24 Aralık 2017
13:32
Namjoon uyandığında dünyasını ters dönmüş bir halde bulmuştu. Aynı odada, aynı yatakta olsa da her şey farklı hissettiriyordu. Her şeyden önce ne başına hücum eden, gözlerini karartan bir migren hissediyordu, ne de yorgunluk.
İçinde kocaman bir evren hissetti. Sanki ağzını kocaman açıp dünyayı yutuvermişti.
Bulutlar başında, yıldızlar gözlerinde ve okyanuslar damarlarında geziyormuş gibi hissediyordu kendini. Başını yastığından kaldırmadan pencereden dışarısını seyrederek koyu bir düşünce trafiğine takılmıştı.
Dün akşam yaşadıklarına inanmak öyle zordu ki bir anlığına rüya gördüğünü bile düşündü. Kendinden emin olmak için işaret parmağına baktığında üzerindeki yara bandını görerek gülümsedi.
Yani gerçekten de dün akşam yaşanmıştı.
Seokjin ile son senelerde yaşadığı tüm yorgunluğu üzerinden atan bir öpücük paylaşmış, iyi bir akşam yemeği yemiş, bir iki bardak şarap içmişti.
Seokjin saat geç olduğunda eve gideceğini söylemiş, kapıdan ayrılmadan önce Namjoon'a var gücüyle gülümsedikten sonra uzaklaşmıştı.
Telefonunu eline alarak gülümsemesi aklından silinmeyen adama mesaj attı. Mesajı iletilmediğinde suratını asarak adamın meşgul olduğunu düşündü.
İlerideki yarım saat içinde iki fincan kahve içecek, çiçeklerini sulamayı unutacak, tıraş olacak ve duş alacaktı. Her sabah yaptığı gibi...
Ancak Namjoon bunların hiçbirini yapmamıştı.
Yatakta bir on dakika daha kalmış, kahve yerine portakal suyu sıkmış, hatta kendine kahvaltı bile hazırlamıştı. Ne kadar lezzetli olduğu tartışılırdı ve dün akşam Seokjin'in elinden yediği ziyafetin üzerine kendi kendine bu cezayı verdiğinden dolayı söylendi.
Kahvaltısını yaparken seyrettiği, pencerenin önünde duran çiçeklerine bakarak gülümsedi. Bugün onları sulayacaktı.
Hava soğuktu ancak Namjoon yine de pencereleri açtı. Arkada çalan şarkıya sessizce eşlik ederek çiçeklerine nazikçe su vermeye koyuldu. Çiçeklere bakarken aklından geçen düşüncelere gülümsedi. Bu çiçeklerden kimsenin farkı yoktu. İnsanlar kötü şartlar tarafından etkilenmeyi seçerek büyümeyi bırakabilir ya da yüzlerini güneşe çevirerek her günün bir öncekinden daha güneşli olması için dua edebilirlerdi.
Namjoon yüzünü penceresinden apartman dairesine süzülen kış güneşine çevirdi.
"Umarım yarın daha güneşli olur."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Reflection | 남진
Fanfic❝Üzgünüm, mekanı kapatmak üzereyiz.❞ ❝Yağmur dinene kadar kalamaz mıyım?❞ 。 Namjoon'un bir bardak kahve içmek için girdiği kafeden her defasında bir bardak kahveden çok daha fazlasını alarak çıktığı hikaye. ㅡKNJ&KSJ
