Chapter Sixteen
Tapos na syang magluto nang dumating si warren. Siya lang ang naghanda nang pang-hapunan nilang mag-asawa dahil day off nang mga katulong ngayon. Sila lang dalawa ang nasa mansyon bukod sa hardinero at security na naka-assigned sa bawat parte nang mansyon. Ang abuelo naman nila ay lumabas ng bansa para sa isang international conference na ginaganap ngayon sa japan.
Kampante naman siya sa presensya nang asawa niya kaya walang problema. Nilapag niya isa-isa sa lamesa ang mga hinanda niya para sa asawa. She can't wait to see his expression kapag natikman na nito ang mga niluto niya. Ipinagsawalang-bahala nalang muna niya ang mga narinig niya ngayong araw mula sa babaeng yon.
Hindi niya hahayaang may sumira sa kanilang mag-asawa. May tiwala siya rito, at alam niyang hinding-hindi siya nito lolokohin. Simula ngayon kakalimutan na niya lahat ng mga narinig at bumabagabag sa kanya. Dahil hindi titibay ang isang relasyon kung wala kang tiwala sa partner mo.
Nakabihis na si warren ng bumaba ito sa dining room. Nakangiting sinalubong niya ito nang mahigpit na yakap at halik bago sila magkasamang naupo sa mahabang lamesa. Kahit magkatabi sila ay parang namimis pa rin niya ito. Ganito nga talaga siguro ang pag-ibig, nakakabaliw.
" How's work?, hon? ". Panimulang tanong ko rito bago siya sinandukan nang kanin at inilagay sa plato nito. " Fine. Just another boring day without you". Pagda-drama pa nito. Natawa naman ako sa tinuran nito. Paano kasi'y hindi naman ito magaling umakting. " Silly, at ano namang gagawin ko dun kung sakaling sasama ako sa'yo sa opisina, aber? ".
Humarap ito sa kanya bago sumilay ang nakakairitang ngiti nito sa labi. " You could stare at me all day honey. And i wouldn't even mind it, basta ikaw lang ang titingin sa'kin ". He playfully said. Her face turned red when he said that. Sinamaan niya ito ng tingin ng makita niyang nakangisi ang asawa sa kanya at parang nagpipigil ng tawa.
" Stop that ". Tukoy niya sa pagngisi nito, pero hindi na talaga naawat at tuluyan nang napabunghalit ng tawa ang asawa. " Your face was epic, hon. You should see that ". Dagdag pa nito. Nakasimangot na inabot niya ang pitsil at uminom ng juice don. " It's not funny ". Kunway sabi niya rito.
Naramdaman nalang niya ang pagyakap nito mula sa gilid niya.
" I'm sorry ". Hinarap niya ito at niyakap rin. " Sorry rin. Masyado kasi akong nagiging sensitive nitong mga nakaraang araw. I think baka dahil sa stress "." Stop stressing yourself hon. Baka hindi tayo makabuo niyan". He joked but my face was still stoic. " baka nga ". Nag-poker face ang asawa niya bago siya nito hinalikan sa buong mukha.
" pagkatapos mong kumain, umakyat kana para matulog. Ako nalang ang maghuhugas ng mga ito ". Tukoy niya sa mga plato na nasa lamesa. " Okay ".Nang matapos silang kumain ay umakyat na siya sa kwarto nilang mag-asawa at humiga sa kama. Ipipikit na sana niya ang mga mata nang may mag-ring sa gilid niya. Hinanap niya kung nasaan ang tunog at natagpuan niyang nasa loob pala ito nang maliit na cabinet na katabi rin nang bedside table nila. Kinuha niya cellphone at sinagot ang tawag nang hindi tumitingin sa caller. " warren, bakit hindi ka tumutupad sa usapan?!. Baka gusto mong sabihin ko sa asawa mo lahat nang nalalaman ko at iwan ka niyan! ". Boses babae ang nasa kabilang linya at parang kinabahan siya dahil parang pamilyar ang boses na yon.
" I'm sorry, but may i know who is this? ". Tanong ko sa kabilang linya. Naramdaman niyang natigilan ang babae at agad na ibinaba ang telepono.
Nakakunot-noong tiningnan niya ang number nang babaeng tumatawag sa asawa niya. At ganon nalang ang panlalaki nang mga mata niya ng makita ang pangalan ng tumawag. Hindi niya namalayang nasambit na pala niya ang pangalan ng caller.
Patricia
Ano ba talagang nangyayare?....
BBY(wife series 2)
BINABASA MO ANG
Bewitched By You (Completed)
Ficción GeneralSynopsis After she was being adopted by Don Mariano Ramirez ay hindi na niya nakasundo pa ang apo nitong si Warren Daxus Ramirez. He always hurt her, not physically but emotionally through his words and rude manners. Pero kahit gaano pa kasama ang u...