Kulağımı dolduran telefonumun sesiyle kıpırdandım yatağımda uyku sersemliği ile gözlerimi tam açamayıp etrafıma bakındım. Güneş, daha odamı bile doldurmamıştı… komidinin üzerinde çalmaktan çatlamak üzere olan telefonuma uzanıp elime aldım. Başımı yastığımdan kaldırmadan, kim olduğuna dahi bakmayıp telefonu açıp kulağıma dayadım…
Zeynep: “Efendim…” Yeni uykudan kalkmış olduğum sesimden anlaşılıyordu.
“Güzelim…”
Telefonun diğer ucundan gelen tanıdık ses ile emin olmak için telefonu kulağımdan çekip göz hizama getirdim ve kim olduğuna baktım.
Yarı açık olan gözlerimle “Kas yığınım” yazısını okuduğumda, derin bir nefes alıp telefonu tekrar kulağıma götürdüm.
Zeynep: “Kerem, sen neredesin?”
Bir sürelik sessizlikten sonra cevap verdi…
Kerem: “Odamdayım.”
Zeynep: “Yan oda da yani?”
Kerem: “Evet, hemen yan odanda.” Güldüğünü hissedebiliyordum.
Zeynep: Sitem edercesine konuşmaya başladım…“Yan odadasın ve beni arıyorsun Kerem.”
Kerem: “Napayım özledim seni, odana gelsem alacaksın sanki beni içeriye.”
Tekrar derin bir nefes aldım. Şuan uyumamak için resmen direniyordum…
Zeynep: “Saat kaç?”
Anında cevap verdi…
Kerem: “Altı.”
Uyku sersemliğinden yarı açık olan gözlerin anında fal taşı gibi açılıverdi…
Zeynep: “Mümkünse sabahın altısında özleme Kerem. Sabahın altısı genelde uyumak için kullanılır özlemek için değil…”
Telefonu kulağımdan indirip Kerem’in cevap vermesini beklemeden kapattığımda yastığımın kenarına bıraktım ve kendimi tekrar uykuya teslim ettim…
-
Gözlerimi aralayıp, elimi alnıma götürüp ovaladım. Biraz doğrulup komidinin üzerindeki saate baktığımda 10’u yeni geçiyordu. Uyanmak için kesinlikle güzel bir saat! Yatağımdan kalkıp yavaş adımlarla banyoya girdim…
Melis merdivenlerden çıkarken Zeynep’in odasının önünde dönüp duran Kerem’i gördü…
Melis: “Ne yapıyorsun burada Kerem?”
Kerem: “İçeriye girip girmemeyi düşünüyorum.”
Melis: “Neden?”
Kerem: “Uyandırmaya korkuyorum.” Elini ensesine götürüp Melis’e baktı.
Melis, Kerem’e gülerek kendi odasına girerken Kerem tüm cesaretini toplayıp Zeynep’in kapısını çaldı.
Kerem: “Zeynep.”
Zeynep’ten ses gelmeyince içeriye girdi. Banyo’dan gelen su sesini duyduğunda Zeynep’in banyoda olduğunu anladı ve banyo kapısının yanına ilerledi.
Kerem: “Güzelim.”
Kapıda Kerem’in sesini duyduğumda elim ayağıma dolandı.
