Jongensinternaat

Kerst cadeaus

POV Alana

Over een dag is het al kerstavond. Ik heb afgelopen vrijdag al met Mika en Louis geshopt voor cadeau's. Nu zijn Mason en Noah aan de beurt. Alleen Giovanni hoeft niet want hij had blijkbaar al een maand geleden kerstinkopen gedaan. 

Ik, Mason en Noah lopen nu dus door de stad. We zijn al een tijdje geleden opgesplitst, om apart van elkaar cadeau's te kopen. Ik heb heel veel cadeau's gekocht. Ik moet ieder familielid een cadeau sturen en dat zijn er veel. Ik zal dus ook als ik weer thuis ben alles moeten gaan inpakken om ze daarna op de post te doen. Dat gaat heel veel werk worden. Gelukkig heb ik nu het laatste cadeau gekocht.

We zijn inmiddels al op weg naar school. Wij zijn de enige die thuis zijn. Ik ga gelijk aan tafel zitten en zet mijn tas op zijn kop, zodat alle cadeaus eruit rollen. Ik loop naar mijn kast waar nog vijf plastic tassen liggen en pak er vier. De laatste laat ik liggen omdat die cadeaus al ingepakt zijn en ze zijn voor de jongens hier op school, dus die kan ik er niet zomaar even bij pakken. 

Ik begin een voor een alle cadeaus in te pakken. Noah zit al een tijdje te kijken hoe ik aan het inpakken ben. Het begint een beetje eng te worden dus ik begin erover.

"Uhm, Noah? Ben ik soms iets heel erg aparts aan het doen dat je gefascineerd naar me aan het kijken bent?"

Het lijkt alsof Noah ineens wakker wordt uit een droom want hij springt bijna omhoog als ik het vraag.

"Oh, ik uh, ik vind het gewoon zo grappig dt jij zo veel cadeaus voor iedereen koopt zonder al je geld op te maken." 

Ik moet een beetje grinniken door de manier waarop hij zich uit deze situatie probeert te praten maar ga er gewoon in mee.

"Ja, ik mag het geld van mijn ouders gebruiken voor dit soort dingen. Maar als je toch alleen maar aan het kijken bent, misschien kun je me even helpen met inpakken? Het is nogal veel werk."

Hij springt meteen van de bank af en gaat aan tafel zitten om me te helpen met inpakken

Na een uur of twee hebben we eindelijk alles ingepakt en ploffen we neer op de bank.

"Ik heb de komende zevenentwintig dagen nog last van mijn handen." Zeg ik terwijl ik met een pruillip naar mijn handen kijk.

"Hoe kom je nou weer op zevenentwintig dagen? Het hadden er net zo goed vier kunnen zijn toch?"

Ik moet heel erg hard lachen door zijn opmerking. Ineens komt Giovanni binnen met een gezicht dat op onweer staat. Hij kijkt onze kant op en terwijl hij zijn hoofd omdraait komt er een donkerpaarse plek op zijn gezicht tevoorschijn. Om de plek heen zitten een paar kleine wondjes die een beetje bloeden.

"Wat is er gebeurd?" vraag ik bezorgd.

"Die klootzak van een Lorenzo moet echt een eind oprotten. Hoe durft hij zo te praten over mijn vriendin." Murmelt hij terwijl hij de badkamer inloopt en de deur met een klap achter zich dicht slaat.

Ik kijk vragend naar Noah, die zijn schouders ophaalt. Dus ik sta op en loop naar de badkamer deur. Ik gooi de deur open en pak een washandje uit een kastje. Ik houd de washand even onder koud water en dep Giovanni's gezicht af. Hij trekt een verwrongen gezicht als de koude washand zijn gezicht raakt maar hij zegt niets. Ik zeg ook niets tot we weer de woonkamer inlopen en beide op de bank zitten. Ik ben nu wel heel erg benieuwd naar wat er is gebeurd.

"Vertel me nu wat er is gebeurd?"

"Lorenzo vond het slim van zichzelf om een heel erg ongepaste opmerking over jou te maken waar ik bij stond. Dus ik gaf hem een trap in zijn ballen waarna hij me in het gezicht sloeg. En toen heb ik hem nog een paar keer geslagen. Laten we zeggen dat er erger aan toe is dan ik." 

"Dus ben je nu al je agressie kwijt voor de komende weken?" Vraag ik.

Hij begint te lachen en ik ook. 

POV Giovanni

Mijn gezicht brand van het lachen maar dat maakt me niets uit want zelfs wanneer ik  op mijn slechtst ben, maakt ze me aan het lachen. Het warme gevoel van vreugde verspreid zich in mijn lichaam. Alana staat op en kijkt me aan.

"Ik moet al de cadeaus voor familie nog op de post doen dus loop je mee naar de balie want ik krijg het niet allemaal mee in mijn eentje?"

"Tuurlijk help ik je daarmee. "

¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬

Hey hey! Het duurde even maar er is weer een nieuw hoofdstuk. Ik was even mijn inspiratie kwijt geraakt. Maar ben nu weer vol ermee. Btw dank jullie wel voor de 5k reads. Ik ben er heel erg blij mee. Dit zorgt er ect voor dat het voelt alsof ik echt iets kan doen met mijn leven. Thank you all

xoxo Nieniecorn