And oh... This is a sad story...
About a girl who wanted to be loved.
And Death who just wanted to destroy someone.
Or at least this is what these two lines say.
+++
"Μόλις είπε την ιστορία μας στενάχωρη; "
Τον κοίταξα και εκείνος απλά αναστένα...
Death and I are very good friends. So good that we barely remember that nothing lasts forever.
Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
Το πιο παράξενο πράγμα σε όλη την κατάσταση που επικρατούσε ανάμεσα μας ήταν ότι δύο ώρες μετά και ακόμα να καταλάβει πλήρως ότι τα ρούχα του ήταν μαύρα.
"Μα... Εγώ τα βλέπω άσπρα... "
Ρουθούνισα χωρίς να καταλαβαίνω γιατί το κάνει τόσο μεγάλο θέμα.
" Και εμένα τι με βλέπεις; "
Ρώτησα ειρωνικά καθώς είχα βαρεθεί να προσπαθώ να τον πείσω για τα ρούχα του.
" Σκουρόχρωμη. "
Τον κοίταξα ξαφνιασμένη καθώς ήμουν - ιδιαίτερα τώρα - πολύ χλωμή. Σκεπτική προσπέρασα ένα πεσμένο κλαράκι προσπαθώντας να βρω τι να του πω για να του το εξηγήσω αυτό. Αν και μόνο το γεγονός πως με είπε σκουρόχρωμη μου άρεσε.
Η αγαπημένη μου ηρωίδα της Disney ήταν σκουρόχρωμη.
Καθώς συνεχίσαμε να προχωράμε στο πάρκο τον είδα να παρατηρεί τα φυτά γύρω μας με ένα υπερβολικά παράξενο βλέμμα.
Συνοφρυωμένη άρχισα να κόβω ταχύτητα όπως και εκείνος προσπαθώντας να καταλάβω που κοιτούσε.
"Τι έγινε; "
Μόλις με άκουσε ο Θάνατος γύρισε και μου έριξε μια αλλόκοτη ματιά.
" Κοίτα αυτό εκεί. Δεν είναι παράξενο που είναι το μόνο φυτό που είναι μαραμένο; "
Ακολούθησα τον δείκτη του χεριού του που μου έδειχνε έναν θάμνο.
Ο συγκεκριμένος σε αντίθεση με τους υπόλοιπους γύρω του ήταν σαν να είχε πάρει φωτιά. Τα φύλλα του ήταν καψαλισμένα και τα άνθη του άφαντα.
" Γιατί είναι έτσι; "
Αναρωτήθηκα δυνατά πλησιάζοντας τον. Με την παλάμη μου χαϊδεψα απαλά ένα από τα κλονάρια του.
Για λίγο δεν πήρα απάντηση έτσι γύρισα για να δω τον Θάνατο ο οποίος με παρατηρούσε απλά σκεπτικός.
