Ik was al een tijdje in Daphné haar kamer maar ik had eerst alles aan Bo en Anke moeten uitleggen. Als je tenminste uitleggen kunt noemen, het was meer een verzameling van excuses. Nu waren Anke en Bo al 20 minuten naar hun eigen kamer gegaan, Daphné en ik waren dus eindelijk allen. Het was oorverdovend stil, Daphné was zelf gestopt met huilen. Wanneer ik haar tranen van haar wangen zag rollen, brak mijn hart. Hoe kon ik zo stom geweest zijn? Zo meteen ging mijn hart nog meer gebroken zijn als ze ging zeggen dat ze me niet meer wou. Plots verbrak Daphné de stilte: "Ik geef je nog een kans." H: Wat..? E: Ik geef je nog een kans. H: zeker? D: Ja, wat denk je nou idooit? Dit is de eerste keer dat ik zo verliefd op iemand ben geworden en ik kan niet zonder je. H: Dat is echt zo lief. Ik euh... Ik weet niet goed wat te zeggen. Voor een sorry is het te laat maar ik beloof dat ik je noot maar dan ook nooit nog eens zo'n pijn zal doen. Ik zal nooit nog zo dom doen. Ik beloof het je.
Daphné kwam naar me toe , gaf me vol passie een kus en fluisterde: "je bent wel nog sexy naakt." H: Serieus? Ik begon te blozen. Ze duwde me in bed en begon te zingen: "And if you like to do the things that we shouldn't do." Ze begon nu haar T-shirt uit te doen. H: Stop! D: Shhtt zwijg. Ik weet wat ik doe en ik wil dit echt. Ze zong verder: "Baby, I'm perfect." Ze deed nu ook nog haar broek af. "Baby, I'm perfect for you. So let's start right now." We hadden onze ruzie toen beëindigd in stijl.
JE LEEST
Just how fast the night changes
FanfictionVier meisjes die het gewoon zijn om in de nacht te leven en overdag te slapen, besloten om op reis te gaan naar Londen. Plots verandert hun hele leven door een boysband, die One Direction heet. Met deze bandleden maken ze vanalles mee. Later in het...
