Jongensinternaat

Dag 1 met Giovanni

Ik laat het bad vol lopen en stap in het bad. Het water en het schuim staan zo hoog dat het bad zo zou kunnen overlopen. Ik laat mezelf helemaal in het schuim zakken en geniet van de warmte van het bad. Na ongeveer een uur stap ik eruit en droog ik mezelf af. Ik stap in mijn kleding en doe mijn make-up. Na een tijdje worstelen met mijn haar waren al de klitten eruit. Met een zucht loop ik de badkamer uit. Ik draai me gelijk om wanneer ik vijf naakte bovenlichamen zie. Ik zucht.

"Giovanni, ben je bijna klaar?"

"Ja, bijna. Waarom draai je je om. Het is maar ons bovenlichaam. Tijdens de gymles ga je dit ook zien, vooral wanneer we gaan zwemmen. Get over it."

Nog luider zuchtend draai ik me om en ga ik zonder ook maar een seconde naar de jongens te kijken zitten op mijn bed. Ik pak mijn telefoon erbij en check mijn berichten. Geen natuurlijk. Ineens wordt mijn telefoon uit mijn handen gerukt.

"Geen telefoons vandaag. Het wordt gezellig. Die telefoon heb je niet nodig."

Ik glimlach en zie dan dat hij nog steeds geen T-shirt heeft aangetrokken. Ik snuif.

"Trek dan een shirt aan. We gaan toch weg. Dan ga je niet shirtloos!"

"Ja, ja, rustig."

Hij doet een shirt aan en trekt mij dan aan mijn hand mee de kamer uit.

"Wat gaan we doen?" vraag ik zeurderig.

"Eerst geef ik je een rondleiding en dan gaan we een boswandeling maken. Jij lijkt mij wel een persoon om een wandeling te maken, daarom."

Lachend lopen we verder. In de gang van onze kamer was nog niemand te zien, maar op het moment dat we de hoek om gingen, liepen er allemaal mensen door de gangen. Het waren allemaal jongens. Ik voel blikken over mijn lichaam glijden. Ik zie ze kijken. Ik negeer ze en loop door. Toen we de hoofdgang bijna uit waren stopte Giovanni. Ook ik stopte. Voor Giovanni stond een grote, brede jongen. Hij was gespierd en ongeveer even groot als Giovanni. Maar beide steken alsnog boven mij uit. Giovanni keek boos naar de jongen. Om de mond van de jongen speelde een grijns.

"En hoe heet deze hoer, Giovanni. Dit is volgens mij de tweede deze week."

"Jongen, ik zou maar niet zo onaardig praten over je nieuwe klasgenoot." Begint Giovanni nu honend.

De jongen verstarde en ook zijn blik gleed over mijn lichaam. 

"Sorry, ik dacht dat jij het volgende slachtoffer van hem was. Ik zou maar niet te veel met hem en zijn vrienden optrekken. Ze gaan van het ene meisje naar het andere."

"Tja, dat gaat een beetje moeilijk als hij mijn kamergenoot is, toch?" Reageer ik stotterend. Ik kijk naar de grond. 

Ik pak Giovanni, die nog steeds boos kijkt naar de jongen, bij de hand en trek hem mee naar de receptie. 

"Wie was dat?"

"Dat is Milan. Hij en zijn mee lopers zijn altijd bezig met dwarszitten. En dan vooral bij ons. Want hij is een populaire jongen. Hij is bang dat hij zijn positie kwijtraakt. Hij is de rijke jongen, je weet wel, die alles krijgt van zijn ouders. Hij wilt zijn populariteit niet kwijt aan ons. Maar ander onderwerp. Ik ga je eerst de gymzaal, dan de kantine, dan het school gedeelte en dan het sportveld laten zien."

"Oké!"

Zo lopen we alles langs en leer ik de school zelf een beetje kennen. Naast de gymzaal is een kleine sportschool waar we mogen sporten wanneer we willen. Dat is mooi voor mij aangezien ik een groot sportfanaat ben, en ik graag mijn eigen lichaam een beetje gezond houdt. Ik ben dan ook vegetariër. Als je genoeg ei en nootjes eet krijg je de proteïnen echt binnen. Ik doe vooral veel aan turnen en atletiek. Op mijn vorige school moest je goede cijfers halen om bij het schoolteam te blijven. Ik haalde goede cijfers en ik trainde vier keer ik in de week twee uur.  Ik zat met allebei in de selectie. 

We zijn net bij het sportveld wanneer Giovanni me begint te kietelen. Ik blijf gewoon staan.

"Wat probeer je?" Vraag ik zo serieus mogelijk.

"Kan je tegen kietelen? Ik dacht dat alle meisjes er niet tegen kunnen." Zegt hij teleurgesteld. 

"Lekker seksistisch weer!" Zeg ik lachend. "Je mag meisjes niet onderschatten. Ik doe al zeven jaar aan turnen en aan atletiek. Ik zat in de selectie. Daarvoor moet je goed getrainde buikspieren hebben. En als je getrainde buikspieren hebt dan doet kietelen niet heel erg veel meer."

"Als je echt zo goed bent waarom doen wij dan niet een wedstrijdje? Wie het eerste aan de overkant is."

Ik knik en tel af. Nog voordat ik bij de nul ben ga ik in startpositie staan. Ik zet af bij nul en laat mijn been spieren het werk doen. Ik let op mijn ademhaling en kom een kwart seconde na Giovanni aan. Hij hijgt alsof hij net een marathon van 20 kilometer heeft gerend terwijl ik nog steeds een rustige ademhaling heb.

"Nog een keertje?" Vraag ik lachend.

"Liever niet. Ik ben veel te moe. Hoe kan het dat jij niet moe bent?" Vraagt hij nog altijd hijgend.

"Tja, zoals ik al zei onderschat meisjes niet."

Wanneer hij een beetje op adem is gekomen lopen we samen het bos in. De bladeren zijn nog groen ook al beginnen sommige een oranje tintje te krijgen. Het ziet er prachtig uit. De herfst komt eraan. Maar het is nog 30 graden dus nog zomer weer. 

Na wat zeker twee uur is geweest lopen we het bos weer lachend uit. Ik merk dat de angst voor jongens echt minder geworden is. En de kwetsbaarheid ebt ook een beetje weg door het wedstrijdje van die middag. We lopen terug de kamer in en ik fris me snel even op in de badkamer. De tijd was enorm snel gegaan aangezien het al bijna zeven uur is. Ik loop nu met alle jongens de kamer uit en onze gang uit richting de eetzaal. Ik eet wat salade maar zit al snel vol, wat voornamelijk kwam door de blikken die op mij werden gericht. Ik stapte dan ook al snel weer de eetzaal uit om in de kamer op mijn bed neer te ploffen. Ik ben zo moe van de dag dat ik prompt in slaap val met de kleren van die dag nog aan.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hallo allemaal! Ik heb voor de verandering een heel lang hoofdstuk geschreven. Meer dan 1000 woorden. Ik hoop dat jullie het allemaal nog leuk vinden. Ik ga jullie nu even een belofte doen. Ik wil namelijk een hoofdstuk gaan maken met foto's van alle hoofdpersonen. Als jullie dat leuk vinden zet dat dan even in de reacties. Maar ook als jullie het niet leuk vinden. Als ik het ga maken ga ik dit hoofdstuk pas plaatsen na het tiende hoofdstuk. Als ik meer nee's dan ja's krijg dan ga ik het niet doen en anders wel. Zet het dus even in de reacties!