Alana is op haar vijftiende verkracht en is sindsdien doodsbang voor jongens. Zelfs haar vader mag haar kamer niet meer in. Haar ouders hebben genoeg van haar angst en hebben besloten haar van haar angst af te halen. Daarom sturen ze haar naar een j...
Ik trek de groene jurk aan die voor me op het bed ligt.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik maak de laatste stroken van make-up op mijn gezicht en steek nog een een plukje haar weg. Ik kijk in de spiegel en zie een heel iemand anders. Het meisje in de spiegel lijkt niet eens op mij meer. Ze kijkt veel vrolijker dan ik me voel. Ze heeft een lach op haar gezicht die niet oprecht is.
Ik trek mijn hakken aan en verlaat dan de kamer om me onder de mensen te begeven die ook naar het feest gaan. Ik moet nog steeds een jongen regelen die net wil doen alsof hij de jongen is waarmee ik naar het feest ga. Ik denk er maar niet aan en ga naar het feest.
Wanneer ik de zaal binnenkom zijn er al zoveel mensen dat ik de jongens uit mijn kamer niet eens kan vinden dus ik besluit om maar een beetje te dansen op de dansvloer waar nog niemand danst. Ik denk dat niemand durft maar het boeit me niet zo veel.
Wanneer ik begin te dansen wordt het opeens een heel stuk drukker op de dansvloer en ik wordt omgeven door dansende lichamen.
Na, ik weet niet hoelang, ga ik naar de bar en bestel ik een cola light. Ik heb het zo warm van het dansen dat de cola verfrissend aanvoelt. Ik neem nog een slok cola als ik Mason en de rest van de jongens aan zie komen lopen. Ook Giovanni is erbij. Ik ga iets dichter bij de dansende jongens staan zodat ik een random jongen aan kan tikken als het nodig is.
"Hé, hoe gaat met onze love bird?" Vraagt Mason op een dromerig toontje.
"Het gaat prima hoor." Antwoord ik maar nerveus.
"Waar is dan die jongen van je?" Vraagt Giovanni nu chagrijnig.
"Euhm....... Die is hier." Zeg ik terwijl ik een random jongen uit de meute dansers haal.
Ik pak de jongen bij de hand en hij slaat gelukkig een arm om me heen en speelt mee. Ik heb de jongen nog niet eens van gezicht gezien. Maar aan de dodelijke blik van Giovanni, Mika en Louis heb ik de verkeerd jongen uitgezocht. Ik kijk naar de zijkant en zie dat Milan naast me staat. Ik walg nu al van mezelf dat ik hem heb aangeraakt Hij is de jongen die mij de eerste week dat ik hier was al een hoer noemde.
"Ja, dit is de jongen die ik mee heb gevraagd naar het feest." Zeg ik om het extra duidelijk te maken.
"En ik zei natuurlijk meteen ja, want kijk naar haar, ze is lekker." Zegt Milan terwijl hij (heel slecht) meespeelt.
"Dus wat hebben jullie al gedaan voor dit feest?" Vraagt Louis op een manier waarop het aardig klinkt maar het waarschijnlijk niet zo bedoelt is.
Ik wil antwoorden maar Milan is me helaas voor en ik schrik wanneer hij antwoordt.
"We hebben lekker zitten zoenen. Wat denk je anders. Als een meisje er zo uitziet doe je dat toch meteen." Zegt Milan met een een grijns.
Ik probeer nep te lachen en druk Milan een beetje te hard tegen me aan waardoor een kleine grimas maakte maar zich snel herstelde.
"Ja, tuurlijk." Zeg ik tegen de jongens. Maar het klinkt niet heel erg geloofwaardig.
"Nou, zoen hem dan. Als jullie dat ook al eerder hebben gedaan moet dat toch geen probleem zijn lijkt me." Zegt Giovanni uit het niets.
Ik zeg dat het prima is maar slik toch wel luid wanneer ik me naar Milan omdraai. Hij tikt twee keer met zijn vinger op zijn lip en komt steeds dichterbij. Wanneer hij dichterbij komt ruik ik een alcoholgeur uit zijn mond komen die vreselijk stinkt. Zijn hand rust op mijn heup en zijn ogen zijn gesloten. Ik kijk nog een keer vragend naar Giovanni en hij knikt aanmoedigend zijn hoofd. Dan kijk ik weer naar Milan en besluit dat ik dit dus echt zal moeten doen. Ik geef Milan een heel kort klein vlinderkusje op zijn mond en kijk dan lachend naar de jongens.
"Is dat wat jullie wilden zien?" Vraag ik ongemakkelijk lachend.
"Nee, geef hem maar eens een echte dikke smakkerd." Zegt Giovanni standvastig.
Ik kijk nog een keer naar Milan. Maar walg echt bij het idee van zijn mond op mijn mond voor langer dan tien seconden,
"Ieuw, ieuw, ieuw, ieuw! Nee, daar komt niks van in. Mooi niet. Gadverdamme!" Schreeuw ik ontzet.
Milan kijkt beledigd en Mason ligt bijna op de grond van het lachen. Iedereen waaiert weer een beetje uit totdat alleen ik en Giovanni overblijven.
"Waarom wilde je hem niet kussen? Je zei dat jullie dat al hadden gedaan." Zegt Giovanni zachtjes.
"Ik heb hem nooit gekust. Ik bedoel moet je hem zien." Zeg ik terwijl ik mijn mond afveeg.
"Nee even serieus waarom niet?"
"Dat gaat je niets aan!" Zeg ik mopperend terug.
"Waarom?!" Zegt Giovanni nu luider.
"Je bent niet meer belangrijk in mijn leven! Het gaat je niets aan!" Zeg ik nu bijna schreeuwend.
"Waarom?!" Schreeuwt Giovanni nu.
"Omdat ik godverdomme van je hou! Jij domme, slungelige, lieve klootzak! Ik wil alleen jou!" Schreeuw ik naar Giovanni.
Ik ren naar hem toe spring in zijn armen en kus hem. Hij houd me vast en loopt met mij in zijn armen naar de kamer toe om me daar voorzichtig op het bed te leggen. Hij kust me intens en kus mee. Na een tijdje laat hij me los en doet hij de deur op slot. Hij begint me weer te kussen. Zijn zachte lippen voelen zacht op de mijne. Ik trek zijn shirt over zijn hoofd heen en kus hem daarna weer. Hij plaatst een kusje naast mijn mond en dan eentje op mijn kaak. Zo maakt hij een heel spoor kusjes langs mijn hals. Wanneer hij bij mijn jurk komt stopt hij. Hij kijkt pakt de zoom van mijn jurk vast en kijkt me vragend aan.
Ik twijfel eerst een beetje maar besef me dan dat ik er klaar voor ben. De angst is weg. Vooral voor deze jongen. Deze jongen heeft een nieuw hoofdstuk geopend in mijn levensboek. Een hoofdstuk waarin ik kan liefhebben en mezelf gelukkig kan voelen.
"Ja, het mag, Giovanni. Ik ben er klaar voor." Zeg ik vastbesloten tegen Giovanni.
