Kara Kuşak

20

~Yoongi

   Aracıma binerek eve doğru yol almaya devam ettim. Bir engel yoktu, hiçbir engel yoktu. Artık istediğime ulaşacaktım değil mi? Eylül' e sahip olacaktım, biz olacaktık...

   Vardığımda beni karşılayan kişi Emma oldu. Her zamanki gibi gülerek karşılamıştı beni. 

"Eylül odasında mı?"

"Evet, bir sorun mu var?"

"Emma, bana yardımcı olabilir misin?"

"Ne olursa olsun, her zaman destekçinim Yoongi."

"Hazırlan çıkıyoruz."

"Ama nereye gidiyoruz ki?

"Sen sadece hazırlan."

   Emma hazırlanıp yanıma geldiğinde bildiğim kuyumcuya doğru sürdüm aracımı. Evet ona evlilik teklifini edecektim, en kısa sürede. Neden mi? Ona deli gibi sahip olmak istiyordum çünkü. Emma' ya kısaca anlattım.

"Ona evlilik teklifi edeceksin demek..."

"Onu seviyorum Emma..."

"O zaman nereden başlıyoruz?" gülümseyerek bana döndü.

"Takı seti ve beş taş alalım."

"Saçmalama Yoongi, Eylül çok kibar bir kız beş taşa lüzum yok."

"O zaman... tek taş mı almalıyım? Koskoca Min Yoongi sevgilisine tek taş aldı dedirtmem."

"Hala o küçük çocuksun Yoongi."

"Dediğin gibi olsun, sana mükemmel bir eş adayı olduğumu göstereceğim."

   İçeri girdiğimizde her zamanki çalışan geldi yanıma ve güler yüzle karşıladı bizi. Bugün beni hiçbir şey üzemezdi.

"Merhaba Yoongi bey, ne bakmıştınız?"

"Tek taş."

"N-ne?"

"Tek- taş- dedim."

"T-tabi efendim."

   Gösterdiği tek taşların içinde en çok yakışacağını düşündüğümü seçtim. Hiç olmadığım kadar heyecanlı hissediyordum. Ona kimsenin görmediği kadar muhteşem bir evlilik teklifi sunacaktım. 

   Eve döndüğümüzde saat biraz geç olsa da sorun değildi. Eylül' ün odasının kapısını araladım. Yatağında uzanmıştı ve arkası bana dönüktü. Bir saniye o hıçkırık sesi de ne? Eylül ağlıyordu, aralık kapıyı tam olarak açtım ve içeri girdim.

"Bir sorun mu var Emma?"

"Ben Yoongi." sesi çatallı çıkıyordu ve ağladığı ne kadar engellemeyi denese de belli oluyordu.

"Ne istiyorsun?"

"İyi misin?"

"Evet, olmamak için sebebim yok."

   Yanına gittim ve yatağına uzandım. Ellerimi beline sardım ve o tanıdık kokusunu çektim içime. Benim yüzümden mi ağlıyordu yoksa?

~Eylül

   Gitti, bu sefer nereye gidiyordu acaba? Odama geçtim ve kapıyı örttüm. Çok geçmeden evde bana tek yardımcı olan kişi yanıma geldi, Emma...

"İyi misin?"

"Bilmiyorum Emma. Yalnızca ondan hoşlanıyorum ama sanki benim kocammış gibi de kıskanıyorum."

"Çünkü ondan sadece hoşlanmıyorsun."

"Buna nasıl inanabilirim ki. Bu kadar kısa sürede birine bağlanmak kolay bir şey değil."