Hate Series 2: Zairah Wintei Zee

chapter 24

Gid pov

I smirk while scanning the files I was imagining kung ano ang magiging reaksyon ni Zai kapag nalaman nito na ako lang pala ang nakasama nito buong magdamag.

Pero unti-unting nawala ang ngisi ko ng maalala ko ang reaksiyon nito kagabi she was shouting for help ang malala ni hindi nga ako nakilala agad ang weird nito kagabi baka nga dahil lasing ito pero may iba talaga kasi e' at isa pa itong nararamdaman ko bakit kasi kapag umiiyak si Zai parang may kumukurot sa puso ko.

But I should not feel this way because she is not the girl for me she's a slut! Maduming babae. But those tears and pain that i saw last night ay parang totoo hindi ko alam kung papaniwalaan ko ito o hindi pero kung paano ito sumigaw parang ibang-iba talaga. Nawala ang katapangan nito, Ni hindi ito makalaban she was just crying.

"NO! NO!" I sigh why am I thingking that? Dapat sinisigurado kong makaganti ako sa kaniya hindi 'yung kung ano-ano ang pinag-iisip ko.

Iyon naman ang dapat 'di ba? Simula pa lamang 'yun naman ang habol ko sa kaniya, ang masaktan ito pero ang hirap, I don't understand myself I felt I am to blame for her pain.

Napabaling ako sa pinto nang bigla itong bumukas, kaya napaupo ako ng matuwid.

"Sir may babae pong naghahanap sa inyo Alison po raw ang pangalan." para akong nabuhusan ng malamig na tubig sa binalita ng sekretarya ko. How come? Si Alison? Paano? naguguluhan man pero kusang gumuhit sa puso ko ang kakaibang emosyon, napalunok ako at bumilis ang tibok ng aking puso.

Bigla naman akong sinakop ng excitement dahil kung andito ito pwede na kaong humingi ng tawad Shit! I have waited for this day to come. Noon ko pa ito hinihintay, pinahanap ko rin ito pero hindi ko ito mahanap kaya ngayon nakaramdam ako ng kakaiba finally she's here. Siya na mismo ang nagpakita muli.

"P-papasukin mo." Kinakabahan ako, Galit pa rin ba ito sa akin? Pero kung galit siya 'di ba hindi siya pupunta rito? Siguro ngayon she decided to lisen to me at hindi ko na palalampasin ang pagkakataong ito.

Tumango ang sekretarya saka lumabas ngunit bago 'yon hindi nakaligtas sa'kin ang tingin nitong nawewirduhan ito sa'kin. Hindi ko ito pinansin at hinintay na lang ang pagpasok ni Alison dahil ito ang mas importante. Yumuko ako sa mesa dahil hindi ko alam kung paano haharap dito, narinig ko pa ang pagbukas ng pinto kaya mas kinabahan ako. Pilit ko rin mag-isip ng pwedeng sabihin rito.

"Mr. Emerson." Mahinang sabi ng isang tinig na Ikina-angat ng mukha ko, and I was shock to see na walang Alison sa harap ko, this girl infront of me is not the girl that I've been expecting.

Tila lumobo ang utak ko, pinagloloko ba ako nito? How dare her do this to me!

"Who are you?" I said ngunit hindi ito sumagot bagkus lumapit ito sa mesa ko at inilapag ang isang puting maliit na envelope. Pero tila hindi humuhupa ang aking galit because she used Alison's name just to be able to talk to me and give this envelope. Fucking shit!

"Mr. Emerson I came here to give
you that, it came from my sister which is Alison pasensiya na kung ginamit ko ang pangalan niya tiyak kasing hindi mo ako papapasukin." Kinuyom ko ang kamay ko at tiningnan ito, where is Alison then? Gusto kong magwala umasa na naman ako pero nagtatanong ang isip ko kung bakit naman magpapadala ng envelope si Alison kung pwede naman niya akong puntahan? Gano'n na ba ang galit niya sa'kin at hindi niya akong kayang harapin?

But I really want to talk to her, I want answers and I want to apologize.

"Aalis na ko Mr. Emerson dahil I have to catch up my flight. Dumaan lang naman ako para ibigay 'yan dahil 'yan ang habilin ni ate." Nakita kong naglakad na papunta sa may pinto ang babae. Shit come to your senses Gid. Ito na ang chance mo!