Just how fast the night changes

Anouks point of view

Eindelijk! Ein-de-lijk Brad ontmoet en meteen een meet & greet. Ik heb zo'n geluk dat Daimy haar lief een celebrity is anders had ik dit nooit kunnen meemaken Daimy zei dat ze Brad zag vallen voor me maar dat is zo onmogelijk. Ondertussen hebben we al veel bijgepraat. Toch toen ik gekalmeerd was en hij zijn hormonen onder controle had kunnen houden. Brad was oh-zo-lief tegen mij maar oh-zo-verdrietig omdat door zijn manager, Daimy haar droom niet heeft kunnen waar maken. Aan de ene kant is dat wel goed omdat ik dan mijn romantische skills kon boven halen. Ik kan hem dan troosten en terwijl kei romantisch doen zonder dat het cliché zou lijken. Ik maakte daar nu dus schoon misbruik van maar hij leek zich er wel door beter te voelen. Brad is zowat de leadzanger van The Vamps maar hij heeft mij verteld dat hij liever zoals One Direction strofes zou willen afwisselen met de andere boys. Dit heeft hij nog alleen maar aan mij verteld dus dat wil zeggen dat hij me vertrouwd. Zo snel want we kennen elkaar nu zo'n dertig minuten. Zou Daimy dan toch gelijk hebben? Liefde op het eerste zicht? Duizenden meisjes die je lief elke dag stalken omdat ze stiekem in mijn schoenen willen staan. Ik weet niet of ik dat wel aankan hoor maar oh Brad is zo romantisch, zo lief, zo schattig, zo charmant en vooral zo'n grote gentleman. Ik zou het mij zelf niet kunnen voorstellen, Brad en mij. Ik zou het wel kunnen dromen maar moest hij naar me toekomen en zeggen dat hij van me houdt... Zou ik het niet kunnen geloven en zou ik denk ik flauwvallen of weglopen. Ik weet het niet. Ik weet echt niet hoe ik me zou moeten gedragen. Het is gewoon onmogelijk dat zoiets zal gebeuren want oh my god hoeveel kans heb ik vergeleken met al die andere meisjes. Brad kan er zoveel krijgen dus de kans dat hij mij kiest is heel erg klein. Ik weet op dit moment niet echt wat ik wil en of ik dit wel aankan. "Oh Anouk", dacht ik. "Hou op met janken en ga terug naar Brad." Ik deed de toiletdeur open en natuurlijk stond meneertje Simpson daar al heel de tijd om mij te wachten. "Finally!", zei hij. "Sorry!", antwoordde ik. Meer kon ik er op dat moment niet uitkrijgen doordat ik overwelvend werd door hoe mooi hij was. Br: Ga je mee iets eten of drinken? Ik heb toch nog wat tijd tegen dat ik op moet. A: Geen probleem! Hij stak zijn hand naar me uit en ik nam hem blozend aan. Hij begon te vragen naar mijn interesses maar ik wist echt niet wat te antwoorden. Zijn hobby's zijn natuurlijk stukken interessanter dan die van mij. Br: Wel, krijg ik nog een antwoord? "Euhmmm...", begon ik. A: Ik weet niet echt te antwoorden Brad. Mijn hobby's zijn niet zo speciaal en spannend als die van u. Br: Meen je dat nu? Het is niet omdat ik beroemd ben dat jou hobby's er niet toedoen. En dan nog, zo saai kan jouw leven niet zijn, denk ik want je bent backstage geraakt bij een beroemde boysband. Hij begon keihard te lachen maar ik snapte totaal niet waarom. Zat hij nu met zichzelf te lachen? De reden deed er even niet toe want OMG zijn lachje was het allermooiste op aarde! Uiteindelijk waren we bij de foodtruck gekomen. Br: Wat wil je? Ik betaal. A: Hoeft niet, Brad. "Niet tegenspreken of je vliegt buiten.", knipoogde hij. A: Oké, oké een ijsje misschien? Br: Had ik ook in gedachten. Welke smaak. A: Straciatella. Br: Goeie smaak! Ik hoop dat je dat bij jongens ook hebt. Maar hoeveel bollen wil je graag? A: What do you mean? "En ik wil graag één bol", loog ik. Meestal neem ik er altijd twe of meer maar ik wou niet dat hij ging denken dat ik zo'n vreetzak ben wat ik eigenlijk echt wel ben. Br: Here you are beautiful! "Thank you, my dear", zei ik met zo'n goed mogelijk Brits accent dat hij leek alsof ik een patat in mijn mond had. Brad begon weer zo kei luid te lachen terwijl hij tussen lach door: "What a lovely British accent", riep. A: Jaja, born to be a Brit en nu moest ik ook zo hard lachen. Ik schaamde me rot want de manier waarop ik lachte wou niemand horen of zien; Ik wou stoppen maar het lukte niet want there is this boy and the way he smiles makes me smile too. Hij had trouwens compleet hetzelfde ijsje besteld #goals.

Toen we uiteindelijk gestopt waren met lachen, keek hij naar zijn horloge en schrok: "oh nee, is het al zo laat? Ik moest al omgekleed zijn!" Ik dacht: "Omkleden? Maar je ziet er nu al zo goed uit!" Br: Ga je mee of ga je kijken naar Daimy's voorprogramma want als je goed luistert, hoor je iemand zingen en die stem is niet Louis. Dit was echt een dilemma. Ik kon moeilijk mijn nieuwe beste vriendin heel de tijd alleen laten staan op dat immense podium met een zeer groot publiek. Maar ik wou ook zo graag meegaan naar Brad zijn kleedkamer. A: Misschien zou ik beter eens naar Daimy gaan kijken anders voelt het alsof ik haar in de steek laat. Br: Ja, je hebt gelijk! Hier je ticket! Ik zie je op de eerste rij. Op weg naar de doeken achter het podium was ik heel aan het glippen. Ik? Op de eerste rij? OMG! Ik nam mijn ticket nog eens en bekeek het nog eens goed. Ik merkte op dat er handgeschreven opstond: "Made for two Vampettes, that have the permission to come backstage after the show. Nu begon ik nog meer te flippen! Dus dit is waarschijnlijk een ticket voor Daimy en mij. Louis zou backstage wachten tot het concert ten einde was en Bo had misschien deen ticket gekregen van Tristan. DIT WORDT DE BESTE DAG VAN MIJN HELE LEVEN!!! Plots kwam Bo naar mij toegerend al schreeuwend: "JE MOET DIT ZIEN! IK ZOCHT JE AL HEEL DE TIJD! DAIMY IS NET BEGONNEN AAN HAAR TWEE LAATSTE NUMMERS KOMMMM NUUU!" En ze trok me mee. Nu al de laatste nummers, dacht ik. Hoe kon dit? Heb ik dan zolang zitten flippen? Uiteindelijk kwam ik aan bij het podium en hoorde ik Daimy zingen. Ondertussen was het al haar laatste lied. Haar laatste lied was een mashup van Wake Up van The Vamps en Pillowtalk van Zayn Malik. Je kunt niet geloven hoe goed ze het zong. Heel het lied lang stond ik haar met een open mond aan te kijken. Toen het lied eindigde was er een enorm applaus en een enorm groot geschreeuw. Vervolgens viel er een doek achter Daimy neer waarop al haar sociale media opstond en ook haar YouTubekanaal. Zo zou iedereen haar kunnen volgen en zou het niet lang durven voor ze beroemd zou worden. Het applaus en het geschreeuw leek maar niet op te houden maar Daimy vond dat niet erg, ze leek ervan te genieten. Ze genoot er zo van dat Louis haar van het podium moest halen en dat is niet goed want er is hier genoeg paparazzi die verkeerde dingen zou kunnen bedenken. Toen Daimy door Louis een paar keer struikelde op het podium, kwamen The Vamps afgerend. Tristan, James en Connor liepen meteen door naar de toilet maar Brad stopte even bij mij. Br: Wat doe je hier nog? Je moest al lang op uw VIP plaats zitten. A: Ja, sorry maar we kregen Daimy niet van het podium, Louis is er nu achter. En wat? Vipplaatsen? Br: Ja, vipplaatsen! Speciaal de beste plaatsen uitgezocht voor jullie en zeker voor Daimy, hoor dat geschreeuw man! Ze zal nu voor derest van haar leven gestalkt en overal gevolgd worden door haar Daims. Ik smolt en zo had Brad al meteen een naam voor Daimy's fans gevonden. Brad zag aan mijn gezicht dat ik smolt en hij begon super schattig naar mij te lachen. Nu begon ik ook nog eens te blozen en dat zag hij natuurlijk ook. Ik keek in zijn ogen en ik zag hoe vol liefde hij naar me keek. Voor ik het doorhad, stond ik nu ook vol liefde naar hem te kijken en te glimlachen? Plots uit het niets tuitte Brad zijn lippen en kwam hij dichter naar me toe. Ik tuitte vervolgens ook mijn lippen en kwam dichter naar Brad. Toen sloten we beide onze ogen. Ik voelde hoe dicht zijn lippen nu bij mij waren want ik rook zijn parfum en ik voelde zijn warmte. Hij nam mijn gezicht tussen zijn handen en net op dat moment kwam er een luid getier binnen. Ik sprong een meter de lucht in en Brad vloog achteruit. Die kus zou dus voor een andere keer zijn, bedankt Daimy. Daimy had zo'n ongelofelijk kick gekregen van haar optreden dat ze persé backstage moest beginnen tieren. Brad en ik draaiden ons om naar Daimy en zag dat ze op de schouders van Louis werd gedragen. Brad begon superhard te lachen. Door zijn gelach heen, riep hij: "OMG, was het zo hard om haar van het podium te krijgen?" Hij viel op de grond doordat hij zo hard moest lachen. Ondertussen waren Tristan, James en Connor er al bijgekomen. Ze keken Brad maar vreemd aan en begonnen hem te filmen. Toen kwam Danny de sfeer verpesten en hij: "SHOWTIME GUYS? BE READY!" Danny ging het podium al op en maakte de fans warm voor The Vamps. Toen na twee kleine minuutjes kwam hij al terug en zei: "It's your time, boys!" Brad zei dat Danny ons via een makkelijkere en veiligere weg nar de vipplaatsen ging brengen. Hij voegde er nog aan toe: "See you backstage, bae." Hij gaf me nog een kus op mijn wang. Ik was weer compleet weg van de wereld, juist op het verkeerde moment. Danny riep: "Follow me!" Maar ik hoorde er niet veel van en toen kwam hij onze richting uit. Ik zag hem praten met Daimy maar was te doof geworden door die kus op mijn wang. Toen plots werd ik opgetild alsof ik kon vliegen, zo voelde het tenminste. Smoorverliefd, dat is het enige woord waarmee ik mezelf op dit moment kon beschrijven. Toen ik wat meer op de wereld terugkwam, zag ik dat ik niet vloog maar dat Danny mij aan het dragen was. Toen uiteindelijk zag ik een deur met een plakkaatje waarop er stond "VIP". Danny opende de deur endat was het moment wanneer de magie begon.