandan çıktığında direk arabaya yöneldim.Çantadan anahtarı alırken Murat ve Ayça kapıdan çıkmış arabaya yaklaşıyorlardı.Arabayı çalıştırıp bana yaklaşmalarına adımlar kala geri geri çıkarak onları arkamda bıraktım ve arabayı anayola çıkardım.Gözyaşlarım durmadan akarken ara sıra elimin tersiyle onları siliyordum.Çalan radyoyu kapatıp şehir içindeki hız sınırının üst limitine ulaşırken eve giden yolu takip ediyordum.Aklım almıyordu, ne diye yalan söylemişti bana?

Sol şeride geçip biraz daha hızlandım.Tam o sırada telefon çalmaya başlamıştı.Çalan benim telefonum değildi.Ses yan koltuğa bıraktığım Ayça'nın çantasından geliyordu.Telefonu çantadan çıkarırken tek elim direksiyondaydı.Arayanın Yağız olduğunu görünce koltuğa bıraktım telefonu.Şimdi açmayacaktım.Eve varınca cevaplardım.Saniyeler sonra benim telefonum çalmaya başladığında orta bölmeye koyduğum telefonu elime aldım.Murat arıyordu.Telefonu açmak bir yana dursun yüzünü bile görmek istemiyordum sakinleşene kadar.Telefonu diğerinin yanına bıraktım.

Eve varmama yirmi dakikalık mesafe kala gözlerime hücum eden yaşlar artmış, görüşüm bulanıklaşmaya başlamıştı.Yol çalışmasından dolayı tek tarafı kapanan çift yönlü yola girdiğimde mecburen az da olsa azalttığım hızımla devam ettim yola.Yüzümdeki yaşları silerken önümdeki arabanın önüne geçmek için şerit değiştirdiğim.Hemen önümde kalan virajın farkına geç de olsa vardığımda üzerime gelen aracın farları gözümü almaya başlamıştı.Ona çarpmamak için direksiyonu sert bir şekilde sağa kırarak ormanlık alana çevirdim.Ayağımı frene basmış olsam da arabayı durduran karşıma çıkan büyük ağaç olmuştu.Başım sert bir hamleyle direksiyonun kenarına vurduktan saniyeler sonra patlayan ön cam üzerime doğru gelirken hava yastığı açılmış, taktığım kemer nedeniyle bedenim öne savrulsa da geri koltuğa yaslanmıştım.Gözlerim iyice bulanıklaşırken kulağıma dolan uğultuları susturmak istiyordum.Başımdan ve ayağımdan yayılan acı küçük bir inlemenin dudaklarımdan dökülmesini sağlarken bir el boynuma dokundu.Ve saniyeler sonra her şey kayboldu.

Murat'tan

Arkasını dönüp giden İrem'in ardından Ayça ile beraber arabaya binip arabayı takip etmeye başlamıştık.Şehir içinde bu kadar hızlı gitmemesi gerekirken İrem ne yapıp edip arabayı sol şeride almış ve kısa süre sonra gözden kaybolmuştu.Biz birkaç ışığa takıldığımız için gerisinde kalmıştık.Eve giden yolu takip ettiğini anladığımda içim rahatlamıştı.Işıklardan kurtulup yol çalışması olan yola girdiğimizde trafik neredeyse durma noktasına gelmişti.Araçlar sıra oluşturmuştu ve hemen arkamızdan gelen bir polis arabası yoldaki kaza nedeniyle yolun kapatıldığını anons ediyordu.Ellerim titremeye başlarken hızla arabayı durdurup emniyet kemerimi çözerek kendimi dışarı attım.İlerideki kalabalığa doğru koşmaya başladığımda aldığım nefes ciğerlerimi yakarken tek düşündüğüm ona bir şey olması düşüncesiydi.Benim bakmaya kıyamadığım gözlerinden akan her damla yaşa ölürdüm.Tekrar dirilir, tekrar ölürdüm.Kalabalığa yaklaştığımda hızla birkaç kişiyi iterek kaza yapan aracı görmek için ön tarafa geçtim.Bakışlarım aracın üzerinde donup kalırken arkamdan gelen Ayça'nın hıçkırıkları beni kendime getirmişti.Hızla arabaya yaklaşıp sürücü koltuğunun yakınına ilerledim.