De dagen na het nieuws leken wel te duren als eeuwen. De tijden zonder Daphné ging enorm traag voorbij. Iedereen kreeg wel steun van zijn of haar geliefde maar het gemist bleef groot. Zelf konden we de begrafenis niet regelen want we konden het echt niet aan. Dus moesten de ouders. Alleen ik, Daimy hielp wat omdat ik erg inzat met de ouders. Daphné haar ouders waren al een eindje ingelicht over de dood van hun dochter door de inspecteur want de ouders inlichten konden we ook niet. Een paar dagen later kregen we een uitnodiging voor de begrafenis. Het was de volgende dag al. We waren er niet klaar voor maar uit respect voor Daphné zouden we gaan.
JE LEEST
Just how fast the night changes
FanficVier meisjes die het gewoon zijn om in de nacht te leven en overdag te slapen, besloten om op reis te gaan naar Londen. Plots verandert hun hele leven door een boysband, die One Direction heet. Met deze bandleden maken ze vanalles mee. Later in het...
