Οι επόμενες μέρες κύλισαν με τα συνεργεία των διακοσμητών να έχουν καταλάβει σχεδόν όλο τον πύργο, εκτός από τις κρεβατοκάμαρες, που ο καθένας τις είχε διακοσμήσει με το δικό του γούστο. Η Ηρώ και η Βέρα διασκέδαζαν με τις αλλαγές, σε αντίθεση με τους άντρες, που γκρίνιαζαν γιατί έχασαν την βολή τους, εκτός από τον Στέφαν που φαινόταν να απολαμβάνει την ευχαρίστηση της κόρης του.
Είχε περάσει ένας μήνας από τη μέρα που η Ηρώ είχε μιλήσει με τον Ορφέα και από τότε τον απέφευγε συνεχώς, εκτός από τις ώρες του φαγητού, που δεν μπορούσε. Από μακριά βέβαια, τον παρακολουθούσε όποτε της δινόταν η ευκαιρία και ήξερε οτι και εκείνος την κοίταζε επίμονα, όταν βρισκόταν γύρω του.
Με τις εργασίες των διακοσμητών είχε ανακαλύψει οτι το δωμάτιό του Ορφέα ήταν το πρώτο στην άλλη πλευρά του διαδρόμου, μετά την σκάλα. Ήταν πολύ περίεργη να δει πως ήταν μέσα αλλά δεν ήθελε να ριψοκινδυνεύψει να την πιάσουν, αφού φοβόταν μήπως κάτι τέτοιο είχε επιπτώσεις και για εκείνον. Απέναντί του, ήταν το δωμάτιο του Λήο και πολλές πόρτες μετά, η τελευταία πόρτα από εκείνη την πλευρά του διαδρόμου, που κοντά της δεν υπήρχαν άλλες, ήταν του δωματίου του πατέρα της.
Το δωμάτιο απέναντι στο δικό της ήταν της Βέρας ενώ από τη δική τους την πλευρά το τελευταίο δωμάτιο ήταν της μητέρας της. Η Βέρα της είπε οτι απ'όταν έφυγε η μητέρα της, ο Στέφαν ειχε κλειδώσει το δωμάτιο και τα κλειδιά τα είχε μόνο ο ίδιος. Δεν επέτρεπε σε κανέναν άλλο να μπει.
Οι εργασίες τελείωσαν και τα συνεργεία έφυγαν από τον πύργο. Η ησυχία επανήλθε και οι χώροι έμοιαζαν πιο ζεστοί και χαρούμενοι με πιο ζεστά και φωτεινά χρώματα σε κουρτίνες και χαλιά και πιο μοντέρνα έπιπλα και διακοσμητικά.
Στο δείπνο η Ηρώ ρώτησε τον πατέρα της: "Πώς σου φαίνεται τώρα ο πύργος;"
"Πιο ανθρώπινος. " Είπε εκείνος χαμογελώντας αινιγματικά.
"Τώρα με αυτό εννοείς οτι είναι καλύτερος ή χειρότερος;" Ήξερε οτι οι βρυκόλακες βλέπανε τους ανθρώπους σαν κατώτερο είδος. "Σε παρακαλώ στην απάντησή σου να λάβεις υπόψην σου οτι η κόρη σου είναι άνθρωπος."
Οι υπόλοιποι στο τραπέζι χαμογέλασαν, ενώ ο Στέφαν την διόρθωσε: "Μισός άνθρωπος."
"Το κάνεις να ακούγεται σαν ελάττωμα." Είπε μουτρωμένη.
"Πάντως το αποτέλεσμα μου αρέσει και όχι δεν το βλέπω σαν ελάττωμα, γιατί δεν έχει σημασία σε ποιο είδος ανήκεις. Σημασία έχει τι μυαλό κουβαλάς και τι ψυχή έχεις."
YOU ARE READING
ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΟΝΕΙΡΑ
VampireΜια γυναίκα φτάνει σε ένα δημόσιο νοσοκομείο σε προχωρημένη εγκυμοσύνη. Γεννάει ένα κοριτσάκι. Το μωρό είναι νεκρό. Ένας άντρας από την φυλή των βρυκολάκων, μπαίνει στο δωμάτιο και επαναφέρει στη ζωή το παιδί, δαγκώνοντάς το και δίνοντάς του σταγόν...
