Σαν την καλή ζωή

...Όποιος αγαπάει βασανίζει...{27}

I could start fires with what I feel for you...

«Χαίρομαι που το έμαθε.
Τουλάχιστον δεν χρειάζεται να της λέω πλέον ψέματα.»μουρμούρισε η Αλίσια και χώθηκε στην αγκαλιά του.
Ο Άντριαν πέρασε τα χέρια του γύρω από την μέση της και την αγκάλιασε τρυφερά.
«Από πότε είσαι ερωτευμένος μαζί μου;»ρώτησε ντροπαλά και είδε τις άκρες των χειλιών του να ανασηκώνονται.
«Νομίζω από την στιγμή που σε γνώρισα.»
«Ήσουν το πιο γλυκό πλάσμα που είχα δει ποτέ μου.Καθημερινά έπερνες όλη την μαυρίλα από την ζωή μου και έφερνες φως,που με βοηθούσε να συνεχίσω.Αργότερα όμως,όταν μεγάλωσες τόλμησα και κοίταξα και πιο βαθειά μέσα σου και λάτρεψα τα πάντα πάνω σου,απλά παρά ήμουν μαλάκας για να αποδεχτώ αυτά που ένιωθα.»
έπιασε τα χέρια της και φίλησε τρυφερά τα σημάδια που είχαν απομείνει από τις χαρακιές,
που είχε τολμήσει να κάνει στον εαυτό της.
Η Αλίσια έκλεισε τα μάτια της σαν να πονούσε και μερικά δάκρυα έτρεξαν στα μάγουλά της.
«Μην τα φιλάς τα σιχαίνομαι.»είπε με απόλυτο θυμό να χρωματίζεται στην φωνή της.
«Είναι πανέμορφα Αλίσια και μέρος του εαυτού σου.
Αυτά τα σημάδια αντικατοπτρίζουν εσένα,αλλά
δεν σου συνιστώ να ξαναπληγώσεις τον εαυτό σου για κανένα λόγο!
Έχεις μία τόσο όμορφη ψυχή και τόσο μοναδική προσωπικότητα που είναι κρίμα να σε χάσουν οι ανθρώποι που σε αγαπάνε.» με τους αντίχειρες του σκούπησε τα δάκρυα της και εκείνη έγνεψε.
«Τι λες πάμε σπίτι μας;»είπε και ένα αχνό χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη της.
Ο Άντριαν πρώτη φορά είχε αποκαλέσει το σπίτι του
"Σπίτι μας" και η Αλίσια πετούσε από την χαρά της.
«Μισό λεπτό να καλέσω τον Ντίλαν για να του πω να μην με περιμένει.»έβγαλε το κινητό από την τσάντα της και πάτησε το εικονίδιο με την επαφή του Ντίλαν.
Ο Άντριαν την κοιτούσε να μιλάει στο τηλέφωνο και να χαμογελάει και δεν μπορούσε παρά να χαμογελάσει και εκείνος με την αθωότητα που έβγαζε αυτή η γυναίκα.
Πέντε λεπτά αργότερα έκλεισε το κινητό και πλησίασε τον Άντριαν.
«Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χαίρομαι που θα είμαι ο μοναδικος που θα απολαύσω το πόσο σου πάει αυτό το φόρεμα και όχι μερικοί μεθυσμένοι και στερημένοι άντρες που ήθελαν να κάνουν την πλάκα τους.»η Αλίσια έβαλε τα γέλια και του έκλεισε το μάτι πονηρά.
«Μην κοροϊδεύεις,έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου όταν μου είπες πως θα φιλούσες τον πρώτο τυχόντα.»γρύλισε.
«Προτιμούσες να είναι γνωστός;»τον πείραξε η Αλίσια και είδε το βλέμμα του να σκοτεινιάζει.
«Προτιμώ να είμαι εγώ και κανένας άλλος!»
Την άρπαξε απότομα και την έσφιξε στο κορμί του.
Τα χέρια της μπλέχτικαν αυτόματα στα μαλλιά του,που είχαν αρχίσει να μακραίνουν ξανά και επιτέλους μπορούσε να τα σφίξει στις παλάμες της.
Του πήρε μία στιγμή να καταγράψει την μυρωδιά της,φρέσκια και νεανική,σαν έναν κήπο γεμάτο τριαντάφυλλα,πριν τα στόματα τους συνθλίβουν.
Τα χείλη του ήταν ζεστά,σφιχτά και επίμονα.
Η γλώσσα του χόρεψε με την δική της προσκαλόντας τη να τον ακολουθήσει σε αυτόν το χορό που τόσο λάτρευε.Η γεύση του ήταν μοναδική!Με μια ελαφριά δόση κεράσι και εκρήξεις κανέλας από το λικέρ που είχε φτιάξει νωρίτερα η Ρενέ.
«Θα μας πάρει κανένα μάτι.»γκρίνιαξε τρομαγμένη η Αλίσια και ο Άντριαν προσπάθησε με ένα νεύμα να την καθυσηχάσει.
«Ας μπούμε μέσα τότε.»γέλασε ανάλαφρα και έβαλε το κλειδί στην κλειδαρότρυπα ανοίγοντας την πόρτα.
Ο Άντριαν πέρασε μέσα στο σπίτι,άνοιξε τα φώτα και κάθισε στον καναπέ του αναστενάζοντας.
«Τι σας συμβαίνει κύριε Ντίσον;»τον πείραξε η Αλίσια και τον είδε να κρυφογελάει.
«Να υπάρχει μία κοπέλα που μου έχει πάρει τα μυαλά και φοβάμαι μην καταλήξω τρελός εξαιτίας της.»Θα μπορούσε σίγουρα να γίνει ηθοποιός μετά από αυτή του την ερμηνία.
Η Αλίσια τον πλησίασε με γατίσια βήματα και κάθισε πάνω του περνόντας τα πόδια της δεξιά και αριστερά του κορμού του.
«Αλήθεια κύριε Ντίσον;»του είπε με βαθία αισθησιακή φωνή.
Εκείνος έγνεψε.
«Είμαι βέβαιη πως και εκείνη το ίδιο νιώθει.»
«Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χαίρομαι για αυτό!»η φωνή του απαλή και βραχνή δίνοντας περισσότερη έμφαση στην Αυστραλιανή προφορά του.
Το πρόσωπο του πλησίασε το δικό της και χωρίς να χάνει καιρό σφράγισε τα χείλη της με τα δικά του σε ένα ασυγκράτητο φιλί.
Τα χέρια του κινήθηκαν στους γοφούς της και την έσφιξαν περισσότερο κοντά του,θέλοντας να σφραγήσουν το κορμί του με το δικό της.
Στο χώρο ακούγονταν μόνο οι βαριές ανάσες τους και το θρόισμα των δέντρων.
«Καλήτερα να σταματήσουμε όσο μπορούμε.»μουρμούρισε ξεψυχισμένα ο Άντριαν και η Αλίσια έβαλε τα γέλια.
Σηκώθηκε από τα πόδια του και στάθηκε μπροστά του πέρνωντας ύφος μοιραίας γυναίκας.
Τράβηξε απαλά τις λεπτές τιράντες του φορέματός της κάτω και αποκάλυψε το γυμνό στήθος της.
«Είσαι σίγουρος;»του χαμογέλασε προκλητικά και εκείνος ξεροκατάπιε.
«Αν δεν έρθεις,θα υαρχίσω μόνη μου.»
Το πρόσωπο του Άντριαν κοκκίνισε και μία περίεργη φλόγα κατέβαλε το σώμα του.
Αυτή η γυναίκα είχε σκοπό να τον βγάλει από την μέση πριν την ώρα του.
Γέλασε και έτρεξε μέχρι το δωμάτιο.
Την βρήκε να κάθετε στο κρεβάτι φορώντας μόνο ένα-αν μπορούσε να χαρακτηριστεί-εσώρουχο.
«Έτσι θα έβγαινες έξω;»τα μάτια του είχαν ανοίξει διάπλατα και το στόμα του είχε σχηματίσει ένα άρτιο όμικρον.
«Πρέπει να σε προσέχω εσένα.»έτριψε τα γενια του δήθεν προβληματισμένος και έσυρε το κορμί του στο κρεβάτι τραβόντας την Αλίσια και παγιδεύοντας την κάτω από το σώμα του.
Δεν άφησε σημείο του κορμιού της παραπονεμένο.
Κάθε μέρος της το είχε φιλήσει και το είχε κάνει δικό του,βαλσαμόνοντας έτσι την ψυχή της.
Της έκανε έρωτα ξανά και ξανά,ευλαβικά χωρίς να βιάζεται και ήταν το πιο ομορφο πράγμα που είχε νιώσει στην ζωή του.
Τα κορμιά τους βρισκόντουσαν το ένα πάνω στο άλλο γυμνά και ιδρωμένα από τον αφώρητο καύσωνα που είχε εκείνη την νύχτα.
Και οι βαριές ανάσες τους ήταν το μοναδικό πράγμα που ακουγόταν στο δωμάτιο.
Με τα ακροδάχτυλα του ο Άντριαν χάιδευε απαλά το σώμα της και για μια στιγμή σταμάτησε αγγίζοντας ένα μικρό σημάδι στο πόδι της που φαινόταν ελάχιστα.
«Θυμάσαι;»την ρώτησε.
Νομίζω πως δεν ξεχνιέται.»απάντησε χαμογελόντας.
«Είχα πάρει μεγάλη τρομάρα εκείνη την μέρα.»της έριξε ένα τρυφερό βλέμμα και εκείνη γέλασε.
«Από μικρή με βασάνιζες.»αναστέναξε θεατρινίστικα ο Άντριαν κάνοντας την Αλίσια να σηκώσει τα μάτια στο ταβάνι.
«Όποιος αγαπάει,βασανίζει.»πλησίασε τα χείλη της κοντά στα δικά του και άφησε ένα φιλί.

Χελοοο ma girls
Τι κάνετε;
Καλά και εγώ μια χαρά😁
Καλά χριστούγεννα (αν και δεν είμαι τύπος των ευχών ας πω κάτι καλό😂)
Εύχομαι οτι ζητήσατε στον Άι Βασίλη να σας το φέρει και με το παραπάνω😂😂😂
(Εντάξει ειρωνεύομαι τώρα λίγο.
Εγώ ζήτησα να μου φέρει έμπνευση γτ την εχω ψιλοχάσει😞)

Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο!!!
Περιμένω τα σχολιάκια σας και τα ψηφάκια σας.
Αααα και αν θελετε τσεκάρετε την καινουργια γαματη ιστορια μου με τίτλο «οι νότες του κορμιού »και σχολιάστε και εκει σαν καλοί υποστηριχτές που είστε ☺️😁

Α