Iedereen verliet Harry zijn kamer behalve Louis en ik. Ik had mijn hoofd op Harry zijn schouder gelegd maar Louis kon dat niet echt verdragen. Lou liep het tafeltje voorbij en legde daar het doodskaartje van Daphné neer. Harry zijn gezicht draaide in één trek naar het tafeltje toe net wanneer het kaartje viel. Hij stond op en viel bijna. Logisch als je al uren niet verroerd hebt. Hij liep richting het tafeltje en nam het kaartje op. Ik maakte me klein en keek naar Louis met grote ogen. Hij keek vol bezorgdheid terug. H: Wat is ze mooi op deze foto. Wat was ze altijd toch zo mooi geweest. D: Ze is op een goeie plaats, Harry waar niemand haar nog pijn kan doen. H: Kon ik de tijd maar terugdraaien. L: Het is echt jouw schuld niet. Het klikte niet tussen jullie en zij wou tijd voor haarzelf. Dat het daar is fout gelopen, kan jij niets aandoen. H: Ja maar ik wil haar terug. D: Willen we allemaal maar dat gaat niet.
JE LEEST
Just how fast the night changes
أدب الهواةVier meisjes die het gewoon zijn om in de nacht te leven en overdag te slapen, besloten om op reis te gaan naar Londen. Plots verandert hun hele leven door een boysband, die One Direction heet. Met deze bandleden maken ze vanalles mee. Later in het...
