Parmağımı arama tuşunda gezdirip durmuştum.
Aklımdan yüzlerce soru geçiyordu;
Arayınca ne diyecektim?
Açar mı?
Bana ne diyecek?
Ne demeliyim?
Direk konuya mı gireyim?
Neden arayıp durduğunu mu sorayım?
Telefonumun kenarını yamulttuğu için küfür mü edeyim?
Ah, sinir bozucuydu!
En az bi 1 saat düşündüm.
Beni aramamıştı o günden sonra. Üzerinden 3 gün geçmişti.
Acaba bir daha aramaya kalkışmış mıydı?
Ya da aklına gelmiş miydim?
Nedense o benim aklımdaydı çünkü.
Saçmaydı.
Umurumda bile değil.
Onu arayacaktım.
Deliler gibi merak ediyordum.
