Just how fast the night changes

Daimy's point of view

Jullie, lezers, ik ben er zeker van dat je niet beseft hoe snel de nacht verandert. Mijn beste vriendinnen en ik daarentegen wel. Bo, Anke, Daphné en ik wij leven alleen maar als het nacht is. Één nacht niet wakker, is één nacht niet geleefd. Maar laat ons eens teruggaan naar waar het allemaal begon. 24 december 2014. Ik bijna 20, leef liever 's nachts dan overdag. Dat is altijd al zo geweest dus waarom zou ik het jullie kunnen uitleggen. Het is een gewoonte. Ik slaap overdag en leef wanneer de maan op komt. Mijn beste vriendinnen Bo juist 19, Anke bijna 19 en Daphné net 18 denken daar allemaal hetzelfde over. Vannacht besloot ik om samen met hen op reis te gaan. Naar Londen deze keer. Londen is veel interessanter 's nachts dan België eigenlijk is, dat heb ik toch gehoord. Toen we daar aan kwamen, waren we vergeten dat we eigenlijk nog niets van Londen kenden. Ik haalde mijn kaart boven en stelde de anderen gerust dat alles wel in orde zou komen. Maar daar geloofden ze niet veel van want ik met kaarten... Ten eerste hield ik de kaart al ondersteboven en ten tweede bleek het de kaart van Los Angeles te zijn. Dus ja daar ging onze kaart die we niet konden gebruiken. Maar al was het nacht viel het ons op dat er nog tamelijk veel mensen waren in het station. Ik zag overal metrokaarten maar de metro had ik nog nooit in mijn leven genomen, eigenlijk niemand onder ons. Dus besloten we geen metro te nemen. Iedereen was nogal kwaad op mij. Ik dacht misschien kunnen sommige mensen hier ons helpen. Ik probeerde mensen aan te spreken maar iedereen had precies haast. Plan B was ook al mislukt. Bo had het al helemaal gehad en wou een thee halen bij de Starbucks. Ze zei dat ze me zou vergeven als ik haar zou tracteren.