Jongensinternaat

Kamergenoten

Wanneer ik naar binnen wil lopen wordt ik tegengehouden door een hand op mijn arm. Een siddering glijdt over mijn hele lichaam. Ik kijk achterom en zie een vriendelijk kijkende man achter me staan.
"Hier hoef je nog niet naar binnen." Begint hij.
"Aangezien jij hier het allereerste meisje bent wil ik de jongens niet te erg verassen. Dus neem ik je gelijk mee naar mijn kantoor. We lopen achterom."
Ik glimlach dankbaar naar hem. Samen lopen we naar een klein gebouwtje achter het grote school gebouw. De vriendelijke man, waarvan ik verwacht dat hij de directeur is, opent de deur. Ik loop achter hem aan naar binnen. Hij gaat achter zijn bureau zitten en ik ervoor.
"Welkom op jongensinternaat De Braven. We zijn blij dat jij je bij ons voegt. Maar aangezien jij een meisje bent moeten we wat regels opstellen. Allereerst moet je het gelijk melden als de jongens je iets vervelend dat aandoen. Ik heb gehoord van je verleden en zou het heel erg vervelend vinden als zoiets op mijn school zou gebeuren. Ten tweede mag je het schoolterrein niet af. Maar door de dingen die jij eens in de maand nodig hebt krijg jij een uitzondering. Je mag met twee extra personen 1 keer per week de stad in. Ten derde moet je helaas met gym in de jongens kleedkamer omkleden. We hebben een doek opgehangen om het een beetje verborgen te houden. Verder heb jij de permissie om s'avonds laat je bed nog uit te komen door je vrouwen dingetjes. Dit was alles denk ik. Je mag je sleutels gaan halen bij de balie." Wanneer de man klaar is met praten sta ik op en loop ik terug naar de ingang. De deur zwaai ik nu zonder problemen open en ik neem de plattegrond uit één van de bakjes bij de ingang. Ik zie daardoor meteen waar de balie is en loop er gelijk heen. De vrouw aan de balie kijkt mij medelijdend aan als ze me de sleutels en mijn kamernummer geeft. Ik neem de spullen aan en ga richting het trappenstelsel. Ik moet wel vijf trappen op maar dat is geen probleem. Thuis liep ik de trap wel tien keer achter elkaar op en neer om te trainen. Op de plattegrond zie ik dat ze ook een sporthal, gameroom en sportveld hebben. Goed om te weten.
Ineens voel ik een ander lichaam tegen het mijne aan en daarna liggen al mijn spullen op de grond.
"Sorry, ik ben ook zo'n kluns. Ik laat altijd alles vallen." Fluister ik bijna onhoorbaar. Maar de persoon voor me heeft het gehoord.
"Geeft niet. Maar waarom ben jij hier? Dit is een jongensinternaat." Zeg een jongensstem.
Ik verstijf en kijk langzaam omhoog. De jongens die voor mij, boven mij uit torend, kijkt op mij neer.
"Ik ga hier naar school." Piep ik bang voor zijn reactie. Hij grijnst en steekt zijn hand uit die ik twijfelend aanneem.
"Louis, is de naam." Zegt hij.
"Ik ben Alana." Zeg ik nog altijd zacht.
"Moet ik je de weg wijzen naar je kamer?" Vraagt hij vriendelijk.
"Ja, graag." Antwoord ik opgelucht.
Hij kijkt welk kamernummer ik heb en zijn blik wordt verbaast.
"Wat is er?"
"Je zit in dezelfde kamer als ik. Ik had eigenlijk verwacht dat je een eigen kamer zou krijgen."
Ik zucht.
"Mocht ik willen." Zeg ik zo zacht dat het niet hoorbaar is.
Hij loopt inmiddels al vooruit e ik loop ongemakkelijk achter hem aan. Wanneer we bij een deur stoppen steekt hij de sleutel in het gat. Zo te zien wordt dit mijn kamer voor het komende jaar. Wanneer Louis de deur opent hoor ik een paar jongensstemmen. En wanneer ik achter Louis aan naar binnen loop roept er een jongen iets.
"Zo, Louis, nieuwe vriendin of gewoon een one night stand?"
Ik krimp een beetje ineen bij de laatste woorden.
"Onze nieuwe kamergenoot." Zegt Louis bars.
De vier andere jongens die op het bed zaten kijken verbaast.
"Dat kan niet!" Roept er één.
"Dat kan toch echt duidelijk wel."zegt Louis met een glimlach.
"Dag is jouw bed." Verteld hij mij.
Ik leg mijn koffer naast het bed.
"De kast die ernaast staat is ook voor jou."
Ik besluit mijn kleding maar uit te stallen en ga aan het werk. De jongens beginnen nu te fluisteren. Maar ik negeer alles en ga bars door met wat ik aan het doen was.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Weer een update. Het wordt steeds beter. Allemaal jongens. Dit wordt zo zwaar.