Kuzen // Park Chanyeol

Özel Bölüm *2*

*5 yıl sonra*

Uzun bir aradan sonra tüm sevdiklerimle yeniden bir arada olmanın huzuruyla gülümsüyordum. Gülüşlerin, aşkların, dostların eksik olmadığı limuzin uzunluğundaki masa da bir çok ülkeden farklı yöresel tatlar da bulunuyordu. Bacağımın üzerinde olan elimin üzerinde bir el hissedince düşüncelerimden çıktım.

"Sevgilim, neden yemiyorsun? "

Konuşan Yoongi'ye gülümseyip yemeği yiyormuş gibi yapmaya başladım. Canım gerçekten yemek yemek istemiyordu ama yemem gerekiyordu. Yemek borumdan yükseldiğini hissettiğim yakıcı sıvıyla sofradan hızla kalkıp uzaklaştım. Çalılıkların arasına kusarken arkadan geldiğini bildiğim Yoongi saçlarımı toplayıp tutmaya başladı. Sonunda içimdeki her şeyi boşattığımda başımın döndüğünü hissettim.

Ayağa kalkıp arkamı dönmeden önce konuştum.

"Bir bildiğim var ki yemiyordum bak yedirdin ne oldu!?!"

Yoongi'nin elinden tutarak ayağa kalktığımda yüzümü inceleyerek konuştu.

"Ben sana dün hastaneye gidelim demiştim! Neyse şimdi iyi misin?"

Onu başımla onaylayıp yürümeye başladım. O da bana destek olarak yanımdan gelirken konuştum.

"Ben, sen işe gidince hastaneye gittim zaten hastaneye gittim zaten. "

Kaşlarını çatıp konuştu Yoongi.

"Bana neden söylemedin? "

"Herkesle birlikte öğrenmeni istedim. " dedim ufak bir tebessümle.

"Yoksa mide kanseri misin? Son günlerde çok sık kusuyorsun ve yemek yemiyorsun. Öyle bir şey varsa sen tedavi olana kadar Amerika'ya gidebiliriz. Ben gerekirse mesleği bile bırakırım. Seni en iyi dok-"

Yoongi'nin saçma bir yola giden sözlerini kestim.

"Sevgilim, bir beni dinler misin?"

Gerginlikle ısırdığı dudaklarını serbest bırakıp kafa salladı. Ben de gülümseyip konuştum.

"Ben iyiyim. Hadi geçelim sofraya. "

Bana kızgın bir bakış atıp ilerlemeye devam etti. Masaya yaklaştığımda herkesin bakışları üzerimdeydi. Meraklı bakışları sakinleştirmek adına ellerimi havaya kaldırarak açma bir hareket yaptım. Iyi olduğumu görüp sakinleşince Lurr Ah konuştu.

"Kanka yanına gelirdim ama biliyorsun. Bugün bize zorla elbise giydirdin. Ayağa kalkamadım bacak kısmı çok dar. "

"Bugün hepinizi zorla buraya getirmemin bir sebebi var. Bu haberi hepiniz beraberken söylemek istedim. " dedim Lurr Ah'ın dediklerini umursamadan. Giyerken Yoongi ile trtıştığım elbiseme terleyen avuç içlerimi silip titrek sesimle gözlerimi kapatarak konuştum.

"Ha-hamileyim. "

Bir kaç saniye boyunca sessizlik olunca tek gözümü açıp tepkilerini kontrol ettim. Kızlar bana şaşkınca bakarken kuzenim diğer EXO üyeleri ile birlikte gülümsüyordu. gülümsüyordu. EXO üyelerinden bir tek Kai'nin yukunduğunu gördüm onu da umursmamayı tercih ettim. BTS üyeleri suratıma evreni sırlarını çözmeye çalışırmış gibi bakıyorlardı. Kızlar ise.... açıkçası onların ne yaptığını anlatmak zordu. Surat ifadeleri garipti. Sanki çeyreği mutlu çeyreği da 'ulan çakal' der gibi çeyreği şaşkın geri kalanı da 'bize niye anlatmadın der gibiydi. Ama bunlar her birinde değişiyordu. Dediğim gibi anlatmak zordu. Abim sitemli gibi bakıyordu. Bunun nedenini daha sonra soracağımı aklıma kazıyıp ablama çevirdim sevinçle parıldıyordu gözleri. En sonunda en çok merak ettiğim kişiye çevirdim bakışlarımı ; Bebeğimin babasına. Şokla açılmış gözleri ile bana bakıyordu. Ve gözlerimin içine bakarak konuştu.