Goodgirls love badboys

~20~

Ik klop aan bij nummer 195. Er wort al snel open gedaan en Bente, Pip en Nienke kijken me verbaasd aan. 'Wat is er met jou gebeurt?' Floept Pip eruit. Ik pers een glimlach uit mijn mond, maar dat gaat zo slecht dat de tranen weet over mijn wangen beginnen te lopen. 'Kom binnen meid, en vertel ons maar wat er is gebeurt als je rustig bent.' Zegt Bente begripvol. Ik stap met grote passen naar binnen en kijk eens rond. De kamer ziet er hetzelfde uit als bij James en mij. Alleen hier staat er een extra bed. Pip slaapt hier de rest van het jaar omdat er een lek op haar kamer is, waarom kom ik niet ook bij de meiden slapen? Dan was deze zeik nooit gebeurt! Ik plof op de bank neer en slaak een diepe zucht. 'Het is uit...' mompel ik zo zacht dat ik hoop dat ze niks gehoord hebben. Maar aan de verontwaardigde klanken te horen hebben ze het alle 3 gehoord. 'We hadden ruzie en ik maakte het toen uit...' het is niet de volledige waarheid maar ik kan moeilijk zeggen dat James een pistool heeft waar hij dingen mee "afhandelt" en dat Blake me net zo'n beetje bedreigt geeft. Pip loopt weg maar zegt niks. Even later komt ze terug met ben&jerry's en een kop chocomelk. Ze geeft ze aan mij en ik gun haar een dankbare blik. Ze knikt. 'Het beste medicijn tegen een gebroken hart.' Zegt ze dan. En tevreden begin ik te eten en te drinken, terwijl Bente een film opzet. We kijken hem in stilte af en dan sta ik op. 'Ik moet maar weer eens gaan.' Ze knikken. 'Als er iets is kun je al tijd komen.' Zegt Nienke. Ik stap de deur uit opweg naar mijn eigen kamer.

Ik word wakker door een bord dat kapot valt. Het is zaterdag dus ik kon uitslapen... maar helaas pindakaas. James vloekt een paar keer en ruimt dan de scherven op. Na een tijdje sta ik ook op en maak een ontbijt voor mezelf, de wel bekende appel... James is al aangekleed terwijl ik in een oversized trui op de bank zit. James pakt zijn pistool en komt voor me staan, wat erg intimiderend is... 'Vanavond hou ik een feestje.' Zegt hij schor. Ik stond om mijn appel weg te gooien maar nog voor ik de prullenbak had bereikt werd ik tegen de muur gepind. 'Oh en bell als jij het ook maar in je hoofd haalt om ook maar iets tegen iemand te zeggen over het pistool en het "afhandelen" van dingen, kan dit nog wel eens verkeerd aflopen!' Ik schrok zo erg dat de appel uit mijn hand viel. Ik slaakte een klein gilletje toen James me harder tegen de muur op duwde waardoor het pijn deed. 'Je..je m-maakt me bang.' Stotter ik, en James krijgt een sluwe glimlach op zijn gezicht. Als ik een klik van James' geweer hoor die aangeeft dat hij geladen is slik ik en ik moet vechten tegen de tranen die mijn zicht vertroebelen. 'Dus prinses? Wat zeg je ervan? Zwijg je?' Fluistert James in mijn oor waardoor er een trilling door mijn nek loopt. 'J..ja ik zal mijn mond h-ouden.' Stotter ik. James kijkt me nu recht aan. 'Goedzo schoonheid.' En hij laat me los. Maar ik zak direct door mijn benen. James loopt de kamer uit en laat me achter op de koude vloer van de kamer. Tranen komen als regen op mijn benen terecht, maar het maakt me niet meer uit. James is van het zorgzame vriendje in de enge badboy veranderd...