Sana Tutsağım

-20- "Kaybetmek"

Geçen bölümdeki zaman atlamasını üç ay olarak değiştirdim.

Bölüm şarkıları: Cem Adrian-Ben Seni Çok Sevdim (Evet, yine.)

Sezen Aksu-
Emir'den

Zeynep'in bacaklarının kana büründüğünü gördüğümde hayatımda belki de ilk defa ne yapacağımı bilememiştim.

Onu kaybediyordum.

Beni koşulsuzca seven kadınımı kaybediyordum.

Oğlumu, canımın parçasını kaybediyordum.

Zeynep'i dikkatli bir hamleyle kucağıma alıp Efsane kapıyı açtığında kimin ne söylediğini duymuyordum bile. Tek gördüğüm, duyduğum, önemsediğim şey Zeynep'le karnındaki o minik parçamızdı. Onu koltuğa oturtup, emniyet kemerini bağlayınca ben de sürücü koltuğuna geçtim ve arabayı çalıştırdım. İki saniyede bir gözüm Zeynep'e kayıyor, dikkatimi asla yola veremiyordum.

"Yola bak- ahh!" diye inledi Zeynep, gözlerimi ondan alamayınca. Gözlerim kocaman karnında, kanlı bacaklarında gezindi.

Kavradığım gerçekle içim cayır cayır yandı.

Benim yüzümdendi.

Oğlumun hayatı tehlikedeyse, benim yüzümdendi. Zeynep ölürse benim yüzümdendi.

Benim aptal saplantım, intikam hırsım yüzünden karım ve çocuğumun hayatı tehlikedeydi.

Hastanenin önüne geldiğimizde arabayı durdurup, Zeynep'i kucağıma alarak yürümeye başladım. Bir yandan sedye getirmeleri için bağırırken, arkamda izini bıraktığım her adımım kanlıydı.

Çok kan vardı.

Hayatımda hiç görmediğim kadar çok kan vardı.

Zeynep'i getirdikleri sedyeye yatırıp, elini sımsıkı tuttum. Bunu çok önceden yapmalıydım, eğer kıymetini anlayıp daha önce elini tutsaydım bu anı yaşamazdık.

"Emir..." Zar zor sesini duyduğum Zeynep'in yüzüne bakarken, içim titriyordu acıdan. Kalbim öyle bir kasılıyordu ki korkudan... Hayatımda böyle bir şey yaşamamıştım ben kendimi bildim bileli.

"Sana giderken bir şeyler bıraktım, senin tarafındaki komidinin ikinci çekmecesinde. Bir de şey Poyraz'ı çok sev olur mu? Benim yerime de sev. Son olarak, bir daha sevmediğin birisine bana baktığın gibi güzel bakma." derken gücü tamamen bitmişti.

O an bir gerçeği kavradım.

Ben Zeynep'i seviyordum. Ben küçüğümü seviyordum.

"Biliyorum çok geç kaldım ama... Ben seni..."

"Lütfen burada kalın beyefendi." diyen doktorun sesiyle yine söyleyemedim.

Yarım kaldık biz.

Zeynep'in son bakışıyla emin oldum, yarım kalmıştık.

Benim yüzümden.

Benim hırslarım, kibrim, saplantım, intikamım uğruna.

Yarım kaldık.

***

Zeynep'i o ameliyathaneye aldıklarından beri düşünüyordum. 'Bir Emir Kozcuoğlu prodüksiyonu'ndan ameliyathane kapısına kadar. Her anımızda bir bokluk yapıp mahvetmişim her şeyi.