Dersten bunalmış bir şekilde dersten dışarısını seyrettiğim sırada, sıramın üzerinde titreyen telefonum dikkatimi çekti. Gözlerimi camdan ayırıp titreyen telefonumu elime aldım ve gelen mesajı açtım.
Kerem: “Arabada seni bekliyorum güzelim. Çok özledim…”
Kerem’in mesajını gülümseyerek okuyup cevapla tuşuna bastığım tam o an Sevgi hocanın sesiyle başımı telefonumdan kaldırdım…
“Konuyu bugünlük burada bırakıyorum. Çıkabilirsiniz.”
Kerem’e cevap vermeden telefonumu çantama atıp sıranın üzerindeki defterlerimi topladım ve sınıftan çıktım.
Arabaya binip Kerem’in yanağına kocaman bir öpücük kondurdum. Kerem öpücüğümü gülümseme ile karşılarken bende çantamı bacaklarımın üzerine bırakıp kemerimi taktım. Kerem gözlerini kısa süreliğine yoldan ayırıp bana baktı.
Kerem: “Dersin nasıl geçti?”
Zeynep: “Eh işte, senin nasıl geçti?”
Kerem: “Sence?” Gülümsemesi suratına yayıldığında konuşmaya devam etti…
“Melis ile konuştun mu?”
Zeynep: “Hayır. Ne oldu ki?”
Kerem: “ Sen derse gittiğinde biraz konuştuk da, akşam bara gidelim diyoruz.”
Zeynep: “Melis’in fikrimi bu?”
Kerem, soruma gülümsediğinde benim de sırıtmam yerini almıştı.
Kerem: “Evet, bizi kutlayacakmışız.”
Zeynep: “Bizi.”
Kerem: “İkimizi.”
-
Geçmiş zaman (sabah)
Zeynep derse girmek için Kerem’i öptü ve masadan kalkıp arkadaşlarına el sallayarak kalktı masadan. Kantinden çıkar çıkmaz Melis konuşmaya başladı.
Melis: “Bakın ne diyeceğim…”
Herkes Melis’e baktığında konuşmaya devam etti.
Melis: “Bu akşam bir şeyler yapalım diyorum.” Kerem’e döndü.
“Barışmanızı kutlarız.”
Kerem: “Tamam, olur.”
Melis, Kerem’den onayı alınca masadaki arkadaşlarına gezdirdi. Arkadaşları da başlarını sallayarak onayladığında Yağmur’un sesi duyuldu.
Yağmur: “Zeynep?”
Kerem: “Ben hallederim.”
Anlaşmalarını onaylarcasına birbirlerine baktılar…
Geçmiş son
-
Çantamın fermuarını açıp aceleyle içine attığım telefonumu bulmak için çaba sarf ederken Kerem’in sesiyle başımıçantamdan kaldırıp yana çevirdim.
Kerem: “Zeynep?”
Kerem’e bakıp kaşlarımı havaya kaldırdım.
“Efendim?”
İlk çantama sonra bana bakarak gözlerini tekrar yola çevirip konuştu.
Kerem: “Güzelim, ne yapıyorsun?”
