Louis' point of view

5 1 0
                                    

Ik sprong een gat in de lucht van geluk. Ik word vader! A: Jij bent gelukkig maar zo voelt Daimy haar niet echt denk ik. Ik klopte nog eens op de wc-deur en vroeg: "Kun je even open doen, liefste?" Zonder iets te zeggen, hoorde ik hoe ze de deur ontgrendelde. L: Mag ik binnen komen? "Ja.", antwoordde ze kort. Ik duwde de deur open. Daar zat ze dan, geshockeerd met een zwangerschapstest in haar hand. Ik nam het uit haar hand en bekeek het nog eens goed. Er stonden twee verticale streepjes op, positief dus. Anke keek me met grote ogen aan en vroeg: "En?" L: Positief. A: Ik laat jullie best even alleen. L: Thanks hoor. Daimy bleef daar geshockeerd zitten. L: Lieverd, ik had inderdaad moeten eerlijk zijn maar ik wou dat je gelukkig was. D: Tss, ik had gewoon beter zelf moeten kijken. Je zeurde al weken door over een kindje, wel nu heb je je zin! L: Ben jij niet blij dan? D: Ik weet het niet, Louis. Wat denk je wel niet? Ik ben zo en ik heb geen zangcarrière zoals jij hebt. Ik stond op het punt verder te gaan studeren maar nu dit.  Het is allemaal te vraag. L: Oh, ik ben zo'n eikel. Het spijt me zo. D: Wat doen we nu? L: Alles wat jij wil... D: Abortus... L: Zeker? D: Ik denk er nog eens over na. Abortus?!!!! Is ze helemaal gek geworden? L: Mag ik het aan de anderen zeggen? D: Ja stuur hen maar een sms. 

Just how fast the night changesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu