Κεφάλαιο 28

207 48 44
                                    

Heyyyooo

Miss me? 😀😏

Τι κάνετε;

Μπαίνει ο Σεπτέμβριος σιγά σιγά ☠️

Πραγματικά σιχαίνομαι αυτόν τον μήνα...

Γιατί με τον Σεπτέμβριο έρχεται πακέτο:

Σχολείο, μαθήματα για πτυχίο, φροντιστήρια, εικαστικά, πιθανόν Judo, μαθήματα σκέτσου, life drama, πονοκέφαλοι, καθηγητές, διαγώνισματα κτλ κτλ κτλ

Γενικά η ζωή είναι ΠΑΡΑΑΑ πολύ ωραία από τον Σεπτέμβριο και μετά.

(sarcasm is on)

Αχχχ

Αλλά εντάξει, έχει μείνει ένα μισό 24 μέχρι τότε 😇

(depressed mode on)

Τέλος πάντων 😂

ΕΠΙΣΗΣ , ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ,

Άρχισαν οι ψήφοι στο Readint2017 αν θέλετε πάντε και ψηφίστε την ιστορία, θα με βοηθούσε πολύ ! :) 

LET THE CHAPTER BEGIN

+++

"Εε... "

Τραύλισα νευρικά καθώς ο δρόμος μου προς την έξοδο είχε αλλάξει και τώρα η Σκελ με τραβούσε πίσω στο bar.

Κρατώντας το ίδιο ψεύτικο χαμόγελο από πριν με έβαλε να κάτσω σε μια από τις ψηλές καρέκλες με εκείνην δίπλα μου.

"Οπότε Ολ, τι κάνεις εδώ;"

Ρώτησε καθώς πλησίαζε ο μπάρμαν από πριν.

Εγώ ξεροκατάπια καθώς τον είδα να στέκεται μπροστά μας. Τα μάτια του πλέον δεν φαίνονταν κόκκινα. Αντιθέτως δεν διακρίνονταν καθόλου πίσω από την μάσκα.

"Το συνηθισμένο και για τις δυο μας. "

Είπε αδιάφορα η Σκελ και εκείνος γύρισε να φύγει αφού πρώτα μου έριξε ένα τελευταίο βλέμμα.

Μόνο που αυτήν την φορά η πορφυρή λάμψη είχε επιστρέψει.

Τρέμοντας τέντωσα την πλάτη μου προς τα πίσω θέλοντας να απομακρυνθώ όσο περισσότερο μπορούσα.

" Ξέρεις ότι δεν δημιουργείς και ιδιαίτερη απόσταση με αυτόν τον τρόπο, έτσι; "

Ξαφνιασμένη απέστρεψα το βλέμμα μου από την πλάτη του και την κοίταξα.

Είχε προφέρει τις λέξεις αργά λες και βαριόταν, ενώ στήριζε το κεφάλι  στην παλάμη της.

" Το ξέρω. "

Αποκρίθηκα άβολα σταματώντας, μιας που είχε δίκιο.

The King Of The Dead #READINT2017 #WSA17Donde viven las historias. Descúbrelo ahora