De hele dag had ik superveel hoofdpijn van het daglicht maar ik was niet de enigste. Zo te zien hadden Daphné, Bo en Anke er ook last van. De jongens waren heel de dag bij ons gebleven, hadden ons verwend met een mooi, lekker diner. Terwijl wij hoofdpijn hadden, zorgden ze heel goed voor ons. Ze brachten ons pijnstillers, zorgen voor genoeg water, trokken ons nu en dan eens tegen hen aan, vanalles deden ze voor ons. De jongens waren super lief voor ons!
Nu Louis en ik nog maar de enige waren met een lief, hielden we ons wat in. Daarmee bedoelen we dat we niet elke seconde kusten met elkaar, we hielden onze handen wat meer thuis enzovoort. Terwijl wij allemaal samen zaten te luieren, besloten we samen een film te kijken. The Hunger Games: Catching Fire. Dat was de twee film uit de reeks. Op het einde van de film was er een romantische serie en konden Louis en ik ons niet inhouden om elkaar een kus te geven. Iedereen riep meteen: " can you please stop?" Toen moesten we lachen en besloten daarna te gaan slapen. Louis sliep bij mij en de anderen gingen elk terug naar hun eigen kamer. Bo had me nog gezegd dat ze morgen eens met mij wou praten en blijkbaar ging het over Liam. Ik had Louis verteld dat ik me zorgen mate maar hij was er zeker van dat al mijn zorgen voor niets waren. Uiteindelijk viel ik in slaap op zijn borstkas.
JE LEEST
Just how fast the night changes
FanfictionVier meisjes die het gewoon zijn om in de nacht te leven en overdag te slapen, besloten om op reis te gaan naar Londen. Plots verandert hun hele leven door een boysband, die One Direction heet. Met deze bandleden maken ze vanalles mee. Later in het...
