Jongensinternaat

Het familiefeest

POV Alana

Ik neem nog een paar hors d-oeuvres van het dienblad terwijl ik toekijk hoe mijn nichtjes elkaars haren vlechten in de achtertuin.

"Giovanni, ik ben blij dat iedereen van de familie je goedkeurt." Zeg ik tegen Giovanni. "Het is allemaal zo moeilijk geweest en ik ben gewoon heel erg opgelucht dat we samen verder kunnen." 

"Je maakt je altijd veel te veel zorgen." Stelt hij me gerust.

In de verte zie ik mijn tweelingbroer al aan komen rennen. Hij niet veel langer geworden maar hij is nog steeds langer dan ik. Ik zal dan ook niet bepaald erg lang worden. Hij lijkt exact op mij alleen is hij een beetje mannelijker dan ik.

"Hé, Alana! Ga je me nog voorstellen aan je vriendje?" Hij spuugt het woord bijna uit.

"Ja, Mano dit is Giovanni. Giovanni, Mano." Zeg ik maar om de spanning niet te groot te maken.

Mano buigt ineens naar Giovanni toe. Ik zie Giovanni steeds witter worden en hij slikt luid wanneer Mano weer vrolijk wegloopt. Na even begint Giovanni weer te praten.

"Ik denk dat je broer me niet zo aardig vind."

"Natuurlijk niet we zijn latinos, dat weet je toch?" zeg ik lachend.

"Ja, maar hij vertelde het wel heel levendig." Zegt hij angstig.

We lachen er om en eten daarna verder van het heerlijke eten. In het veld liggen Yara en Mika samen. Ze zijn weer lekker klef aan het doen. Het is geweldig hoe heftig Mika is veranderd sinds hij met Yara heeft. Hij praat meer en is veel aardiger tegen iedereen, ook maakt hij nu meer echte grappen in plaats van steeds maar al dat sarcasme van hem. Hij is veel aardiger. Ik denk dat ze voor eeuwig bij elkaar blijven.

Louis heeft volgensmij een zwak voor mijn nichtje. Hij zwijmelt steeds weg wanneer hij haar ziet en is super verlegen. En ik weet dat zij hem ook leuk vind.

En sinds Mason en Javi, mijn oudste broer, elkaar hebben ontmoet zijn zij ook niet meer van elkaar af te slaan. 

Noah is de enige die niet echt bezig is met liefde. Hij krijgt nu gitaarlessen van mijn vader. Noah houd blijkbaar heel erg veel van muziek. 

Mijn ouders en familie vinden mijn nieuwe vrienden te gek. En ik heb besloten dat ik best wel voor het bedrijf van mijn familie wil werken zolang mijn vrienden er ook een deel van uit mogen maken en iedereen vind hen aardig dus ik denk dat het niet al te moeilijk zal gaan worden. 

Ik weet dat ik het eerst moeilijk vond om van school te verwisselen en om met zo veel jongens te zijn maar ik ben nu blij dat mijn ouders deze beslissing voor mij hebben gemaakt. Ik heb er zo veel van geleerd en ben klaar om de wereld in te gaan.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hallo allemaal,

Dit was het dan. Dit was het officiële einde van Jongensinternaat. Ik vond het super leuk om dit boek te schrijven. Ik heb zelf heel erg veel van jullie geleerd. En ik heb het gevoel dat mijn schrijfkunst steeds beter is geworden tijdens het schrijven van dit boek. Ik vind het ook echt super leuk dat jullie me allemaal steunen en dit boek lezen. Het hele jaar dat ik dit boek heb geschreven hebben jullie ervoor gezorgd dat ik toch doorschreef. Ik heb meerdere keren gehad dat ik wilde stoppen maar ik ben blij dat ik dat niet heb gedaan. Dit is ook voor het eerst dat ik een boek heb afgemaakt. Dus allemaal heel erg bedankt.

Even nog een dingetje voor alle Harry Potter fans die dit boek hebben gelezen. Ik schrijf ook een boek genaamd The Princess of Ravenclaw. Het gaat ja over de prinses van Ravenklauw. 

En voor alle fantasy lovers schrijf ik een boek over elven en dan is er nog maar 1 vrouwelijke elf over en dan komt een wedstrijd over wie haar kinderen mag krijgen. Dit boek heet The Elves. 

Dus voor jullie allemaal lees vooral meer boeken van mij want ik ga zeker nog door met schrijven.

xxx Nieniecorn