1 sene sonra…
Ben geldimm… diyerek girdim salona ama hiç kimse yoktu evde odama gidip üzerime değiştirdikten sonra yemek hazırlamak için mutfağa indim. Yemek yaparken o kadar dalmıştım ki Melis’in geldiğini bile fark etmemişim.
Melis: Merhaba canım napıyorsun?
Zeynep: Yemek yeriz diye düşünmüştüm yeriz herhalde değil mi?
Melis: Yeriz canım tabi.
Zeynep: Sen neredeydin? Yağmur nerede?
Melis: Ben Barışın yanından geliyorum Yağmurda Canla buluşacaktı. Neyse bir üzerimi değiştirip geleyim.
-
Zeynep: Meelis hadi canım gel yemek hazır.
Melis: yardım edecektim ama ben ne ara yaptın.
Tam masaya otururken Yağmurla Can girdiler kapıdan…
Melis: Aa gelin yemek yiyorduk bizde. Gelsenize.
Yağmur: Yok biz yedik. Yemeğiz değil mi Can?
Can: Iı şey evet afiyet olsun size.
Yağmur ve Canda bir gariplik olduğunu anlamıştım ama üstelemek istemedim belki önemliydi…
Melis’e gelen mesaj ile Melis salonda oturan yağmurlara baktı…
Mesaj: Konuşmamız gerekiyor Zeynep’e hiçbir şey çaktırmadan gelir misin?
Melis: Şey Zeynep ellerine sağlık canım ben ellerimi yıkayıp geliyorum hemen.
Zeynep: Afiyet olsun canım. Yok yok gelmene gerek yok ben hallederim.
Dudaklarıyla öpücük göndererek salonda oturan Yağmur ve Canın yanına oturdu… bu kız ellerini yıkamaya gitmeyecek miydi?
Melis: Bir şey mi oldu? Zeynep’ten neden saklıyorsunuz?
Can: Melis bak bir dinle…
Melis: anlatsanız dinleyeceğim Can. Ne oldu?
Can: Kerem…
Melis: Ne? Ne Kerem’i?
Yağmur: Melis. Kerem, Kerem gelmiş.
