Just how fast the night changes

Harry's point of view

Het leek alsof het allemaal mijn schuld was... Ik was zelfs niet eens uitgenodigd op de begrafenis met andere woorden ik was niet welkom op de begrafenis van mijn overleden vriendin. Het was verschrikkelijk pijnlijk. De uren zonder haar leken eeuwen te duren. Waarom had ik haar in godsnaam laten gaan? Aan honderden mensen had ik moeten uitleggen wat er precies gebeurd. Ik weet ook al wat er morgen in de kranten en op het internet zou staan: "Het verhaal van Harry Styles' verleden vriendin." Wat zouden de mensen wel niet denken? Maar vooral wat zouden mijn fans wel niet denken? Dat was eigenlijk het minste van mijn zorgen. Ik zou morgen uren alleen moeten overleven terwijl iedereen steun van elkaar zou krijgen op de begrafenis. "Maar oké hoor, ik zal wel alleen zitten rouwen? Oh lieve Daphné, waarom jij? Dit was echt nooit mijn bedoeling geweest.", dacht ik luidop. Daimy kwam bij me zitten. D: Harry, stop met denken dat het jouw schuld is? H: Zou ji dat dan niet denken als je door honderden mensen wordt ondervraagd. D: Ja, misschien wel maar je echte vrienden, wij dus, weten hoe het echt zit. Het is jouw fout niet, het is die chauffeur zijn fout. H: Maar ik mis haar zo hard, Daims. D: Wij haar ook, Hazza. Iedereen trouwens. Het spijt me zo dat ik er de laatste dagen niet voor je kon zijn. Maar ik had het zo druk. H: Ik snap het wel. Je was bezig met de begrafenis te regelen waar ik niet welkom ben. D: Inderdaad, nou niet helemaal want ik heb er alles aangedaan om te fixen dat jij er wel bij mocht zijn. Maar de ouders wilden het niet echt, begrijp hen alstublieft niet verkeerd. Ik kan het ze nog altijd vragen, moet ik bellen? H: Nee, nee, ik begrijp die mensen wel. Laat ze maar zijn, ze hebben al genoeg aan hun hoofd. Ik zal het morgen wel redden. D: Wacht ik heb een idee zodat je je minder alleen zult voelen... Zayn!!! Z: Ja? D: Is het goed als jij morgen bij Harry blijft? Z: Geen probleem, hoezo? D: Anders is hij alleen en aangezien de situatie wil ik hem hier niet alleen achterlaten . Zayn en Daimy keken me vol medelijden aan. "En je hebt Daphné niet gekend", zei Daimy vervolgens met pijn in haar hart. Z: Ja, je hebt gelijk. Ik zal wel voor Harry zorgen als Anke me niet nodig heeft. A: Ik red mij wel. H: Dankje Daims, je bent de beste.