ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΟΝΕΙΡΑ

Κεφάλαιο 29

Οι επόμενες μέρες πέρασαν χωρίς όνειρα για την Ηρώ, ώσπου έφτασε η μέρα που θα έπρεπε να ακολουθήσει τον πατέρα της στο παλάτι.

Η Ηρώ, όλο το προηγούμενο διάστημα, προσπαθούσε να είναι συνέχεια κοντά στον Ορφέα ενώ εκείνος, πιο λογικός, προσπαθούσε να την κρατήσει σε απόσταση ασφαλείας. Της έλεγε και της ξαναέλεγε οτι έπρεπε να περιμένουν, για να δουν τα  σχέδια του βασιλιά για εκείνη και μετά να αποφασίσουν τι θα έπρεπε να κάνουν. Της εξήγησε οτι ο βασιλιάς θα μπορούσε να διατάξει γάμο για εκείνη. Αν ολοκλήρωναν την σχέση τους, το βασανιστήριό τους, όταν θα τους χώριζαν, θα ήταν χίλιες φορές πιο επώδυνο.

"Ήδη ο ένας δεν μπορεί να κρατήθεί μακριά από τον άλλο. Σκέψου αν παντρευτείς έναν άλλο άντρα και πρέπει να κοιμάσαι μαζί του, πως θα αισθάνεσαι; Και αυτό πολλαπλασίασέ το επί χίλια αν η σχέση μας προχωρήσει. Εσένα προσπαθώ να προστατεύσω. Εγώ θα βρίσκομαι πάντα δίπλα σου. Ακόμη και αν παντρευτείς, θα επιδιώξω να είμαι κοντά σου. Αλλά δεν θέλω να υποφέρεις. Ο δεσμός μας ήδη είναι άρρηκτος. Κανείς δεν μπορεί να μπει ανάμεσά μας."

Αυτά σκεφτόταν η Ηρώ καθώς ντυνόταν μπροστά στον καθρέφτη. 'Δεν θέλω να είμαι με κανέναν άλλο εκτός από εσένα, Ορφέα. Ότι και να γίνει δεν θα δεχτώ κανέναν άλλο.'

Το παλάτι ήταν ένας μεγαλόπρεπος πύργος, πολύ μεγαλύτερος από του πατέρα της, με τα φώτα του να τον κάνουν πολύ εντυπωσιακό. Τα αυτοκίνητα στην είσοδο έκαναν ουρά για μπούν στον τεράστιο κήπο. Η Ηρώ παρατήρησε τον κόσμο που έβγαινε από μέσα όταν εκείνα σταματούσαν στην είσοδο. Γυναίκες πανέμορφες, ντυμένες με την τελευταία λέξη της μόδας και εντυπωσιακοί άντρες με μοντέρνα κουστούμια προχωρούσαν στο εσωτερικό.

'Που είσαι Στέλλα να δεις!' σκέφτηκε τη φίλη της που πάντα έλκονταν από την υψηλή κοινωνία.

Κοίταξε τον πατέρα της που καθόταν δίπλα της. Ήταν συνοφρυωμένος  όπως και ο Ορφέας απέναντί της, που απέφευγε το βλέμμα της.

Όταν μπήκαν μέσα στον πύργο η εικόνα έγινε ακόμη πιο εντυπωσιακή.  Η Ηρώ περπατούσε αγκαζέ με τον πατέρα της και ο Ορφέας ακολουθούσε ένα βήμα πίσω τους. Όταν εκείνη γύρισε το κεφάλι της για τον δει, κατάλαβε οτι βρισκόταν σε μεγάλη ένταση. Τα μάτια του έλεγχαν το χώρο γύρω τους και καταλάβαινε οτι το κορμί του ήταν έτοιμο να αντιδράσει στον παραμικρό κίνδυνο.

Όταν τα μάτια τους διασταυρώθηκαν εκείνη του χαμογέλασε καθησυχαστικά αλλά εκείνος, σοβαρός, της κούνησε αρνητικά το κεφάλι. Η Ηρώ θυμήθηκε τα λόγια του πριν μπουν στο αυτοκίνητο: "Μην δείχνεις αισθήματα. Τα αισθήματα στον κόσμο μας είναι μεγάλη αδυναμία, γι  αυτό και όσοι μπορούν τα αποφεύγουν. Κρύψε καλά τα αισθήματά σου, καλά ή άσχημα, για οποιονδήποτε, όσο θα βρισκόμαστε στο παλάτι αλλιώς θα έχεις αποκαλύψει την Αχίλλειο πτέρνα σου. Ο κόσμος μας δεν λέγεται σκοτεινός, μόνο λόγω της νύχτας. Πλάσματα που ζουν τόσα πολλά χρόνια όπως εμείς, έχουν εξελίξει και τις αδύναμίες του ανθρώπινου χαρακτήρα."