Sinema salonundan çıkışımız, arabaya binip sahile gelişimiz ve uçurduğumuz dilek balonları, dilediğimiz onlarca dilek. Zamanın nasıl geçtiğini anlayamadım, bildiğim tek şey eve geldiğimizde saatin çok geç olduğuydu… Odamın kapısının önünde Kerem ile sessiz sessiz konuşmaya çalışmamız… Her şey o kadar güzeldi ki.
Geceliklerimi giyip yatağa yattığımda neredeyse sabah olmak üzereydi. Gözlerimi kapattığım an kapı sesiyle tekrar açtım ve yatağımda doğruldum…
Kapı birkaç defa tıklatılıp açıldı.
Kerem: “Güzelim…” O meşhur sırıtmasıyla elleri eşofmanın ceplerinde beni süzüyordu…
Zeynep: “Kerem.” Gözlerimi kocaman açarak şaşırmış bir ifadeyle Kerem’e baktım.
Kerem: Uyuyor muydun?
Zeynep: Hayır…
Kerem: “ O zaman uyuyabiliriz…” diyerek, ben daha ne olduğunu anlayamadan yorganın altına yanıma uzandı.
Zeynep: Kerem, ne yapıyorsun?
Kerem: “Sevgilime sarılarak uyuyorum.” Güçlü kollarıyla belimi sımsıkı kavradığında nefes almakta oldukça güçlendim.
Beni belimden tutup kendisine çekerek göğüsüne yatmamı sağladı. Belimi saran eli, saçlarıma kondurulan öpücükler arasında gözlerimi kapattım ve Kerem’in burnuma dolan erkeksi kokusuyla birlikte kendimi uykuya bıraktım.
Kerem’in ağzından
Zeynep’i odasının önünde öpüp, kendi odama girdiğim an özlemiştim… Daha fazla dayanamayıp kendimi tekrar Zeynep’in odasının önünde buldum. İçeriye girip neredeyse hiç konuşturmadan yanına yatmayı bile başardım, çünkü biliyordum ki konuşmaya başlasaydı asla böyle bir şeye izin vermezdi ki tüm evi hatta sitedekileri buraya toplayabilirdi bu konuda oldukça yetenekliydi de. Kollarımın arasına alıp, kokusunu içime çekerek gözlerimi yumdum.
-
Yavaş yavaş gözlerimi araladığımda kendimi Kerem’in kaslı kollarının arasında buldum. Başımı diğer tarafa çevirip saate baktığımda 1’i geçmişti… Kerem’i uyandırmamaya dikkat ederek yavaşça doğruldum ve Kerem’in yanağına bir öpücük bırakıp yataktan kalktım.
Elbise dolabımdan kıyafetlerimi alıp banyoya girdim.
Islak saçlarımı tek omuzumda birleştirip banyodan çıkıp Kerem’in yanına oturdum. Hala uyanmamıştı ve belli ki uyanmaya da pek niyeti yoktu… Elimi yeni yeni çıkmaya başlayan sakallarının üzerinde gezdirmeye başladığımda huzursuzca kıpırdandı. Yüzünde ki elimi saçlarına götürdüğümde yeşilimsi gözlerini aralayıp çatık kaşlarla bana baktı.
Zeynep: “Günaydın…” Benim gülümsememle Kerem’in çattığı kaşları yumuşamış, meşhur gülümsemesi yerini bile almıştı.
Elimi saçlarının arasından çekip gülümseyerek ayağa kalktığımda Kerem’in bileğimden kavrayıp üzerine çekmesiyle burun buruna geldik. Beni yanına yatırıp koluyla başımın kenarından destek alarak üzerime eğildi.
Kerem: “ Gün daha aymamış bence…” gözlerini dudaklarımdan ayırmadan, dudaklarını dudaklarıma bastırdı.
Ellerimi Kerem’in göğüsünün üzerine koyup kendimden ittiğimde şaşkın halinden faydalanıp bir hamlede yataktan kalktım ve makyaj masama oturdum. Kerem şaşkın gözlerle yatakta doğrulmuş bana bakıyordu.
Arkamı dönüp Kerem’e baktım…
Zeynep: “Kalkmazsan derse geç kalacağız.”
Saçlarımı taramaya devam ederken Kerem söylenerek yataktan kalkıp banyoya girdi. Elimde ki tarağı makyaj masasının üzerine bırakıp bir hışımla banyonun kapısını açıp içeriye daldım.
