Siyah desenli taytımın üzerine gri tonlardaki tişörtümü geçirip siyah yarım ceketimi de üzerime giydim son olarak Pembe defterimi de çantama koyduğumda, aşağıdan Kerem’in sesi duyuldu…
Kerem: “Hadi! Ağaç olduk burada…” Oradan oraya dolanıp duruyordu…
Can: Abi ne bu acele?
Kerem: “Tam bir saattir hazırlanmaları için burada bekliyoruz ve siz burada sakin sakin oturuyorsunuz. Üç kadının oyuncağı olmuşsunuz.”
Merdivenlerden inerken, sinirden dört dönen Kerem’i gördüğümde kendimi gülmemek için zor tuttum.
Zeynep: “Kendi okuluna geç kalmaktan korkmuyorsun değil mi?” Bir yandan Kerem’e laf yetiştirirken diğer yandan ayakkabı dolabından aldığım siyah botlarımı giymeye çalışıyordum…
Melis ile Yağmurda salona indiklerinde, kapının yanına ilerleyip çıkmak için kapıyı açtım.
Kerem: “Şöyle bir yürüseydiniz.” Elinle salonu gösterdi baştan aşağıya.
Melis: “Neden?”
Kerem: “Ben bu kadar beklemenin sonunda bir podyum yürüyüşü bekliyordum açıkçası.”
Melis: “Saçmalama Kerem.”
Zeynep: Hayır, anlamıyorum sana ne oluyor? Hadi Can, Yağmuru bekliyor Barış, Melis’i kimse seninle gitmeyeceğine göre sen gidebilirdin değil mi? Neden bekledin?
Kerem: “Şimdi de ben suçlu oldum öyle mi?”
Zeynep: “Sensin tabi… Burada Barışla Can bile konuşmazken senin konuşmaya hiç hakkın yok.
Kerem: “İsteseler de konuşamazlar ki, resmen bantlamışsınız çocukların ağzını nasıl konuşsunlar…
Evden çıkıp arabamın kapısını açtığımda Kerem hala bir şeyler söylemeye çalışıyordu.
Zeynep: “Senin çenen bant tutmayacağından seninkini bantlayamadık.”
Arabaya binip kemerimi taktığımda Barış ve Canın arabası evin önünden uzaklaşmıştı… Arabayıçalıştırıp, sitenin olduğu sokaktan çıkarken Kerem hızla geçti yanımdan.
-
Dersten çıkıp, elimde kahvemle bizimkilerin olduğu masaya oturdum… Barışla Kerem basketboldan konuşurken, Can telefonunu kurcalıyordu.
Zeynep: Eve gitmeyip, şöyle kız kıza bir şeyler mi yapsak?
Melis: Alışverişe gidelim…
Zeynep: Öyle bir şey değil.
Yağmur: Nasıl bir şey?
Zeynep: Eğlenceli…
Kızlarla, nereye gideceğimizi düşünürken Kerem konumuzun içerisine balıklama atladı.
Kerem: “Bowling oynamaya gidelim” meşhur sırıtmasıyla cevap bekliyordu gözlerini gözlerime odaklamış.
Barış: “İyi fikir.”
Zeynep: “Kız kıza bir şeyler yapalım demiştim… Ama neyse.”
Kerem: “Anlaştık o zaman. Ama eve uğrayıp üzerinizi değiştirmek falan yok, bugün daha fazla beklemeyi kaldıramaz bu bünye.
