Na de film waren we iets gaan eten in mijn favoriete restaurant; We namen allebei Fish&Chips. Het smaakte wel maar plots kwam er een luidruchtig groepje binnen in het restaurant, ze spraken Frans. Dat vertelde Anke me toch want mijn Frans trekt op niet veel. Ik zag in Anke haar oven hoe ze voor één jongen van het groepje smolt. Ik hoorde hem roepen: "Hé Bram une bière pour toi?" De jongen dus Bram heette, riep terug: "Deux bières pour moi hé!" De jongen waar Anke voor smolt riep terug: "Ah oui, oui surement!" Anke droomde weg en dus was ik enkele minuten alleen. Al riep ik: "Anke!!!!" Het hielp niet echt. Tot die jongen Anke opmerkte en haar richting uitkwam. Ik schudde Anke wakker want zij ging het woord moeten voeren. Ik kon geen Frans, remember? Toen kwam ze uiteindelijk weer op aarde. Ze flipte helemaal toen ze zag dat die jongen naar ons toekwam. Ik probeerde haar te kalmeren want met haar gedrag zou ze nog beginnen hyperventileren. De jongen stak zijn hand uit en zei: "Bonjour beauté, mon nom est Brent. Tu t'apelle comment? Anke stotterde: "Bonjour, Brentie. Euh je veux dire... Bonjour Brent, je m'apelle Anke. B: "Mag ik bij jullie zitten? A: Niall, mag hij bij ons zitten? N: Kan hij Engels? A: Tu parles l'Anglais? B: Non, c'est une problème? A: Pour moi, non. Pour Niall, oui. J: Hij spreekt geen Frans Niall. Hij zuchtte. B: Mais attends, mon ami Bram parle l'Anglais. Bram!! Zo leerde ik een nieuwe vriend kennen, Bram. Anke leerde namelijk vooral Brent beter kennen. Toen we klaar waren met eten kenden we heel het groepje van Brent, zelfs ik met mijn slecht tot heel slecht Frans. Anke en Brent hadden zelfs hun nummers uitgewisseld.
JE LEEST
Just how fast the night changes
FanfictionVier meisjes die het gewoon zijn om in de nacht te leven en overdag te slapen, besloten om op reis te gaan naar Londen. Plots verandert hun hele leven door een boysband, die One Direction heet. Met deze bandleden maken ze vanalles mee. Later in het...
