«Αυτό που κάνουμε είναι λάθος..»
«Ναι αλλά είναι το δικό μας λάθος..»
Η Αλίσια δεν θυμόταν να έχει αποχωριστεί ποτέ τον αγαπητό της φίλο Άντριαν.
Για εκείνη ήταν φίλος,προστάτης και μεγάλος αδερφός..
Την έκανε να γελάει όταν ήταν στεναχωριμένη...
Τη...
Happiness is a childish heart,no matter how old you are.
Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou mettre en ligne une autre image.
Ο κρύος άνεμος μαστίγωνε το πρόσωπο της και τα μακριά μαλλιά της ανέμιζαν δημιουργώντας ένα σύννεφο από ξανθές μπούκλες. Ο ήχος από τον καλπασμό του αλόγου μεγάλωνε την αδρεναλίνη στο σώμα της. Όλες αυτές οι αισθήσεις την έκαναν να νιώθει ελεύθερη και ζωντανή. Ή ιππασία ήταν ένα από τα μικρά,πολύτιμα πράγματα που την έκαναν να αισθάνεται όμορφα,να ξεφεύγει από την άσχημη πραγματικότητα και τις κακές σκέψεις που μπορεί αρκετά συχνά να βασάνιζαν το μυαλό της. Σταμάτησε το άλογο στην άκρη του ποταμού και έσφυξε το παλτό πάνω της. Ήταν η πρώτη φορά μετά από αρκετά χρόνια που είχε πέσει τόσο η θερμοκρασία στην Αδελαίδα,συνήθως τέτοια εποχή ο ήλιος βρισκόταν στον ουρανό αγέρωχος,ζεσταίνοντας με τις ακτίνες του την χώρα. Κάθισε στην όχθη του μικρού ποταμού και κοίταξε το είδωλό της μέσα από την αντανάκλαση του. Το προσωπό της είχε μία ελαφριά ροδαλή απόχρωση από το κρύο και τα μάτια της έλαμπαν από ευτιχία. Δεν είχε ξαναδεί ποτέ τον εαυτό της έτσι και αμέσως αναρωτήθηκε τι ακριβώς της είχε κάνει αυτός ο άντρας και την είχε ξαφνικά ζωντανέψει. Άραγε μήπως αυτό είναι ο έρωτας; Αναρωτήθηκε σιωπηλά,αλλά αμέσως πανικοβλήθηκε. Αυτό είναι έρωτας;Και τι είναι ο έρωτας; Πως μπορώ να ξέρω ότι αυτό που νιώθω είναι αληθινό; Η έννοια του έρωτα για την Αλίσια ήταν άγνωστη,δεν το είχε ζήσει ποτέ και η αλήθεια ήταν ότι φοβόταν να το ζήσει. «Τι κάνει το μικρό μου;»ένιωσε δύο χέρια να την αγκαλιάζουν της και η θερμότητα του σωματός του αμέσως να περνάει στο δικό της ζεσταίνοντας το. Το άρωμά του την μέθυσε. Έκλεισε τα μάτια της και εισέπνευσε μία ικανοποιητική ποσότητα από αυτό. Η μυρωδιά του ήταν ξεχωριστή! Το δέρμα του μύριζε βρεγμένο χώμα και κεχριμπάρι. «Πως με βρήκες;»τον ρώτησε μεθυσμένη ακόμα από το άρωμα του. «Ξέρω όλα τα μυστικά σου σημεία.»ψυθίρισε στο αυτί της και εκείνη ένιωσε όλο το σώμα της να ανατρυχιάζει. Είχε βρει την ευαισθησία της και έκανε τα πάντα για να την λιγήσει. Έστρεψε το κορμί της προς το μέρος του για να κοιτάει αυτά τα υπέροχα μάτια,που την είχαν στοιχιώσει και αμέσως παρατήρησε το καινούργιο του κούρεμα. «Έκοψες τα μαλλιά σου!»αναφώνησε έκπληκτη και πέρασε το χέρι της μέσα από τα κοντοκουρεμένα μαλλιά του. «Νομίζω πως αυτό το χτένισμα με κάνει πιο αρρενωπό.»
