Σαν την καλή ζωή

...Αντέλ!...{08}

Η ευχαρίστηση της αγάπης δεν διαρκεί παρά μια στιγμή μόνο. Ο πόνος της αγάπης κρατάει μια ζωή.
Bette Davis, 1908-1989, Αμερικανίδα ηθοποιός

Τα χέρια του ήταν τυλιγμένα γύρω της και άκουγε τον ήρεμο χτύπο της καρδιάς της.Προσπαθούσε να πάψει να σκέφτεται πράγματα του άσχημου παρελθόντος του,αλλά αυτό το μενταγιόν του είχε ξυπνήσει μνήμες...Καλές και άσχημες.
Άπλωσε το χερι του και χάιδεψε το κρύο πετράδι οπάλιου που κοσμούσε τον όμορφο λαιμό της.Η Αλίσια άπλωσε δειλά το χέρι της και άγγιξε το δικό του,εκείνος σήκωσε το βλέμμα του και την κοίταξε.«Τι σημαίνει για εσένα αυτό;»είπε σιγανά για να μην ταράξει την όμορφη ατμόσφαιρα που επικρατούσε.
«Τα πάντα!»απάντησε και εκείνος στον ίδιο τόνο και παρατήρησε πάλι εκείνη την θλίψη να καθρευτίζεται στα μάτια του.
Πονούσε και το έβλεπε ξεκάθαρα,αυτό που δεν ήξερε όμως ήταν το γιατί.
Ποιος του είχε κάνει τόσο κακό;
«Ξέρεις είμαι πάντα κοντά σου,μπορείς να με εμπιστευτείς αν θες να μιλήσεις.»έπιασε μία ξανθιά τούφα που είχε ξεφύγει από τον κότσο του και την στριφογύρισε.Άκουσε τον Άντριαν να ξεφυσά εκνευρισμένος και έβγαλε ένα πνιχτό γελάκι.
Ήξερε πόσο του την έσπαγε να του πειράζουν τα μαλλιά και όμως συνέχιζε να το κάνει,η φάτσα του όταν εκνευριζόταν ήταν χειρότερη και από πεντάχρονου που δεν του έκανες το χατήρι.
Το χέρι του ακούμπησε ξαφνικά το μάγουλο της και εκείνη έβγαλε ένα επιφώνημα πόνου.
Το σημείο το οποίο είχε χτυπήσει,είχε πάρει μία ελαφριά απόχρωση του μοβ,ενώ το υπόλοιπο μάγουλό της ήταν ακόμα κόκκινο.
«Εγώ στο έκανα αυτό;»αναφώνησε έξαλλος και εκνευρίστηκε με τον εαυτό του που έγινε τόσο κόπανος.Χάιδεψε εκείνο το σήμείο απαλά προσέχοντας να μην την πονέσει και έπειτα άφησε ένα απαλό φιλί στο μάγουλό της κάνοντας την καρδιά της να τρέμει.
«Αν ξανά απλώσω χέρι πάνω σου θα μου τα κόψεις εντάξει;»την ρώτησε γλυκά και εκείνη χαμογέλασε.
«Λοιπόν ας κοιμηθούμε..»άλλαξε πλευρό και την άφησε από την αγκαλιά του κανοντάς την να νιώσει ένα κενό,η ζεστασιά του σωματός του κοντά στο δικό της την έκανε να νιωθει όμορφα.
Χωρίς να πει κουβέντα άλλαξε και εκείνη πλευρό και έκλεισε τα μάτια της,χωρίς να το καταλάβει είχε κλειστεί στην αγκαλιά του Μορφέα.

«Αντέεεελ!»
Η Αλίσια έντρομη πετάχτηκε από το κρεβάτι και είδε τον Άντριαν να τρέμει ανυσηχητικά και να είναι μούσκεμα στον υδρώτα.
Κοιτούσε το κενό και ανάπνεε βαριά.
Πιθανόν κάποιος άσχημος εφιάλτης θα τον είχε ταράξει έτσι.