Kuzen // Park Chanyeol

5.1

Odada volta atarken abim, ablam ve Yoongi bana tedirginlikle bakıyorlardı. Çünkü birazdan yaşayacağım, yaşatacağım sinir krizinin fakındalardı.

"Sen buraya hangi yüzle gelebiliyorsun!? Senin onlarca yüzün olduğunu sanırdım ama hiç yokmuş! Bir de gelmiş Yoongi'ye yumruk atıyorsun!! Çıldırıcam"

Ses tonumu yükselterek konuştuğumda kimseden ses çıkmıyordu. Türkçe konuştuğum için Yoongi etrafa tuhaf bakışlar atıyordu. Ablam konuşmak için ağzını açtığında onu konuşarak susturdum.

"Tek kelime etme abla! Seni zaten tam olarak affetmiş değilim, şimdi konulup gözümdeki değerini düşürme!"

Ablam yutkundu ve ayağa kalktı.

"Ben bir Iraz'a bakayım. "

Ablamın mırıltısı gergin ortama yaylıdı. Ablam üst kata çıkarken Iraz'a bakmayacağına emindim. Aynı bizi dinleyeceğine emin olduğum gibi. Geçiremediğim öfkem ile abime bakarak konuşmaya devam ettim.

"Sen! Sen ne tür bir insansın ?! Kurtulamayacak mıyım senden?! Tam affettim seni diyorum, sen gelmiş Yoongi'yi yumrukluyorsun!!!"

Dediğimde o da ayağa kalktı ve karşıma geldi.

"Ya ne yapsaydım? Ödül mü verseydim seni zorla öptüğü için?"

Dediğinde kalırım olabilirmiş gibi kaşlarım daha çok çatıldı.

"Zorla olduğunu kim söyledi?! O benim sevgilim!!!" Dedim.

Abimin yüzü ifadesizleşirken aralık olan ağzından 3 kelime döküldü.

"Ne!? S-sevgilin mi?"

"Evet! Senin her hafta değiştirdiğin o canlılardan !! Senin gibi olmayanlardan! " dedim gözlerim dolarken. Hayatımdaki en büyük kazığı bir aralar tek ailem diye adlandırdığım kişiden yemiştim. Ve bu beni hâlâ zorluyordu.

Abimin yüzü anlayamadığım duygular ile değişirken gözümün önüne 1-2 anı geldi.

*flashback*

"İlerde sevdiğin biri olursa bana söyle ilk. Onu iyi bir uyarayım." Dedi abim. Ona güldüm. Ben kimi sevebilirdim ki? Sevsemde sevdiğim kişi beni sevmezdi .

"Öyle bir şey olacağını sanmıyorum ama olursa onu uyarmana izin vermem. Sen onun uyarıcı sistemini çökertirsin! " dedim gülerek. Abim de gülüp konuştu.

"Nasıl da tanıyor abisini? "

●●●●●●●●●●●●●

"Senin sevdiğin çocuk nasıl olacak çok merak ediyorum! " Abime bayık bir bakış atıp konuştum.

"Senin gibi olmayacağı kesin! "

○○○○○○○○○○○○

"İlerde sevgilim olursa inşallah senin sevgililerin gibi olmam. " Abime bakarak konuştuğumda güldü.

"Olursan ağzını burnunu kırarım zaten. " dedi.

"Sen de kabul ediyorsun yani sevgililerinin sürtük olduğunu? " dedim kahkaha atarak.

"Sürtük olmasalar işime yaramazlar . " dedi duygusuzca. Ona iğrenç olduğunu belirten bir bakış atıp önüme döndüm.

*flashback end*

Aklıma dolan anılar gardımı düşürmeye çalışırken göz yaşlarımı geri yolladım.

Abim hâlâ bana bakarken konuştum.