saturn // hs

2.7

Harry Neptün ile oynarken ben duşa girmiştim.Çıktığımda üstüme siyah bir sweatshirt ve siyah bir pantolon giydim.Evde pantolon ile durmaktan hiç hoşlanmıyordum ama Harry buradayken ve kış ayındayken giyebilecek daha iyi bir alternatifim yoktu.
Elimde havluyla saçlarımı kurulayarak merdivenlerden indim ve aslında karşılaşmayı hiç beklemediğim bir şeyle karşılaştım.Harry koltukta yatıyordu, bir eli Neptün'ün boynunun üstündeydi.Neptün de aynı şekilde yere yatmıştı ve ikisi de uyuyordu.

Ne yapacağımı bilemeyerek merdivenlerde kalakaldım.Gerçekten mükemmel görünüyorlardı.Neptün'ü uyurken binlerce kez görmüştüm ama onu ilk defa görüyordum.
Tam bir manzara gibiydi.Her zaman hayran olduğum saçlarının çoğu yüzüne düşmüştü ve yüzünün çoğu kısmını örtüyordu.
Yukarı çıkıp dolabımdan bir battaniye aldım ve aşağı inip Harry'nin üstüne örttüm.Saat daha sekizi on geçiyordu ama o kadar güzel uyuyordu ki insanın ona baktıkça uyuyası geliyordu.

Harry'i ilahlaştırmayı bırakıp mutfakta kendime su koyuyorken bacağımda bir huylanma hissettim.Neptün bacağıma sürtünürken artık ne anlama geldiğim o mıyıklama sesini çıkardı.
''Acıktın, değil mi?'' Başını sevdim ve ne kadar zamandır boş olduğunu kestiremediğim mama kabını doldurdum.İştahla yerken buzdolabına yaslanıp onu izledim.
''Bugünlük benimle yukarıda yatacaksın.'' Dedim.
''Harry orada uyuyor.'' Birlikte yukarı çıktık.Yatağa yatıp gözlerimi kapatırken sanki hayatımın en güzel gününü yaşamış gibi hissediyordum.


Kafamı yastıktan kaldırmaya çalışıyordum ama bunu yapmamı engelleyen bir şey vardı.Bir ağırlık.Başımın her yerini sarmıştı.
''Neptün...vücudunu kafamdan kaldır.'' Dedim.Hiçbir değişiklik olmadı.Gerçekten kafamdaki baskı berbattı.
''Neptün...'' Elimi başımdaki şeye götürdüm.Ama tüylü bir beden değildi bu.Aksine, insan bedeniydi!
''Sen kimsin!'' diye haykırmamdan hemen sonra olan şeyi idrak edebilmiştim.Dün Harry burada uyumuştu ve gece salondan kalkıp yanıma gelmişti.Şuan başımda baskı uygulayan şey de onun göğsüydü.Harry üstüme yatıyordu!
Tek elimi kullanabilecek durumda olduğum için onu ittirebilmem pek mümkün olmuyordu.Bu yüzden uyanması için dürtmeye başladım.
''Ne var Margarita?'' Margarita?
''Uyan, Styles.'' Sesim daha önce hiç bu kadar boğuk çıkmamıştı.
''Margarita, git başımdan.Bugün okula gitmeyeceğim.'' Uyanıp uyanmamak arasındaki ince çizgide yürüyordu.
''Neptün!'' Seslenmemden birkaç saniye sonra Neptün'ün ayak sesini duyabildim.
''Buradayım oğlum.'' Yatağın üstüne çıktı ve idrak etmeye çalıştı.
''Oğlum, yala onu.'' İşaret parmağımla onu işaret ettim.Neptün bunu seve seve yapardı.Yaptı da.Çıkan seslerden yüzünü yaladığını duyabiliyordum.
''Bu da ne...'' Başımdaki ağırlığın birazı gitmişti.Neptün yalamaya devam ediyordu.
''Neptün!'' Harry yataktan hızla kalktığında çok iyi hissetmiştim.Gözlerimi açabiliyordum, boynumu oynatabiliyordum.
''Ne yap...'' Konuşmasına izin vermedim.
''Kafama yatmıştın, kafama! Seni uyandırmaya çalıştım.'' Sesimi incelterek taklidini yaptım.
''Margarita, git başımdan.Bugün okula gitmeyeceğim.'' Güldü ve saçını karıştırdı.
''Üzgünüm, kafana yatmak istememiştim.Çok güzel kokuyordun.Amacım burnumu boynuna gömmekti ama uyurken biraz...aksilik olmuş olabilir.'' Ben gülerken Harry bir anda yatağa atladı ve gıdıklamaya başladı.
''İntikam!'' Diye bağırdı.Ellerini itmeye çalışıyordum ama işe yaramıyordu.
''Ney-neyin intikamı?'' Diyebildim.
''Yüzüm köpek salyası kokuyor, ve bu senin yüzünden!''